Έρικ Β΄ της Νορβηγίας
Ο Έρικ Β΄ της Νορβηγίας ή Έρικ Μάγκνουσον (νορβηγικά: Eirik Magnusson1268 - 15 Ιουλίου 1299) βασιλιάς της Νορβηγίας (1280 - 1299) ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας και της συζύγου του Ίνγκεμποργκ της Δανίας. Πήρε τον τίτλο του βασιλιά σε ηλικία 5 ετών (1273) και προοριζόταν να στεφτεί συμβασιλέας μαζί με τον πατέρα του το καλοκαίρι του 1280 αλλά ο Μάγκνους ΣΤ΄ πέθανε πριν πραγματοποιηθεί η τελετή, ο Έρικ στέφτηκε βασιλιάς της Νορβηγίας στο Μπέργκεν το καλοκαίρι του 1280, την περίοδο που ήταν ανήλικος την κηδεμονία του ασκούσε ένα συμβούλιο ευγενών με τη μητέρα του Ίνγκεμποργκ που είχε την εξουσία και μετά την ενηλικίωση του (1282). Στον μικρότερο αδελφό του Χάακον δόθηκε ο τίτλος του "δούκα της Νορβηγίας" και κυβερνούσε από το 1280 κυβερνώντας μια περιοχή γύρω από το Όσλο και στο Σταβάνγκερ στη νοτιοδυτική Νορβηγία υπό την κυριαρχία του Έρικ, η κατοικία του βασιλιά ήταν στο Μπέργκεν. [4]
Έρικ Β´ της Νορβηγίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Eiríkr II prestahatari Magnússon (Παλαιά Νορβηγικά) |
Γέννηση | 4 Οκτωβρίου 1268 ή 1268[1] Νορβηγία |
Θάνατος | 15 Ιουλίου 1299 ή 1299[1] Μπέργκεν |
Αιτία θανάτου | λιμοκτονία |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Μπέργκεν |
Χώρα πολιτογράφησης | Νορβηγία |
Θρησκεία | Χριστιανισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαργαρίτα της Σκωτίας (από 1281)[2] Ισαβέλλα Μπρους[2] |
Τέκνα | Μαργαρίτα της Νορβηγίας[3] Ίνγκεμποργκ Έρικσντατερ της Νορβηγίας[3] |
Γονείς | Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας και Ίνγκεμποργκ της Δανίας |
Αδέλφια | Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας |
Οικογένεια | Οίκος του Σβέρε |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης της Νορβηγίας (1280–1299) |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΟ Έρικ Β΄ νυμφεύτηκε πρώτα τη Μαργαρίτα των Ντάνκελντ, κόρη του Αλεξάνδρου Γ΄ της Σκωτίας στο Μπέργκεν (1281), αλλά αυτή απεβίωσε δύο χρόνια αργότερα στη γέννα, γεννώντας τη:
- Μαργαρίτα 1283-1290, που έγινε βασίλισσα της Σκωτίας (βασ. 1286-1290). Το τέλος της (14 ετών) οδήγησε στους πολέμους της Σκωτικής ανεξαρτησίας. [5]
Ο Έρικ Β΄ σύντομα διεκδίκησε το στέμμα της Σκωτίας για λογαριασμό της κόρης του. Ο Έρικ Β΄ νυμφεύτηκε στη συνέχεια την Ισαβέλλα Μπρους, αδελφή του Ροβέρτου Α΄ Μπρους. Έκανε μόνο μία κόρη, την:
- Ίνγκεμποργκ 1297-1357, παντρεύτηκε τον Βάλντεμαρ των Μπγιέλμπο δούκα της Φινλανδίας (1312) και έγινε δούκισσα του Έλαντ. [6]
Πόλεμοι με τη Δανία
ΕπεξεργασίαO Έρικ Β΄ συμμετείχε στη συνέχεια στον πόλεμο των παρανόμων (1287 - 1295) στον οποίο ο Έρικ διεκδικούσε τα δικαιώματα του στον θρόνο της Δανίας για λογαριασμό της μητέρας του, συμμάχησε με μια σειρά από δυσαρεστημένους Δανούς ευγενείς (1287) με πρωταγωνιστές τον Γιάκομπ Νίλσεν, κόμη του Άλλαντ και του Στίγκ Άντερσεν Ιβίντ οι οποίοι είχαν επικηρυχτεί για τη δολοφονία του Έρικ Ε΄ της Δανίας. Ο Έρικ Β΄ της Νορβηγίας έδωσε άσυλο στους Δανούς επικηρυγμένους και οδήγησε έναν μεγάλο Νορβηγικό στόλο εναντίον της Δανίας απειλώντας την Κοπεγχάγη (1289), έγιναν περισσότερες επιθέσεις του ναυτικού στη Δανία (1290, 1293) μέχρι την εποχή που κλείστηκε ειρήνη (1295). Πέθανε χωρίς γιους και τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας, τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Μπέργκεν ο οποίος καταστράφηκε (1531). [7]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.biografiasyvidas .com /biografia /e /erik _magnusson _2 .htm. - ↑ 2,0 2,1 p10288.htm#i102876. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Narve Bjorgo, "Eirik Magnusson" in Norsk biografisk leksikon vol. II, (Oslo, 2000), pp. 436-437
- ↑ https://nbl.snl.no/Margrete_Eiriksdotter
- ↑ https://nbl.snl.no/Isabella_Bruce
- ↑ http://www.dokpro.uio.no/umk/myntherr/em.html