Η Έντιθ του Ουέσσεξ (Edith of Wessex, περί το 1025 - 18 Δεκεμβρίου 1075) ήταν βασίλισσα της Αγγλίας μετά τον γάμο της με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο τον Ομολογητή, σε αντίθεση με άλλες βασίλισσες της Αγγλίας τον 10ο - 11ο αιώνα η Έντιθ είχε στεφθεί.[5] Η κύρια πηγή σχετικά με την ζωή της είναι "Ο βίος του Αγίου Εδουάρδου" που βρίσκεται στο Ουέστμινστερ που θεωρείται ότι παρέχει πληροφορίες με προκατάληψη.[6]

Έντιθ του Ουέσσεξ
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος19  Δεκεμβρίου 1075 ή 1075[1]
Ουίντσεστερ
Τόπος ταφήςΑββαείο του Ουέστμινστερ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕδουάρδος ο Ομολογητής (1045–1066)[2][3]
ΓονείςΓκόντουιν του Ουέσσεξ[4][2] και Γκύθα Θόρκελσντατερ[4][2]
ΑδέλφιαLeofwine Godwinson[2]
Gyrth Godwinson[2]
Σβεν Γκόντουινσον[2]
Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας[2]
Wulfnoth Godwinson
Τόστικ Γκόντουινσον[2]
ΟικογένειαHouse of Godwin
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Η Έντιθ ήταν η μεγαλύτερη από τις τρεις κόρες του Γκόντουιν του Ουέσσεξ του και της Γκύθα Θόρκελσντατερ η οποία ήταν αδελφή του κυβερνήτη της Δανίας Ουλφ Γιαρλ γαμπρού του Κνούτου, αρχικά ονομαζόταν Ίλντγκυθ, πήρε το όνομα Έντιθ όταν παντρεύτηκε τον Εδουάρδο τον Ομολογητή. Οι αδελφοί της ήταν οι Σβεν Γκόντουινσον, ο Χάρολντ Β΄ της Αγγλίας, ο Τόστικ Γκόντουινσον, ο Γκίρθ (περί το 1030 - 1066), ο Λέοφγουιν (περί το 1035 - 1066) και ο Βούλφνοθ (περί το 1040 - 1094). Οι ακριβείς ημερομηνίες γέννησης των παιδιών του Γκόντουιν δεν είναι γνωστές, το βέβαιο είναι ότι ο Σβεν ήταν το μεγαλύτερο παιδί και ο Χάρολντ το δεύτερο.[7] Ο Χάρολντ αναφέρεται ότι το 1045 ήταν περίπου 25 ετών καταγραφή που παραπέμπει την ημερομηνία γέννησης του στο 1020.[8] Η Έντιθ ανατράφηκε στο αβαείο του Ουίλτον με μεγάλη μόρφωση και πολλές ξένες γλώσσες, παρέμεινε σε αυτό το οποίο ξανάκτισε αργότερα.[9] Η ανιψιά της Γκούνχιλντ του Ουέσσεξ εκπαιδεύτηκε επίσης στο Ουίλτον. Τα Χρονικά του Εδουάρδου τονίζουν την μεγάλη σοφία της, βοήθησε τον Γκίζο επίσκοπο της Ουαλίας να εξασφαλίσει την θέση του και παραχώρησε εδάφη στο αβαείο του Άμπινγκτον, οι μοναχοί του Ίβσαμ ισχυρίστηκαν ότι τα οστά από πολλά μοναστήρια μεταφέρθηκαν στο Γκλόστερ έτσι μπορούσε να εξασφαλίσει το καλύτερο για τον εαυτό της. Όταν ο Γκέρβιν επίσκοπος του Σεν-Ρικουγιέ την επισκέφτηκε στην Αγγλική αυλή αρνήθηκε το φιλί της, ο Εδουάρδος το δέχτηκε προτρέποντας του Άγγλους κληρικούς να μην φιλούν γυναίκες κάτι το αντίθετο με το έθιμο που επικρατούσε.[10] Η Έντιθ έχασε τέσσερις από τους αδελφούς της σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο Τόστικ έπεσε στις 25 Σεπτεμβρίου 1066 στην μάχη του Στέιμφορντ Μπρίντζ, οι άλλοι τρεις αδελφοί της Χάρολντ, Γκύρθ και Λέοφγουιν έπεσαν στην Μάχη του Χέιστινγκς στις 14 Οκτωβρίου 1066.

Γάμος με τον Εδουάρδο τον Ομολογητή

Επεξεργασία

Ο Στάφφορντ σημειώνει ότι η Έντιθ παντρεύτηκε σε ηλικία μεταξύ 12 και 25 ετών, το βέβαιο είναι ότι ήταν μικρότερη από 25, ο γάμος παρέμεινε άτεκνος. Οι μετέπειτα εκκλησιαστικοί συγγραφείς αναφέρουν ότι ο Εδουάρδος είχε πάρει όρκο αγαμίας και ότι δεν ήρθε σε επαφή με την Έντιθ λόγω της αντιπάθειας του στην οικογένεια της αλλά αυτές οι εκδοχές απορρίπτονται από τους σύγχρονους ιστορικούς. Ο συγγραφέας του Εδουάρδου του Ομολογητή Φρανκ Μπάρλοου (1911 - 2009) σημειώνει ότι ο Εδουάρδος ήταν ανίκανος στην σεξουαλική ζωή και είχε μάθει να απέχει από αυτήν από μικρή ηλικία.[11] Το 1051 ο Γκόντουιν και οι γιοι του εξορίστηκαν από την χώρα λόγω σύγκρουσης με τον σύζυγο της, την ίδια εποχή ο Εδουάρδος χώρισε την Έντιθ με την πρόφαση ότι δεν του κάνει παιδιά και την ανάγκασε να αποσυρθεί σε μοναστήρι.[12] Την επόμενη χρονιά με την επιστροφή του Γκόντουιν (1052) η Έντιθ αποκαταστάθηκε ως βασίλισσα και αργότερα εισήλθε στον στενό κύκλο συμβούλων του βασιλιά.[13] Ο Μπάρλοου τονίζει ότι "δεν ήταν απαθής σαν βασίλισσα, ήταν αρκετά ενεργητική με πολλές πρωτοβουλίες και μερικές φορές βίαιη".[14]

Η βασίλισσα ορίστηκε υπεύθυνη σε θέματα σχετικά με την εμφάνιση του βασιλιά, ανέλαβε τις πρωτοβουλίες σχετικά με τα κοσμήματα του βασιλιά μεταφέροντας στην αυλή έναν προσωπικό της χρυσοχόο. Αναφέρεται σαν η πλουσιότερη γυναίκα στην Αγγλία και το τέταρτο πλουσιότερο πρόσωπο μετά τον βασιλιά, τον Στίγκαντ αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι και τον αδελφό της Χάρολντ, ο προσωπικός της μισθός από τα εδάφη της ήταν μεταξύ 1.570 - 2.000 λίρες ετησίως.[15] Η Έντιθ είχε πολύ στενές σχέσεις με τον αδελφό της Τόστικ, με δική της πρωτοβουλία όπως και του Χάρολντ ο Τόστικ διορίστηκε κόμης της Νορθούμπριας. Η ηγεμονία του ήταν σκληρή και η Έντιθ κατηγορήθηκε στην βασιλική αυλή για τις πράξεις του Τόστικ όπως και για τον φόνο του ευγενή της Νορθούμπριας Γκόσπατρικ. Ο Τόστικ ανετράπη με πρωτοβουλία του Εδουάρδου του Ομολογητή (1065) και οι επαναστάτες εξέλεξαν νέο κόμη τον Μόρκαρ, ο Τόστικ κατηγόρησε τον αδελφό του Χάρολντ ότι βρισκόταν πίσω από τους επαναστάτες αλλά εκείνος το αρνήθηκε με δημόσιο όρκο. Ο Εδουάρδος ζήτησε από τους ευγενείς την καταστολή της επανάστασης της Νορθούμπριας αλλά εκείνοι το αρνήθηκαν, ο Μόρκαρ στην συνέχεια αντικατέστησε τον Τόστικ ο οποίος οδηγήθηκε στην εξορία.[16][17]

Τελευταία χρόνια

Επεξεργασία

Μετά τον θάνατο του Εδουάρδου του Ομολογητή νέος βασιλιάς της Αγγλίας τοποθετήθηκε ο αδελφός της Χάρολντ. Στην Μάχη του Στάμφορντ Μπριτζ σκοτώθηκε ο αδελφός της Τόστικ και στην Μάχη του Χέιστινγκς άλλοι τρεις αδελφοί της, διασώθηκε μονάχα ο Βούλφνοθ ο οποίος απεστάλη από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή αιχμάλωτος στην Νορμανδία. Η Έντιθ ήταν το μοναδικό παιδί του Γκόντουιν που παρέμεινε στην Αγγλία, οι γιοι του Χάρολντ εξορίστηκαν στην Ιρλανδία. Η ιστορικός της τέχνης Κάρολα Χίκς (1941 - 2010) αναφέρει ότι η Έντιθ συμμετείχε στην δημιουργία της ταπεστρί του Μπαγιέ.

Μετά τον θάνατο του συζύγου της η Έντιθ ασχολήθηκε με την μελέτη των Άγγλων αγίων παρέχοντας πληροφορίες στον Τζόσκελιν, τον αγιογράφο του Αγίου Κενέλμ.[18] Πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1075, ο Ματθαίος των Παρισίων αναφέρει ότι έπασχε πολύ καιρό από κάποια ασθένεια, τάφηκε στο Αββαείο του Ουέστμινστερ μαζί με τον σύζυγο της, η κηδεία οργανώθηκε από τον ίδιο τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή.[19] Το Αγγλοσαξωνικό χρονικό αναφέρει : "Η Έντιθ πέθανε επτά νύχτες πριν τα Χριστούγεννα στο Ουέστμινστερ, ήταν σύζυγος του βασιλιά Εδουάρδου του Ομολογητή, και ο βασιλιάς της Αγγλίας την τοποθέτησε με μεγάλες τιμές δίπλα από τον σύζυγο της".[19]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «A Historical Dictionary of British Women» (Αγγλικά) Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Kindred Britain»
  3. p10218.htm#i102177. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Pauline Stafford, 'Edith, Edward's Wife and Queen', in Richard Mortimer ed., Edward the Confessor: The Man and the Legend, The Boydell Press, 2009, pp. 119, 129–130. Stafford states (p. 124) that Edith was between 12 and 25 when she married, and probably nearer 25.
  6. Historians disagree whether this was partly written in 1065–66, before Edward's death, or was a unitary work of the late 1060s. Stafford, 2009, p. 119-120 and note, Ann Williams, ODNB, Edith
  7. Mason House of Godwine p. 10
  8. Rex Harold p. 31
  9. Stafford, 2009, pp. 121 -126
  10. Ann Williams, DNB, "Edith (d. 1075)"
  11. Frank Barlow, Edward the Confessor, Yale University Press: London, 1997, p. 82.
  12. Stafford, 2009, pp. 133–138
  13. Barlow, p. 167.
  14. Barlow, p. 189-190.
  15. Stafford, 2009, pp. 126–128
  16. William M. Aird, Tostig, Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004
  17. Stafford, 2009, p. 135
  18. Stafford, 2009, p. 125
  19. 19,0 19,1 Stafford, Queen Emma and Queen Edith, pp. 278–9.
  • Barlow, Frank (1997) Edward the Confessor, Yale University Press: London
  • Stafford, Pauline (1997). Queen Emma and Queen Edith: Queenship and Women's Power in Eleventh-Century England, Blackwell
  • Stafford, Pauline (2009). 'Edith, Edward's Wife and Queen', pp. 129–138 in Richard Mortimer ed., Edward the Confessor: The Man and the Legend, The Boydell Press
  • Williams, Ann (2004). "Edith (d. 1075)". Oxford Dictionary of National Biography. Oxford University Press. Retrieved 15 June 2008.