Βικιπαίδεια

Όσκαρ Ρόμπερτσον

Αμερικανός καλαθοσφαιριστής

Ο Όσκαρ Πάλμερ Ρόμπερτσον (Oscar Palmer Robertson, γεννήθηκε 24 Νοεμβρίου 1938) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Αγωνιζόταν ως πόιντ γκαρντ, ήταν 12 φορές All-Star, πολυτιμότερος παίκτης του NBA το 1964 και χρυσός Ολυμπιονίκης το 1960. Ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών,[1][2][3] συμπεριλήφθηκε στις επετειακές επιλογές των 35, 50 και 75 χρόνων του ΝΒΑ.

Όσκαρ Ρόμπερτσον
Το 1960 με τους Ρόγιαλς
Προσωπικά στοιχεία
ΠροσωνύμιοBig O
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση24 Νοεμβρίου 1938 (1938-11-24) (85 ετών)
Σάρλοτ, Τενεσί, ΗΠΑ
Ύψος1,96 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοΣινσινάτι Γιουνιβέρσιτι (Cincinnati University)
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1960 / Γύρος: 1 / Επιλογή:1η
από τους Σινσινάτι Ρόγιαλς
Αθλ. καριέρα1960 - 1974
ΘέσηΠόιντ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
1960 - 1970 0 Σινσινάτι Ρόγιαλς
1970 - 1974 0 Μιλγουόκι Μπακς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1960 - 0 Εθνική ΗΠΑ
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Πρώτη θέση 1960 Ρώμη Η.Π.Α.
Παναμερικανικοί Αγώνες
Πρώτη θέση 1959 Σικάγο Η.Π.Α

Με ύψος 1,96 μέτρα, ο Ρόμπερτσον αναγνωρίζεται από το ΝΒΑ ως ο πρώτος ψηλός γκαρντ, ανοίγοντας το δρόμο για άλλους μεγάλους παίκτες σε αντίστοιχες θέσεις όπως ο Μάτζικ Τζόνσον.[4] Επιπλέον, του πιστώνεται ότι εφηύρε το head fake και το fadeaway jump shot, κινήσεις για τις οποίες αργότερα έγινε διάσημος ο Μάικλ Τζόρνταν.[5] Το 2009 εισήχθη στο Hall of Fame της FIBA.[6]

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρώτα χρόνια Επεξεργασία

Ο Ρόμπερτσον γεννήθηκε από πτωχή οικογένεια στο Σάρλοτ του Τενεσί. Όταν ήταν περίπου 18 μηνών, οι γονείς του μετακόμισαν στην Ινδιανάπολη. Προτιμούσε να παίζει μπάσκετ από το μπέιζμπολ, το οποίο ήταν πιο δημοφιλές στη γειτονιά επειδή ήταν «ένα παιχνίδι για τα φτωχά παιδιά», όπως έλεγε.[4][7]

Παρακολούθησε γυμνάσιο αποκλειστικά για μαύρους. Ως δευτεροετής το 1954, πρωταγωνίστησε στην ομάδα του γυμνασίου που έχασε στους προημιτελικούς της πολιτείας, ιστορία που αργότερα θα αποτελέσει τη βάση της κλασικής ταινίας του 1986 Hoosiers. Όταν ο Ρόμπερτσον ήταν στην πρώτη του χρονιά, η ομάδα κέρδισε το πολιτειακό πρωτάθλημα του 1955, το πρώτο για οποιοδήποτε σχολείο όλων των μαύρων στη χώρα. Ήταν επίσης το πρώτο πρωτάθλημα που κέρδισε μια ομάδα της Ινδιανάπολης στο τουρνουά Hoosier, με το επίτευγμα να επαναλαμβάνεται την επόμενη χρονιά.[8] Στην τρίτη χρονιά του σεζόν του, ο Ρόμπερτσον σκόραρε 24,0 πόντους ανά παιχνίδι και ονομάστηκε Indiana Mr. Basketball το 1956.[7] Μετά την αποφοίτησή του εκείνη τη χρονιά, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι.[9]

Κολέγιο Επεξεργασία

Ο Ρόμπερτσον ήταν ο πρώτος Αφροαμερικανός που αγωνίστηκε με το κολέγιο και συνέχισε να διαπρέπει, ενώ έπαιζε για τους Cincinnati Bearcats, σημειώνοντας μέσο όρο 33,8 πόντων ανά παιχνίδι. Σε κάθε ένα από τα τρία του χρόνια, κέρδισε τον εθνικό τίτλο στο σκοράρισμα, ανακηρύχθηκε All American και επιλέχθηκε ως παίκτης της χρονιάς στο κολέγιο, ενώ σημείωσε 14 ρεκόρ NCAA και 19 σχολικά ρεκόρ.[2][9] Τη δεύτερη χρονιά η ομάδα ήταν η πρώτη που κέρδισε πολιτειακό πρωτάθλημα αήττητη.[10] Το εκπληκτικό παιχνίδι του οδήγησε τους Bearcats σε συνολικό ρεκόρ 79–9 κατά τη διάρκεια των τριών σεζόν του στο πανεπιστήμιο, συμπεριλαμβανομένων δύο εμφανίσεων στο φάιναλ φορ. Ωστόσο, ένα πρωτάθλημα ξέφυγε από το Ρόμπερτσον, κάτι που επαναλήφθηκε μέχρι αργά την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Όταν άφησε το κολέγιο, ήταν ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών στο NCAA με 2.973 πόντους μέχρι που ο Πιτ Μάραβιτς, το κατέρριψε το 1970. Ο μέσος όρος πόντων του είναι ο τρίτος υψηλότερος στην ιστορία του κολεγιακού πρωταθλήματος.[4][7]

Παρά την επιτυχία του στο παρκέ, η καριέρα του Ρόμπερτσον στο κολέγιο είχε επηρεαστεί από τον ρατσισμό. Εκείνη την εποχή, τα προγράμματα του νότιου πανεπιστημίου όπως αυτά του Κεντάκι, του Ντιουκ και της Βόρειας Καρολίνας δεν προσλάμβαναν μαύρους αθλητές και τα οδικά ταξίδια σε χωριστές πόλεις ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, με τον Ρόμπερτσον να κοιμάται συχνά σε κοιτώνες κολεγίων αντί για ξενοδοχεία. Χρόνια αργότερα, είπε: «Δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ».[4] Δεκαετίες μετά τις μέρες του κολεγίου του, η καριέρα του Ρόμπερτσον στο NCAA επιβραβεύτηκε από την Ένωση Συγγραφέων Μπάσκετ των Ηνωμένων Πολιτειών όταν μετονόμασε το τρόπαιο που απονεμήθηκε στο NCAA Division I Παίκτης της Χρονιάς σε «Όσκαρ Ρόμπερτσον Τρόπαιο» το 1998. Αυτή η διάκριση έφερε το βραβείο για τον Ρόμπερτσον, καθώς είχε κερδίσει τα δύο πρώτα βραβεία που απονεμήθηκαν.[11]

Διεθνής καριέρα Επεξεργασία

Το 1959, ο Ρόμπερτσον συμμετείχε με την Εθνική Ηνωμένων Πολιτειών στους Παναμερικανούς Αγώνες, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο.[10] Μετά το κολέγιο, μαζί με τον Τζέρι Ουέστ ήταν αρχηγοί της ομάδας μπάσκετ των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Η ομάδα, που περιγράφεται ως η καλύτερη συγκρότηση ταλέντων στο μπάσκετ μέχρι τότε, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με τον Ρόμπερτσον να αγωνίζεται ως πόιντ γκαρντ, αλλά και ως φόργουορντ λόγω του ύψους και της αλτικότητάς του. Ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας με μέσο όρο 17,3 πόντους,[3][12] με την ομάδα των ΗΠΑ να κερδίζει τα εννέα παιχνίδια της με διαφορά 42,4 πόντων.[13][14]

NBA Επεξεργασία

Σινσινάτι Ρόγιαλς Επεξεργασία

Πριν από την αγωνιστική περίοδο 1960–61 του ΝΒΑ, ο Ρόμπερτσον επιλέχθηκε για το ντραφτ του 1960. Επιλέχθηκε από τους Σινσινάτι Ρόγιαλς και στο ντεμπούτο του στο ΝΒΑ κατέγραψε 21 πόντους, 12 ριμπάουντ και 10 ασίστ στη νίκη 140–123 επί των φιλοξενούμενων Λος Άντζελες Λέικερς.[15][16] Στις 15 Νοεμβρίου 1960, κατέγραψε το ρεκόρ καριέρας των 44 πόντων μαζί με 15 ριμπάουντ και 11 ασίστ στη νίκη 124–115 επί των Φιλαδέλφεια Ουόριορς.[17] Στην πρώτη σεζόν του είχε μέσο όρο 30,5 πόντους, 10,1 ριμπάουντ και 9,7 ασίστ (πρώτος του πρωταθλήματος), σχεδόν με μέσο όρο τριπλ-νταμπλ για όλη τη σεζόν.[18] Ονομάστηκε ΝΒΑ Ρούκι της Χρονιάς, εξελέγη στην Πρώτη Ομάδα του NBA - κάτι που θα συνέβαινε σε κάθε μία από τις πρώτες εννέα σεζόν του Ρόμπερτσον - και έκανε την πρώτη από τις 12 διαδοχικές εμφανίσεις σε All-Star Game.[3][19][20] Επιπλέον, ονομάστηκε πολυτιμότερος παίκτης (MVP) του παιχνιδιού μετά την απόδοσή του με 23 πόντους, 14 ασίστ και 9 ριμπάουντ στη νίκη της Δύσης.[21] Ωστόσο, στο πρωτάθλημα οι Ρόγιαλς τερμάτισαν με ρεκόρ μόλις 33–46.[22]

Τη σεζόν 1961–62, ο Ρόμπερτσον έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ με μέσο όρο τριπλ-νταμπλ για μία ολόκληρη σεζόν, με 30,8 πόντους, 12,5 ριμπάουντ και 11,4 ασίστ.[23][24] Σημείωσε επίσης ρεκόρ στο τότε NBA για τα περισσότερα τριπλ-νταμπλ κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου με 41.[25] Το ρεκόρ θα ίσχυε για πάνω από μισό αιώνα μέχρι το 2016–17, όταν ο Ράσελ Ουέστμπρουκ σημείωσε 42 και έγινε ο μόνος άλλος παίκτης που είχε μέσο όρο τριπλ-νταμπλ για μία ολόκληρη σεζόν.[26][27] Κατέρριψε το ρεκόρ ασίστ του Μπομπ Κούζι, ο οποίος είχε πετύχει 715 ασίστ δύο σεζόν νωρίτερα, καταγράφοντας 899.[7] Παρά τα εξαιρετική ατομική του πορεία στην κανονική περίοδο, ήταν μόλις τρίτος στην ανάδειξη του πολυτιμότερου παίκτη, σε μία ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη ψηφοφορία.[28][29] Οι Ρόγιαλς κέρδισαν θέση στα πλέι οφ του 1962 του NBA. Ωστόσο, αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο από τους Ντιτρόιτ Πίστονς.[30] Τη σεζόν 1962–63, ο Ρόμπερτσον καθιερώθηκε περαιτέρω ως ένας από τους καλύτερους παίκτες της γενιάς του, έχοντας κατά μέσο όρο 28,3 πόντους, 10,4 ριμπάουντ και 9,5 ασίστ, χάνοντας ελάχιστα μια άλλη σεζόν τριπλ-νταμπλ. Η ομάδα προχώρησε στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας, αλλά υπέκυψαν σε σειρά επτά αγώνων απέναντι στους Μπόστον Σέλτικς.[31]

 
Από τη σεζόν 1961–62

Τη σεζόν 1963–64 οι Ρόγιαλς πέτυχαν ρεκόρ 55–25,[32] και ο Ρόμπερτσον ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα στο ποσοστό ελεύθερων βολών, σημείωσε κατά μέσο όρο 31,4 πόντους ανά αγώνα και σημείωσε μέσο όρο 9,9 ριμπάουντ και 11,0 ασίστ ανά αγώνα και κέρδισε το βραβείο MVP του NBA.[3][33][34] Κέρδισε επίσης το δεύτερο βραβείο του All-Star Game MVP εκείνη τη χρονιά αφού σημείωσε 26 πόντους, μάζεψε 14 ριμπάουντ και πέτυχε 8 ασίστ στη νίκη της Ανατολής. Στα πλέι οφ του πρωταθλήματος του 1964, οι Ρόγιαλς νίκησαν τους Φιλαδέλφεια 76ερς, αλλά στη συνέχεια έχασαν πάλι από τους Σέλτικς με 4—1 παιχνίδια.[32]

Ο Ρόμπερτσον σημείωσε κατά μέσο όρο τριπλ νταμπλ τις πρώτες πέντε σεζόν του στο ΝΒΑ με τους Ρόγιαλς, καταγράφοντας μέσους όρους 30,3 πόντους, 10,4 ριμπάουντ και 10,6 ασίστ ανά παιχνίδι σε 451 αγώνες. Στις 18 Δεκεμβρίου 1964, σημείωσε ρεκόρ καριέρας με 56 πόντους, έχοντας ακόμα 9 ριμπάουντ και 12 ασίστ στη νίκη με 111—107 επί των Λος Άντζελες Λέικερς.[35] Ο μέσος όρος του στα πλέι οφ ήταν 29,7 πόντους, 9,3 ριμπάουντ, 9,4 ασίστ ανά παιχνίδι, ενώ σούταρε με 46 % από το γήπεδο. Από τη σεζόν 1964–65 και μετά, τα πράγματα άρχισαν να γίνονται άσχημα για την ομάδα του. Παρά το γεγονός ότι ο Ρόμπερτσον κατέγραψε μέσο όρο τουλάχιστον 24,7 πόντων, 6,0 ριμπάουντ και 8,1 ασίστ στις έξι επόμενες σεζόν, οι Ρόγιαλς αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο από το 1965 έως το 1967 και στη συνέχεια έχασαν τα πλέι οφ από το 1968 έως το 1970.[36] Για να προσελκύσει το κοινό, ο 41χρονος προπονητής Μπομπ Κούζι έκανε μια σύντομη επιστροφή ως παίκτης. Για επτά αγώνες, ο πρώην πόιντ γκαρντ των Σέλτικς συνεργάστηκε με τον Ρόμπερτσον αλλά έχασαν τα πλέι οφ.[37]

Μιλγουόκι Μπακς Επεξεργασία

Πριν από τη σεζόν 1970–71, οι Ρόγιαλς κατέπληξαν τον κόσμο του μπάσκετ ανταλλάσσοντας τον Ρόμπερτσον στους Μπακς.[38] Στη νέα του ομάδα ο Ρόμπερτσον συνεργάστηκε με τον νεαρό Λιου Άλσιντορ και οι Μπακς σημείωσαν το καλύτερο ρεκόρ του πρωταθλήματος με 65–16, συμπεριλαμβανομένης μιας αήττητης σειράς ρεκόρ 20 αγώνων. Ο Ρόμπερτσον είχε μέσους όρους 19,4 πόντους, 5,7 ριμπάουντ και 8,2 ασίστ στην κανονική περίοδο.[39] 12–2 στα πλέι οφ του 1971 οι Μπακς ήταν επιβλητικοί με 12–2 νίκες και στέφθηκαν πρωταθλητές με τον τίτλο του NBA σαρώνοντας τους Μπάλτιμορ Μπούλετς με 4–0 στους τελικούς του 1971. Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Ρόμπερτσον είχε κερδίσει ένα πρωτάθλημα NBA.[4][40]

Από ιστορική άποψη, η πιο σημαντική συνεισφορά του Ρόμπερτσον δεν έγινε σε ένα γήπεδο μπάσκετ αλλά σε ένα δικαστήριο που ξεκίνησε την ίδια χρονιά. Ήταν η χρονιά του ορόσημο του Ρόμπερτσον εναντίον του NBA, μία αγωγή κατά των μονοπωλίων που κατατέθηκε από την Ένωση Παικτών του NBA κατά του πρωταθλήματος. Καθώς ο Ρόμπερτσον ήταν ο πρόεδρος της Ένωσης Παικτών για το διάστημα 1965–74, η υπόθεση έφερε το όνομά του (Oscar Robertson Rule).[23][41][42] Σε αυτήν την υπόθεση, η προτεινόμενη συγχώνευση μεταξύ του NBA και της Αμερικανικής Ένωσης Μπάσκετ καθυστέρησε μέχρι το 1976 και το ντραφτ του κολεγίου, καθώς και οι ρήτρες για την ελεύθερη αντιπροσωπεία, αναθεωρήθηκαν.[4][43] Ο ίδιος δήλωσε ότι ο κύριος λόγος ήταν ότι οι σύλλογοι κατείχαν βασικά τους παίκτες τους: οι παίκτες απαγορευόταν να μιλούν με άλλους συλλόγους μόλις έληγε το συμβόλαιό τους, επειδή η ελεύθερη αντιπροσωπεία δεν υπήρχε μέχρι το 1988. Έξι χρόνια μετά την κατάθεση της αγωγής, το NBA επιτέλους συμβιβάστηκε, πραγματοποιήθηκε η συγχώνευση ABA-NBA και αυτό ενθάρρυνε την υπογραφή περισσότερων ελεύθερων παικτών και τελικά οδήγησε σε υψηλότερους μισθούς για όλους τους παίκτες.[41][44][45]

 
Το 1971 με τους Μιλγουόκι Μπακς

Στον αγωνιστικό χώρο, ο βετεράνος παίκτης απέδειξε ακόμα ότι ήταν πολύτιμος. Ακολούθησαν δύο ακόμη τίτλοι Περιφέρειας με τους Μπακς τη σεζόν 1971–72 και 1972–73. Την τελευταία σεζόν του, βοήθησε να οδηγήσει το Μιλγουόκι στο καλύτερο ρεκόρ 59–23 στο πρωτάθλημα και τους βοήθησε να φτάσουν στους τελικούς του ΝΒΑ του 1974. Εκεί, ο Ρόμπερτσον είχε την ευκαιρία να τελειώσει την καριέρα με ένα δεύτερο δαχτυλίδι. Οι Μπακς αναμετρήθηκαν με τους Μπόστον Σέλτικς και πάρα την ατομική κυριαρχία Τζαμπάρ και Ρόμπερτσον, έχασαν σε επτά αγώνες.[46] Ως απόδειξη της σημασίας του Ρόμπερτσον για τους Μπακς, τη σεζόν που ακολούθησε την αποχώρησή του οι Μπακς έπεσαν στην τελευταία θέση της κατηγορίας τους με ρεκόρ 38–44.

Τελείωσε την καριέρα του με 26.710 πόντους (25,7 μέσο όρο ανά αγώνα, ένατος υψηλότερος όλων των εποχών), 9.887 ασίστ (9,5 ανά αγώνα) και 7.804 ριμπάουντ (7,5 ανά παιχνίδι).[2][47] Ήταν ο πρώτος από τους δύο παίκτες της ιστορίας με τουλάχιστον 25.000 πόντους, 7.000 ριμπάουντ και 9.000 ασίστ. [41] Ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα σε ασίστ έξι φορές.[48] Τη στιγμή της αποχώρησής του, ήταν πρώτος όλων των εποχών του ΝΒΑ σε ασίστ καριέρας και ελεύθερες βολές, και ήταν ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών πίσω από τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν.[4] Ο Ρόμπερτσον θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ, μια τριπλή απειλή που μπορούσε να σκοράρει εντός, εκτός και ήταν επίσης κορυφαίος πλέι μέικερ.[23] Ήταν ο πρώτος παίκτης που είχε κατά μέσο όρο περισσότερες από 10 ασίστ ανά παιχνίδι, σε μια εποχή που τα κριτήρια για τις ασίστ ήταν πιο αυστηρά από σήμερα. Είναι επίσης ο πρώτος γκαρντ στην ιστορία του ΝΒΑ με μέσο όρο πάνω από 10 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, επιτυγχάνοντάς το τρεις φορές. Εκτός από το βραβείο MVP της κανονικής περιόδου του 1964, ο Ρόμπερτσον κέρδισε τρεις τίτλους MVP του All-Star Game στην καριέρα του (το 1961, το 1964 και το 1969).[4] Στην καριέρα του είχε 181 τριπλ νταμπλ, ένα ρεκόρ που χρειάστηκε σχεδόν μισός αιώνας για να καταρριφθεί.[49] [50] Αυτοί οι αριθμοί είναι ακόμη πιο εντυπωσιακοί αν ληφθεί υπόψη ότι το σουτ τριών πόντων δεν υπήρχε όταν έπαιζε. Τη σεζόν 1967–68, έγινε ο πρώτος από τους δύο παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ που ηγήθηκε του πρωταθλήματος τόσο με μέσο όρο σκορ όσο και με ασίστ ανά παιχνίδι την ίδια σεζόν. Για το σύνολο της καριέρας του, ο Ρόμπερτσον σημείωσε υψηλό μέσο όρο ευστοχίας 48,5 % και ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα σε ποσοστό ελεύθερων βολών δύο φορές-τις σεζόν 1963–64 και 1967–68.[47] Για τους Σινσινάτι Ρόγιαλς, που τώρα μετεγκαταστάθηκαν και ονομάστηκαν Σακραμέντο Κινγκς, σημείωσε 22.009 πόντους και 7.731 ασίστ, και είναι ο πρώτος όλων των εποχών και στα δύο στατιστικά για τις συνδυασμένες ομάδες.[51]

Μετά το ΝΒΑ Επεξεργασία

Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση εργάστηκε ως σχολιαστής σε παιχνίδια που μεταδόθηκαν τηλεοπτικά κατά τη διάρκεια της σεζόν 1974–75.[52] Μετά την αποχώρησή του, οι Κάνσας Σίτι Κινγκς (οι Ρόγιαλς μετακόμισαν εκεί ενώ ο Ρόμπερτσον ήταν με τους Μπακς) απέσυραν τη φανέλα με το Νο. 14 του. Οι Μπακς απέσυραν επίσης το Νο. 1 που φορούσε στο Μιλγουόκι.[53][54] Το 1994 ένα χάλκινο άγαλμα ύψους 2,70 μέτρων του Ρόμπερτσον στήθηκε έξω από το Fifth Third Arena, τη σημερινή έδρα του μπάσκετ της ομάδας του Σινσινάτι. Το 2006 το άγαλμα μεταφέρθηκε στην είσοδο του Αθλητικού Κέντρου Richard E. Lindner στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι.[55]

Μετά από πολλά χρόνια μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Ρόμπερτσον αναγνωρίστηκε στις 17 Νοεμβρίου 2006, για τον αντίκτυπό του στο κολεγιακό μπάσκετ, όταν επιλέχθηκε να είναι μέλος της ιδρυτικής τάξης του National Collegiate Basketball Hall of Fame. Ήταν ένα από τα πέντε άτομα, μαζί με τους Τζον Γούντεν, Ντιν Σμιθ, Μπιλ Ράσελ και Τζέιμς Νέισμιθ, που επιλέχθηκαν να εκπροσωπήσουν την εναρκτήρια τάξη.[9][56]

Ο Ρόμπερτσον εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame στις 28 Απριλίου 1980. Στις 30 Οκτωβρίου 1980 επιλέχθηκε στην ομάδα 35ης επετείου του NBA.[57] Το 1996 τιμήθηκε ως ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών του πρωταθλήματος στην ομάδα 50ής επετείου του NBA.[58] Έλαβε το βραβείο «Παίκτης του αιώνα» από την Εθνική Ένωση Προπονητών Καλαθοσφαίρισης το 2000, ενώ ήταν δεύτερος στην ψηφοφορία του Associated Press στην ψηφοφορία για τον κορυφαίο του 20ού αιώνα, πίσω από τον Τζόρνταν.[19] Τον Οκτώβριο του 2021, ο Ρόμπερτσον συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 χρόνων του NBA.[59][60]

Στατιστική Επεξεργασία

Μέσοι Όροι ανά σεζόν (κανονική περίοδος)

NBA
Σεζόν Αγώνες Πόντοι Ασίστ Ριμπάουντ Ποσοστό %
1960–61 71 30,5 9,7 10,1 47,3
1961–62 79 30,8 11,4 12,5 47,8
1962–63 80 28,3 9,5 10,4 51,8
1963–64 79 31,4 11,0 9,9 48,3
1964–65 75 30,4 11,5 9,0 48,0
1965–66 76 31,3 11,1 7,7 47,5
1966–67 79 30,5 10,7 6,2 49,3
1967–68 65 29,2 9,7 6,0 50,0
1968–69 79 24,7 9,8 6,4 48,6
1969–70 69 25,3 8,1 6,1 51,1
1970–71 81 19,4 8,2 5,7 49,6
1971–72 64 17,4 7,7 5,0 47,2
1972–73 70 15,5 7,5 4,9 45,4
1973–74 73 12,7 6,4 4,0 43,8
Σύνολα καριέρας 1.040 25,7 9,5 7,5 48,5

Πηγή: Basketball reference

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

  • Πρωτάθλημα NBA (1971)
  • Πολυτιμότερος παίκτης (1964)
  • 12 × NBA All-Star (1961 – 1972)
  • 3 × NBA All-Star Game MVP (1961, 1964, 1969)
  • 9 × Πρώτη ομάδα All-NBA (1961–1969)
  • 2 × Δεύτερη ομάδα All-NBA (1970, 1971)
  • ΝΒΑ Ρούκι της χρονιάς (1961)
  • 6 × ΝΒΑ πρώτος στις ασίστ (1961, 1962, 1964–1966, 1969)
  • NBA Lifetime Achievement Award (2019)
  • Επετειακή ομάδα NBA (35η, 50η, 75η)
  • Η φανέλα Νο. 14 αποσύρθηκε από τους Σακραμέντο Κινγκς
  • Η φανέλα Νο. 1 αποσύρθηκε από τους Μιλγουόκι Μπακς
  • 2 × Helms College Παίκτης της Χρονιάς (1959, 1960)
  • 3 × Παίκτης της Χρονιάς στο Κολέγιο UPI (1958–60)
  • 2 × USBWA College Player of the Year (1959, 1960)
  • 3 × Consensus first-team All-American (1958–60)
  • 3 × πρώτος σκόρερ σεζόν NCAA (1958–60)
  • 3 × Πρώτη ομάδα All- MVC (1958–60)
  • Η φανέλα Νο. 12 αποσύρθηκε από την Cincinnati Bearcats
  • Mr. Basketball USA (1956)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «SI's 50 greatest players in NBA history». Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica : Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «IOC : Oscar Palmer ROBERTSON». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2023. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Legends profile: Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2023. 
  5. ↑ «Oscar defined the triple-double». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  6. ↑ «FIBA HALL OF FAME FOR THOSE WHO MADE THE GAME». Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «ΟΣΚΑΡ ΡΟΜΠΕΡΤΣΟΝ: Ο πρώτος «βασιλιάς» των Μπακς γιορτάζει». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ «Attucks' win helped race relations». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Wooden, Russell lead founding class into Collegiate Hall of Fame». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «OSCAR ROBERTSON». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. 
  11. ↑ «OSCAR ROBERTSON TROPHY». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2022. 
  12. ↑ «FIBA : 1960 OLYMPIC GAMES: TOURNAMENT FOR MEN : Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. 
  13. ↑ «FIBA : 1960 OLYMPIC GAMES: TOURNAMENT FOR MEN». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  14. ↑ «Games of the XVIIth Olympiad -- 1960». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. 
  15. ↑ «This Week in NBA History: Week of Oct. 15». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2023. 
  16. ↑ «Los Angeles Lakers at Cincinnati Royals Box Score, October 19, 1960». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  17. ↑ «Philadelphia Warriors at Cincinnati Royals Box Score, November 15, 1960». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  18. ↑ «10 NBA Players With The Most Trophies And Awards Of All Time». Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  20. ↑ «Top 10 Rookie Seasons In NBA History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. 
  21. ↑ «NBA Players Who Won The Most All-Star Game MVP Awards». Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023. 
  22. ↑ «1960-61 Cincinnati Royals Roster and Stats». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 «The Big O: The NBA's Forgotten Trail blazers». Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  24. ↑ «Το πρώτο τριπλ-νταμπλ στην ιστορία του ΝΒΑ διά χειρός Όσκαρ Ρόμπερτσον!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  25. ↑ «Russell Westbrook ties Oscar Robertson's season triple-double record of 41». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  26. ↑ «Only 7 Point Guards Have Won The MVP Award: Magic Johnson Is The Leader With 3 Awards». Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. 
  27. ↑ «Oscar Robertson Honors Russell Westbrook Before Thunder's Regular-Season Finale». Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2022. 
  28. ↑ «THE MOST CONTROVERSIAL MVP AWARD OF ALL-TIME? In 1962, Wilt averaged 50 PPG and 25 RPG and still didn't win». Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2021. 
  29. ↑ «The Greatest MVP Race Of All-Time: Bill Russell, Wilt Chamberlain, Oscar Robertson And Elgin Baylor». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2021. 
  30. ↑ «1961-62 Cincinnati Royals Roster and Stats». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  31. ↑ «1962-63 Cincinnati Royals Roster and Stats». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  32. ↑ 32,0 32,1 «1963-64 Cincinnati Royals Roster and Stats». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  33. ↑ «Oscar Robertson 1963-64 Game Log». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  34. ↑ «The New York Times : ROBERTSON CHOSEN AS MOST VALUABLE». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. 
  35. ↑ «The Highest Scoring Season For Michael Jordan, LeBron James, Kobe Bryant, And Other NBA Greats». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2023. 
  36. ↑ «Oscar Robertson: The NBA's Most Underrated Player of All Time». Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2022. 
  37. ↑ «1969-70 Cincinnati Royals Roster and Stats». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  38. ↑ «The New York Times : Royals Trade Robertson to Bucks for Robinson and Paulk, Rookie in Army». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  39. ↑ «Oscar Robertson 1970-71 Game Log». Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022. }
  40. ↑ «Πριν τον Γιάννη: Το πρώτο πρωτάθλημα των Μπακς με Καρίμ και Όσκαρ». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  41. ↑ 41,0 41,1 41,2 «Beyond the Triple-double: How Oscar Robertson Changed the Course of Professional Basketball». Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  42. ↑ « The New York Times : Remembering Big O's Legacy Amid the Glitter». Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022. 
  43. ↑ «Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  44. ↑ «Locker Room Talk: First day of NBA free agency should be called Big O Day». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  45. ↑ «The Oscar Robertson Rule: landmark court decision changed the balance of power in professional sports». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2017. 
  46. ↑ «1974 NBA Finals Celtics vs. Bucks». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  47. ↑ 47,0 47,1 «Oscar Robertson». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  48. ↑ «NBA Honors: Assists Leaders, Year by Year». Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  49. ↑ «RUSSELL WESTBROOK BREAKS OSCAR ROBERTSON'S TRIPLE-DOUBLE RECORD». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  50. ↑ «Ράσελ Γουέστμπρουκ: Ισοφάρισε το ρεκόρ του Όσκαρ Ρόμπερτσον σε τριπλ-νταμπλ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  51. ↑ «Sacramento Kings Career Leaders». Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  52. ↑ «The Big O». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  53. ↑ «LeBron on course to join legends with jerseys retired by multiple teams». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2023. 
  54. ↑ «Top 13 NBA Players With Multiple Jerseys Retired». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  55. ↑ «Varsity Village Hits a Home Run On University Campus». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  56. ↑ «National Collegiate Basketball Hall of Fame». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  57. ↑ «NBA 35th Anniversary All-Time Team». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  58. ↑ «NBA at 50: Top 50 Players». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2022. 
  59. ↑ «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  60. ↑ «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Όσκαρ_Ρόμπερτσον&oldid=10467623"