Έντγουιν Μόουζες
Ο Έντγουιν Μόουζες (Edwin Corley Moses, γεννήθηκε 31 Αυγούστου 1955) είναι Αμερικανός πρώην αθλητής στίβου που ειδικεύτηκε στους δρόμους ταχύτητας μετ’ εμποδίων (400 μέτρα). Ο κορυφαίος του αγωνίσματος όλων των εποχών,[1] παρέμεινε αήττητος επί 10 χρόνια (και συνολικά 122 αγώνες) από το 1977 έως το 1987. Δύο φορές ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976 (με παγκόσμιο ρεκόρ) και του 1984 στο Λος Άντζελες.[2]
| Έντγουιν Μόουζες | |
|---|---|
.jpg) 2010 | |
| Προσωπικές Πληροφορίες | |
| Γέννηση | 31 Αυγούστου 1955 Ντέιτον (Οχάιο), Ηνωμένες Πολιτείες |
| Έτη δραστηριοποίησης | 1976 – 1988 |
| Ύψος | 1,88 μέτρα |
| Βάρος | 82 κιλά |
| Άθλημα | |
| Χώρα |  ΗΠΑ |
| Άθλημα | Στίβος |
| Αγώνισμα | 400 μ. με εμπόδια |
Μετάλλια
| |
Βιογραφία Επεξεργασία
Με δύο γονείς του εκπαιδευτικούς, ο Μόουζες πήρε την εκπαίδευση και τις σπουδές πιο σοβαρά από τους περισσότερους νέους, αν και συμμετείχε σε αθλητικες δραστηριότητες. Όταν ο προπονητής του στο γυμνάσιο του μπάσκετ τον έκοψε από την ομάδα και ο προπονητής ποδοσφαίρου τον έδιωξε για καυγά, ο Μόουζες στράφηκε στον στίβο και τη γυμναστική. Αντί να αναζητήσει αθλητική υποτροφία, ο Μόουζες δέχθηκε ακαδημαϊκή υποτροφία στο κολέγιο Μορχάουζ στην Ατλάντα, με ειδικότητα στη φυσική και τη μηχανική. Μόλις μια φορά πριν από τα τέλη Μαρτίου του 1976 μπήκε σε αγώνα 400 μέτρων μετ' εμποδίων. Αλλά μόλις συμμετείχε στη διοργάνωση, έκανε εντυπωσιακή πρόοδο και προκρίθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες.[3]
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο και σημείωσε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ 47,64 δευτερολέπτων. Προχώρησε στην επίτευξη διαδοχικών παγκόσμιων ρεκόρ στα 400 μέτρα με εμπόδια των 47,45 δευτ. (1977), 47,13 δευτ. (1980) και 47,02 δευτ. (1983), το τελευταίο από τα οποία διατηρήθηκε για εννέα χρόνια. Υπερασπίστηκε τον Ολυμπιακό του τίτλο στους Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες. Ο καλύτερος χρόνος του σε Ολυμπιάδα ήταν 47,56 δευτερόλεπτα το 1988 στη Σεούλ, αλλά ήταν αρκετός μόνο για το τρίτο σκαλί του βάθρου[4]
Η αήττητη σειρά των 122 αγώνων ξεκίνησε στο Ντίσελντορφ της Δυτικής Γερμανίας το Σεπτέμβριο του 1977 και έληξε στις 4 Ιουνίου 1987, στη Μαδρίτη, με τον Αμερικανό Ντάνι Χάρις να διανύει την απόσταση σε 47,56 δευτερόλεπτα και να κερδίζει τον Μόουζες με 0,11 δευτερόλεπτα διαφορά.[3] Το 1980 στη Μόσχα δεν συμμετείχε λόγω του μποϊκοτάζ σε βάρος της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης, ήταν δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, το 1983 και το 1987.[1]
Το χαρακτηριστικό της τεχνικής του Μόουζες ήταν ο μεγάλος διασκελισμός του που του έδινε τη δυνατότητα για 13 βήματα μεταξύ των εμποδίων αντί για 14 που ήταν αναγκαία για όλους τους άλλους εμποδιστές.[3] Συνολικά πήρε μέρος σε 176 αγώνες, κερδίζοντας τους 168. Είναι μέλος του Hall of Fame της IAAF.[5]
Διακρίσεις Επεξεργασία
- Ολυμπιακοί Αγώνες 1976 : 1η θέση (47,63 δευτερόλεπτα)
- Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1977 : 1η (47,58)
- Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1979 : 1η (47,53)
- Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1981 : 1η (47,37)
- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1983 : 1η (47,50)
- Ολυμπιακοί Αγώνες 1984 : 1η (47,75)
- Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 1987 : 1η (47,46)
- Ολυμπιακοί Αγώνες 1988 : 3η (47,58)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «MOSES EDWIN (1955-)». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2022.
- ↑ «1955: Χρόνια Πολλά Έντγουϊν Μόουζες». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Moses made winning look easy». Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2022.
- ↑ «BRITANNICA : Edwin Moses». Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2022.
- ↑ «IAAF HALL OF FAME». Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022.