Αβαθή ύδατα
Με τον όρο αβαθή ύδατα ή αβαθή νερά ή απλώς αβαθή, χαρακτηρίζονται στην υδρογραφία και τη ναυτιλία οι περιοχές της θάλασσας όπου τα νερά έχουν μικρό βάθος, μικρότερο από το πλεύσιμο όριο μερικών τουλάχιστον πλεούμενων, εξαιτίας εξάρσεων (συνήθως βραχωδών) του πυθμένα. Οι ανωμαλίες αυτές του πυθμένα συναντώνται συνήθως στις παράκτιες ζώνες, αλλά και στο ανοικτό πέλαγος, και είναι επικίνδυνες για τη ναυσιπλοΐα. Για τον λόγο αυτόν σημειώνονται στους ναυτικούς χάρτες με ειδικά σύμβολα. Επιπροσθέτως, όσα αβαθή ύδατα βρίσκονται στις προσβάσεις λιμανιών ή πάνω σε θαλάσσιες οδούς επισημαίνονται με φάρους ή σημαντήρες (σημαδούρες).
Τα αβαθή ύδατα διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες:
- Στα βραχέα (γνωστά και ως «πέτρες»), που παραμένουν συνεχώς κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, ακόμα και στη χαμηλότερη άμπωτη. Τέτοια είναι οι αβαθείς ύφαλοι. Οι συστάδες πολύ αβαθών υφάλων αποκαλούνται και μερμήγκια.
- Στις ξέρες ή χοιράδες (επειδή μερικές τέτοιες εξάρσεις μοιάζουν με ράχη χοίρου), που κατά την άμπτωτη ή κατά τη διάρκεια άλλων φαινομένων ξεπροβάλλουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι ξέρες και τα μερμήγκια συνοδεύονται συχνά από σκοπέλους.
Ανάλογα τώρα με τη σύστασή τους, τα αβαθή ύδατα μπορεί να είναι πετρώδη (ή βραχώδη), κοραλλιογενή, αμμώδη και ιλυώδη. Τα αμμώδη αβαθή συχνά μεταβάλλουν σχήμα και θέση υπό την επήρεια θαλάσσιων ρευμάτων, οπότε ονομάζονται σύρτεις ή αμμοσύρτεις και είναι δύσκολο να χαρτογραφηθούν. Μπορεί επίσης να μοιάζουν με υποθαλάσσιους αμμόλοφους, οπότε αποκαλούνται κοινώς λένες. Μορφολογικά, η ομαλή έξαρση του βυθού, συνήθως σε μεγάλη επιφάνεια, ονομάζεται (μ)πάγκος και είναι συχνά ένας «παράδεισος» για τους θαλάσσιους ζωντανούς οργανισμούς και συνεκδοχικά για το ψάρεμα με μικρά σκάφη.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Το λήμμα «αβαθή» στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 55