Ένα επεισόδιο την εποχή της Τρομοκρατίας

Ένα επεισόδιο την εποχή της Τρομοκρατίας (γαλλικός τίτλος: Un épisode sous la Terreur) είναι νουβέλα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ, που δημοσιεύτηκε το 1842 με τον τίτλο Μια λειτουργία το 1793. Το κείμενο πήρε τον οριστικό του τίτλο στην έκδοση του 1845. Κατατάσσεται στις Σκηνές της πολιτικής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας, με αφιέρωση στον κύριο Γκιγιονέ-Μερβίλ, δικηγόρο που συμβούλευε τον Μπαλζάκ σε νομικά θέματα.[1]

Ένα επεισόδιο την εποχή της Τρομοκρατίας
ΣυγγραφέαςΟνορέ ντε Μπαλζάκ
ΤίτλοςUn épisode sous la Terreur
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1842
Μορφήδιήγημα
ΣειράΗ Ανθρώπινη κωμωδία
Δημοσιεύθηκε στοΗ Ανθρώπινη κωμωδία

Υπόθεση Επεξεργασία

Στις 22 Ιανουαρίου 1793 γύρω στις 8 το βράδυ (την επομένη της εκτέλεσης του Λουδοβίκου ΙΣΤ'), στο Παρίσι, σε ένα σκοτεινό δρομάκι ένας άντρας ακολουθεί μια ηλικιωμένη γυναίκα που πηγαίνει σε ένα φούρνο. Η γυναίκα ζητάει προστασία από τον φούρναρη, αλλά όταν αυτός βλέπει τον άγνωστο που την ακολουθεί, φοβισμένος αρνείται. Μέσα στο κρύο και το χιόνι, η γυναίκα φεύγει από το μαγαζί κρατώντας ένα μικρό κουτί και επιστρέφει στο σπίτι της. Αποκαλύπτεται ότι είναι μια πρώην καρμελίτισσα μοναχή που κρύβεται με μια άλλη μοναχή και τον αββά ντε Μαρόλ, έναν μη ορκισμένο ιερέα. Όλοι είναι ηλικιωμένοι και το κουτί που αγόρασε περιέχει υλικά για τη λειτουργία.[2]

Ο άγνωστος την ακολουθεί και χτυπά την πόρτα της φτωχικής κατοικίας. Τρομοκρατημένοι του ανοίγουν και ο άνδρας ζητά από τον ιερέα να τελέσει μια νεκρώσιμη λειτουργία για ένα ιερό πρόσωπο και τους λέει ότι θα επιστρέψει αργότερα για να παρακολουθήσει τη λειτουργία. Λέει επίσης ότι θα επιστρέψει σε ένα χρόνο για μια άλλη λειτουργία και τους υπόσχεται ότι θα είναι ασφαλείς από κάθε κίνδυνο. Στη συνέχεια δίνει στον ιερέα ένα αιματοβαμμένο μαντήλι που φέρει βασιλικά διακριτικά.[3]

Τον επόμενο χρόνο, ο άγνωστος επιστρέφει για την επιμνημόσυνη δέηση. Αργότερα, ο ιερέας επισκέπτεται ένα μαγαζί που ανήκει σε κάποιους βασιλικούς φίλους του και παρατηρεί αναταραχή στο δρόμο, περνάει το κάρο με τους κατάδικους και τον δήμιο Σαρλ Ανρί Σανσόν. Ο ιερέας λιποθυμά όταν αναγνωρίζει ότι ο δήμιος είναι ο άγνωστος που τον είχε επισκεφθεί. Συνειδητοποιεί ότι το μαντήλι ήταν του βασιλιά και η λειτουργία για τον πρόσφατα εκτελεσθέντα Λουδοβίκο ΙΣΤ'.[4]

Ιστορικό υπόβαθρο Επεξεργασία

Η υπόθεση διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια της Τρομοκρατίας, από το 1793 έως το 1794. Ξεκινά την επόμενη ημέρα της εκτέλεσης του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ'. Η ιστορία είναι φανταστική, αλλά παρουσιάζει μια ιστορική προσωπικότητα, τον Σαρλ Ανρί Σανσόν, ο οποίος ήταν ο δήμιος που διηύθυνε την εκτέλεση του Λουδοβίκου.

Οι μοναχές και ο μη ορκισμένος ιερέας της ιστορίας κρύβονται καθώς κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης σημειώθηκε μια διαδικασία αποχριστιανισμού στη Γαλλία. Ιδιαίτερα διώχθηκαν οι ιερείς που δεν είχαν ορκισθεί πίστη στην Επανάσταση.[5]

Έμπνευση Επεξεργασία

Η ιδέα της συγγραφής της ιστορίας πιθανόν γεννήθηκε μετά τη συνάντηση του Μπαλζάκ με τον γιο του Σαρλ Ανρί Σανσόν, επίσης δήμιο και παρόντα στην εκτέλεση του βασιλιά. Ίσως οι ιστορίες του γιου για τον πατέρα του - που ήταν ευσεβής παρά το φρικτό του επάγγελμα - ενέπνευσαν τον Μπαλζάκ να γράψει μια ιστορία που δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά στην ανθρώπινη πτυχή ενός πραγματικού χαρακτήρα και σε γεγονότα που «θα μπορούσαν να έχουν συμβεί». Το έργο είναι επίσης μια απόδειξη της επιρροής του ρομαντισμού στο έργο του Μπαλζάκ που είναι εμφανής στη γενική ατμόσφαιρα της ιστορίας και τη δομή της (το μυστήριο του κύριου χαρακτήρα και το δράμα της τελικής σκηνής).[6]

Μετάφραση στα ελληνικά Επεξεργασία

Ένα επεισόδιο την εποχή της τρομοκρατίας

  • εκδόσεις Gutenberg, 1992
  • μετάφραση: Νίκος Σκοπλάκης, εκδόσεις Κοβάλτιο, 2019[7]

Παραπομπές Επεξεργασία