Όθων Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

(Ανακατεύθυνση από Όθων Γ΄ της Γερμανίας)

Ο Όθων Γ΄ (Otto III, Ιούνιος/Ιούλιος 980 - 23 Ιανουαρίου 1002) ήταν καίσαρας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 996 έως τον πρόωρο θάνατό του το 1002. Μέλος της δυναστείας των Οθωνιδών, ο Όθων Γ΄ ήταν ο μόνος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Όθωνα Β΄ και της συζύγου του, Θεοφανούς Σκλήραινας.

Όθων Γ΄
Περίοδος21 Μαΐου 996 - 23 Ιανουαρίου 1002
ΠροκάτοχοςΌθων Β΄
ΔιάδοχοςΕρρίκος Β΄
Βασιλιάς της Ιταλίας
Περίοδος12 Απριλίου 99623 Ιανουαρίου 1002
ΠροκάτοχοςΌθων Β΄
Περίοδος25 Δεκεμβρίου 98323 Ιανουαρίου 1002
ΠροκάτοχοςΌθων Β΄
ΔιάδοχοςΕρρίκος Β΄
ΓέννησηΙούνιος/Ιούλιος 980
Κλέφε, Γερμανία
Θάνατος23 Ιανουαρίου 1002 (22 ετών)
Τσιβιτά Καστελλάνα, Ιταλία
Τόπος ταφήςΚαθεδρικός Ναός του Άαχεν
ΟίκοςΔυναστεία των Οθωνιδών
ΠατέραςΌθων Β΄
ΜητέραΘεοφανώ Σκλήραινα
ΘρησκείαΧριστιανός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Όθων Γ' στέφτηκε βασιλιάς της Γερμανίας το 983 σε ηλικία τριών ετών, λίγο μετά το θάνατο του πατέρα του στη νότια Ιταλία ενώ εκστράτευε εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του Εμιράτου της Σικελίας. Στέφθηκε αυτοκράτορας στο Άαχεν στις 25 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου. Στις αρχές του 984 ο δούκας Ερρίκος που είχε εκθρονιστεί στην Βαυαρία από τον πατέρα του, Όθωνα Β΄, απαιτούσε την αντιβασιλεία σαν μέλος του βασιλικού οίκου. Για να πετύχει τον σκοπό του έκανε συμμαχία με τον βασιλιά της Γαλλίας Λοθάριο. Ο Βίλιγκις, αρχιεπίσκοπος του Μάιντς, πίεσε τον Ερρίκο να απελευθερώσει τον αιχμάλωτο βασιλιά και μετά την Σύνοδο των ισχυρων Γυναικών το 985 ο Όθων επέστρεψε στην μητέρα του, την αυτοκράτειρα Θεοφανώ. Εκείνη έγινε αντιβασίλισσα κυβερνώντας για λογαριασμό του ανήλικου τότε Όθωνα και εγκατέλειψε την ιμπεριαλιστική πολιτική του συζύγου της ενώ αφοσιώθηκε ιδιαίτερα στην πολιτισμική αναγέννηση της δυτικής Ευρώπης που ονομάστηκε Οθωνική Αναγέννηση και στηριζόταν στην λειτουργία των μοναστηριών ως κέντρα εκπαίδευσης και παραγωγής πολιτισμού. Μετά τον θάνατο της μητέρας του (991) η γιαγιά του, Αδελαΐδα της Ιταλίας, έγινε αντιβασιλέας για λογαριασμό του ανήλικου Όθωνα μέχρι την ενηλικίωση του (994).

Μόλις ενηλικιώθηκε ο Όθωνας Γ΄, ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του Όθωνα Β΄, έστειλε διπλωματική αποστολή στη Κωνσταντινούπολη προκειμένου να διαπραγματευθεί τον γάμο του με μία βυζαντινή πριγκίπισσα που τότε θεωρούνταν η καλύτερη δυνατή νύφη για έναν μονάρχη. Οι Οθωνίδες είχαν στηρίξει την διαδοχή τους στον θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκράτορίας στο κληρονομικό δικαίωμα της γιαγιάς του Όθωνα Γ΄ Αδελαΐδας της Ιταλίας και στην ευγενική καταγωγή της της μητέρας του Θεοφανούς. Τώρα ο Όθωνας χρειαζόταν έναν ακόμα ισχυρό πολιτικά γάμο για να σταθεροποιήσει την εξουσία του που αμφισβητούνταν από την πρώτη στιγμή που πέθανε ο πατέρας του και κατάφερε να πείσει τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ τον επονομαζόμενο Βουλγαροκτόνο να του δώσει για σύζυγο την ανιψιά του (την κόρη του αδερφού του Κωνσταντίνου Η΄) την Ζωή Πορφυρογέννητη. Ο γάμος όμως αυτός δεν έγινε ποτέ γιατί μέχρι να φτάσει η Ζωή με το πλοίο, ο Όθωνας Γ΄ είχε πεθάνει.

Προσπάθειες του για αναβίωση μιας αρχαίας χριστιανικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

Επεξεργασία

Ο μικρός Όθωνας μεγαλομανής προσπάθησε να επαναφέρει την τεράστια δόξα της αρχαίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας με τον ίδιο αυτοκράτορα. Εκμεταλλεύτηκε την Βυζαντινή καταγωγή της μητέρας του προκειμένου να κάνει σχέδια να ενώσει την δυτική Ρώμη με το Βυζάντιο σε ένα θεοκρατικό καθεστώς.

Έφυγε για την Ρώμη (996) προκειμένου να βοηθήσει τον πάπα Ιωάννη ΙΕ΄ στην εξέγερση εναντίον του Ρωμαίου ευγενούς Κρεσέντιου Β΄, που είχε αυτοανακηρυχθεί βασιλιάς της Λομβαρδίας, αλλά ο πάπας πέθανε πριν φτάσει στην Ρώμη. Έβαλε νέο πάπα τον ξάδελφο του, Μπρούνο της Καρινθίας, τον πρώτο Γερμανό πάπα με το όνομα Γρηγόριος Ε΄ και έφυγε σε έναν χρόνο, αλλά ο Κρεσέντιος όταν έφυγε ο αυτοκράτορας εκθρόνισε τον Γρηγόριο τοποθετώντας νέο πάπα τον Ιωάννη ΣΤ΄.

Ο Όθωνας επέστρεψε αστραπιαία στην Ρώμη τον Φεβρουάριο του 998. Ο Κρεσέντιος εκτελέστηκε στο κάστρο Σαντ Άντζελο και ο αντίπαπας τυφλώθηκε. Ο Όθωνας έκανε την Ρώμη διοικητικό κέντρο της αυτοκρατορίας του με όλα τα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά έθιμα, με σκοπό να ενώσει τις δύο αυτοκρατορίες και να γίνει ο ίδιος αυτοκράτορας στα πρότυπα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Όταν ο πάπας Γρηγόριος Ε΄ πέθανε μυστηριωδώς (999) τοποθέτησε νέο πάπα τον Γερβέρτο με το όνομα Σιλβέστρος Β΄ που είχε ο πάπας την εποχή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Τα επόμενα χρόνια έγινε φανατικός χριστιανός και συμμετείχε σε πλήθος προσκυνήματα. Σε ένα ταξίδι του στην Νότια Ιταλία συνάντησε τον Άγιο Νείλο το νεότερο, σημαντική θρησκευτική προσωπικότητα της εποχής του, ενώ ίδρυσε και την αρχιεπισκοπή της Πολωνίας. Επισκέφτηκε τον τάφο του Καρλομάγνου αφαιρώντας πολύτιμα κειμήλια: την ίδια συνήθεια είχε όταν πήγαινε και σε τάφους μεγάλων αγίων όπως του Αγίου Βαρθολομαίου που του αφαίρεσε το δέρμα.

Κατέστειλε μια εξέγερση στην πόλη Τίβολι (1001), αλλά συγχώρεσε τους κατοίκους της κάτι που εξόργισε τους κατοίκους της Ρώμης που ήταν εχθρική πόλη και επαναστάτησαν. Αποσύρθηκε στην Ραβέννα. Στον δρόμο του να ανακαταλάβει την Ρώμη πέθανε στο κάστρο Πατέρνο. Οι αιτίες του πρόωρου θανάτου του είναι η ελονοσία από τα έλη γύρω από την Ραβέννα ή η ευλογιά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Όθων Β΄ της Γερμανίας
Βασιλιάς της Ιταλίας
996 - 1002
Διάδοχος
Αρντουίνο της Ιβρέας