Αγία Κυριακή Σπαρτιατών Λακωνίας
Συντεταγμένες: 37°02′17″N 22°27′03″E / 37.03806°N 22.45083°E
Η Αγία Κυριακή είναι οικισμός της δημοτικής κοινότητας και δημοτικής ενότητας Σπάρτης, του δήμου Σπάρτης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [1][2] Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Λακεδαίμονος του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου. [3][4]
- Μέχρι το 1928, η Αγία Κυριακή ονομαζόταν Τσαούσι. [2]
Αγία Κυριακή Σπαρτιατών | |
---|---|
Διοίκηση | |
Χώρα | Ελλάδα |
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
Δήμος | Σπάρτης |
Δημοτική Ενότητα | Σπάρτης |
Δημοτική Κοινότητα | Σπάρτης |
Γεωγραφία | |
Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
Νομός | Λακωνίας |
Υψόμετρο | 190 |
Πληροφορίες | |
Παλαιά ονομασία | Τσαούσι |
Ταχ. κώδικας | 23 150 |
Γεωγραφία Επεξεργασία
Η Αγία Κυριακή είναι οικισμός στο δυτικοκεντρικό τμήμα του νομού Λακωνίας. Βρίσκεται μέσα στην εύφορη κοιλάδα που σχηματίζει ο ποταμός Ευρώτας, ανάμεσα στον Πάρνωνα και τον Ταΰγετο και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 190. Απέχει περίου 6 χλμ. Ν.ΝΑ. του κέντρου της Σπάρτης. [5][6][7][3][4]
Πληθυσμός Επεξεργασία
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 86 |
2001 | 74 |
2011 | 53 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 84 |
1971 | 81 |
1981 | 76 |
1991 | 86 |
2001 | 74 |
2011 | 53 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη» Επεξεργασία
Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ωςΤσαούσι. Το 1928 μετονομάστηκε σε Αγία Κυριακή και το 1912 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αγίου Ιωάννη. Με το ΦΕΚ 194Α – 21/09/1959 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αγίου Ιωάννη και προσαρτήθηκε στο δήμο Σπαρτιατών. [2]
Αξιοθέατα Επεξεργασία
- Ο αρχαιολογικός χώρος των Αμυκλών, από τους σπουδαιότερους της Πελοποννήσου. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στη δυτική έξοδο του χωριού, πλησιέστερα από τον ομώνυμο οικισμό των Αμυκλών. Οι Αμύκλες υπήρξαν αρχαιότατη αχαϊκή πόλη (αρχαιότερος ακόμη και από την Σπάρτη), στη δεξιά όχθη του Ευρώτα, ιδρυμένες από τον Αμύκλα. Ακόμη και μετά την εγκατάσταση των Δωριέων στην περιοχή, διατήρησαν την ανεξαρτησία τους για πολλά χρόνια. Στον λόφο του οικισμού της Αγίας Κυριακής, εντοπίστηκε το Ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα, λατρευτικός χώρος που, από την εύρεση ειδωλίων, βεβαιώθηκε η παλαιότερη λατρεία στον προελληνικό θεό Υάκινθο. Το ιερό ήταν πολύ μεγάλο στην εποχή της άνθησής του και περιελάμβανε το μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Απόλλωνα, όπως και τον περίφημο Θρόνο του Απόλλωνα, ύψους μεγαλυτέρου των 4 μέτρων. [7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=14579
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 1:130
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛΜ 1:386
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ Δομή 1:143
- ↑ 7,0 7,1 «Διακοπές», σ. 504, 509
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
Πηγές Επεξεργασία
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, εκδ. 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Google Earth
- eetaa.gr