Αγερανός Λακωνίας
Συντεταγμένες: 36°41′45″N 22°31′39″E / 36.69583°N 22.52750°E
Ο Αγερανός είναι οικισμός της τοπικής κοινότητας Νεοχωρίου, της δημοτικής ενότητας (πρώην δήμου) δήμου Γυθείου του δήμου Ανατολικής Μάνης, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Λακωνίας, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.[1][2] Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Γυθείου του νομού Λακωνίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Πελοποννήσου.[3][4]
- Ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός, λόγω των πυργόσπιτων και των εκκλησιών που υπάρχουν εκεί.[5]
| Αγερανός | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου |
| Περιφέρεια | Πελοποννήσου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λακωνίας |
| Δήμος | Ανατολικής Μάνης |
| Δημοτική Ενότητα | Γυθείου |
| Δημοτική Κοινότητα | Νεοχωρίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοπόννησος |
| Νομός | Λακωνίας |
| Υψόμετρο | 50 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 16 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Αγερανοί |
| Ταχ. κώδικας | 23 200 |
Γεωγραφία
ΕπεξεργασίαΟ Αγερανός είναι παραθαλάσσιος οικισμός της νοτιοδυτικής Λακωνίας. Βρίσκεται στον βορειοδυτικό μυχό του Λακωνικού Κόλπου, πάνω σε μικρό ακρωτήριο που χωρίζει τους όρμους Επάνω και Κάτω Βαθύ, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 50. Απέχει περίπου 49 χλμ. Ν. ΝΑ. της Σπάρτης.[3][4][5][6][7][8]
Πληθυσμός
Επεξεργασία| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 5 |
| 2001 | 13 |
| 2011 | 14 |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 43 |
| 1971 | 25 |
| 1981 | 13 |
| 1991 | 5 |
| 2001 | 14 |
| 2011 | 15 |
Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»
ΕπεξεργασίαΟ οικισμός αναγνωρίστηκε το 1835 ως Αγερανοί και προσαρτήθηκε στον δήμο Τευθρώνης του νομού Λακωνίας. Καταργήθηκε το 1879 για να επανασυσταθεί το 1949 ως Αγερανός και να προσαρτηθεί στην κοινότητα Νεοχωρίου. Με το ΦΕΚ 244Α – 4/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Νεοχωρίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Γυθείου. Με το ΦΕΚ 87Α – 7/06/2010 αποσπάστηκε από τον δήμο Γυθείου και προσαρτήθηκε στον δήμο Ανατολικής Μάνης.[2]
Αξιοθέατα και διατηρητέα
Επεξεργασία- Το πυργόσπιτο των Γρηγοράκηδων (Πύργος Αντωνόμπεη Γρηγοράκη), κατασκευής 1782. Μαζί με τα προσκτίσματα και τον περίβολό του αποτελεί αξιόλογο φρουριακό συγκρότημα και χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής μανιάτικης αρχιτεκτονικής. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
- Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, λιθόκτιστη, μονόχωρη, καμαροσκέπαστη με ημικυκλική αψίδα ιερού. Η θύρα και τα παράθυρα πλαισιώνονται από λαξευμένους πωρόλιθους. Σύμφωνα με τα κατασκευαστικά και μορφολογικά του στοιχεία θα πρέπει να χρονολογηθεί στα τελευταία χρόνια του 19ου αι. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
- Ο ναός των Ταξιαρχών, δίπλα στον πύργο των Γρηγοράκηδων. Είναι μονόχωρος, σταυροειδής με τρούλο και πεντάπλευρη κόγχη ιερού και χρονολογείται στα μεταβυζαντινά χρόνια. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
- Το πυργόσπιτο Τσικουριού
- Η εκτεταμένη παραλία του οικισμού
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ 2,0 2,1 https://www.eetaa.gr/metaboles/oikmet_details.php?id=23533
- ↑ 3,0 3,1 3,2 ΠΛ 1:121
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ΠΛΜ 1:372
- ↑ 5,0 5,1 Δομή 1:130
- ↑ Εκδόσεις «Ελλάδα»
- ↑ 7,0 7,1 «Διακοπές», σ. 506, 516
- ↑ Google Earth
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022.
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, εκδ. 1963
- Εγκυκλοπαίδεια Δομή, 2002-4
- Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (Βαρελάς)
- Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
- Google Earth
- eetaa.gr