Ένγκελμπερτ Β΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ

Ο Ένγκελμπερτ Β΄, γερμ. Engelbert II (17 Μαΐου 1451 - 31 Μαΐου 1504) από τοτν Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης του δυτικού Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1475-1504), κύριος της Μπρέντα και κυβερνήτης των Αψβουργικών Κάτω Χωρών (1485-86, 1501-04).

Ένγκελμπερτ Β΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Engelbert II von Nassau (Γερμανικά)
Γέννηση17  Μαΐου 1451[1][2][3]
Μπρέντα
Θάνατος31  Μαΐου 1504[1][2][3] ή 1504[4]
Βρυξέλλες
Τόπος ταφήςΜπρέντα
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
συλλέκτης τέχνης[5]
Περίοδος ακμής1466[6] - 1504[6]
Οικογένεια
ΣύζυγοςKίμμπουργκα του Μπάντεν (από 1468)[7]
ΓονείςΙωάννης Δ΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ[8] και Μαρία του Λόον-Χάινσμπεργκ[8]
ΑδέλφιαΙωάννης Ε΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ
Άννα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1441-1513)
Αδριάνα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ
Ιωάννα του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ
Ottilie of Nassau-Siegen
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος (1473)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ιωάννη Δ΄, κόμη του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ και της Μαρίας του Λόον, κόρης του Ιωάννη Β΄ κυρίου του Γύλιχ, Χάινσμπεργκ & Λέβενμπεργκ. Μικρότερος αδελφός του ήταν ο Ιωάννης Ε΄.

Ήταν στρατιωτικός και αυλικός, ενώ για κάποιο διάστημα ήταν αρχηγός του προσωπικού συμβουλίου του δούκα της Βουργουνδίας και σημαντικός προστάτης των τεχνών. Ήταν κύριος της Μπρέντα (1475-1504). Το 1475 απεβίωσε ο πατέρας του και συμφώνησε με τον αδελφό του να λάβει τις περιοχές δυτικά του Ρήνου. Ο Κάρολος Βαλουά, δούκας της Βουργουνδίας τον έχρισε ιππότη του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος το 1473.

Όταν ο Κάρολος απεβίωσε, ο Ένγκελμπερτ Β΄ εισήλθε στον στρατό του Μαξιμιλιανού Α΄ των Αψβούργων, γαμπρού του Καρόλου. Το 1479 διοίκησε τμήμα στρατού στη μάχη του Γκινγκάτ και στην καταστολή της εξέγερσης στο Μπρυζ.

Το 1487 στη μάχη του Μπετύν αιχμαλωτίστηκε από τους Γάλλους και ελευθερώθηκε δύο χρόνια αργότερα με την καταβολή υψηλών λύτρων. Το 1496 ορίστηκε κυβερνήτης (stadtholder) της Φλάνδρας και έπειτα από δύο έτη ονομάστηκε πρόεδρος του Μεγάλου Συμβουλίου.

Ο Μαξιμιλιανός Α΄ τον έθεσε υποδιοικητή των Κάτω Χωρών το 1501. Ήταν ο κύριος αντιπρόσωπος των Αψβούργων στην περιοχή. Απεβίωσε το 1504 στις Βρυξέλλες και τάφηκε στη Μεγάλη Εκκλησία της Μπρέντα. Δεν είχε νόμιμα τέκνα και είχε ορίσει τον ανιψιό του Ερρίκο Γ΄ διάδοχό του.

Προστάτης της Τέχνης Επεξεργασία

Ο Ένγκελμπερτ Β΄ ήταν ένας από τους τελευταίους σημαντικούς προστάτες των μικρογραφημένων χειρογράφων και παρήγγειλε ίσως το πιο πλούσια διακοσμημένο χειρόγραφο του ποιητικού έργου «Μυθιστορία του ρόδου». Περιέχει 92 μεγάλες και υψηλής ποιότητας μινιατούρες, παρότι είναι του 15ου αιώνα. Το κείμενό του αντιγράφηκε από ένα έντυπο βιβλίο, ενώ τις μικρογραφίες φιλοτέχνησε ένας καλλιτέχνης μικροαγιογραφιών που έμεινε γνωστός ως "Δεξιοτέχνης των Προσευχηταρίων περί το 1500"[9]. Το έργο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο. Άλλο χειρόγραφο που παρήγγειλε είναι το «Βιβλίο των Ωρών του Ένγκελμπερτ του Νάσσαου», που βρίσκεται στη Βολδιανή Βιβλιοθήκη της Οξφόρδης.

Η προσωπογραφία του από τον "Δεξιοτέχνη των Πορτρέτων των Πριγκίπων" βρίσκεται στο Ρέικσμουζεουμ του Άμστερνταμ. Πιστεύεται ότι ήταν ο Ένγκελμπερτ Β΄, που παρήγγειλε από τον Ιερώνυμο Μπος το τρίπτυχο «Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων», που βρίσκεται στο Μουσείο Πράδο της Μαδρίτης.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1468 την Κίμπουργκα, κόρη του Καρόλου Α΄ μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν. Από τον γάμο δεν προέκυψαν τέκνα, οπότε τον κληρονόμησε ο αδελφός του Ιωάννης Ε΄.

Εντούτοις απέκτησε δύο εκτός γάμου τέκνα:

  • (νόθος) Ένγκελμπρεχτ.
  • (νόθη) Βαρβάρα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 487314. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 Trove. 816279. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. p11500.htm#i114997.
  5. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  6. 6,0 6,1 6,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/487314. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2022.
  7. p50383.htm#i503830. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  9. «Master of the Prayer Books of around 1500», ιστότοπος του The J. Paul Getty Museum

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία