Αγνή της Βουργουνδίας, δούκισσα της Ακουιτανίας
Η Αγνή της Βουργουνδίας ή Αγνή του Μακόν (Γαλ. : Agnes de Macon, πέθανε στις 10 Νοεμβρίου 1068) ήταν δούκισσα της Ακουιτανίας λόγω του γάμου της με τον Γουλιέλμο Ε΄ της Ακουιτανίας και κόμισσα του Ανζού, λόγω του γάμου της με τον Γοδεφρείδο Β΄ του Ανζού. Η Αγνή ήταν μέλος του Οίκου της Ιβρέας, κόρη του Όθωνα-Γουλιέλμου, κόμη της Βουργουνδίας και της Ερμεντρούδης, κόρης του Ρενώ κόμη του Ρουσύ.[4]
Αγνή της Βουργουνδίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 995 (περίπου)[1] |
Θάνατος | 1068[1] Σαιντ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Γουλιέλμος Ε΄ της Ακουιτανίας Γοδεφρείδος Β΄ του Ανζού |
Τέκνα | Αγνή του Πουατιέ Γουλιέλμος Ζ΄ της Ακουιτανίας Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας Béatrice, Countess of Melgueil[3] |
Γονείς | Όθων-Γουλιέλμος της Βουργουνδίας και Ερμεντρούδη του Ρουσί |
Αδέλφια | Ρενώ Α΄ της Βουργουνδίας Γκυ Α΄ του Μακόν |
Οικογένεια | Οίκος της Ιβρέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αντιβασιλιάς |
Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτος γάμος με τον Γουλιέλμο Ε΄ δούκα της Ακουιτανίας
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε στον πρώτο της γάμο τον δούκα της Ακουιτανίας Γουλιέλμο Ε΄ τον Μέγα (1019), με τον οποίο απέκτησε 3 παιδιά. Ο σύζυγός της απεβίωσε στις 31 Ιανουαρίου 1030 αφήνοντας στην Αγνή την κηδεμονία των δικών τους παιδιών, αλλά και των υπόλοιπων παιδιών του από τους δύο πρώτους γάμους του. Την εποχή που ήταν παντρεμένη με τον Γουλιέλμο, η Αγνή πρόσφερε πολλά δώρα στο αββαείο του Κλουνύ.[4] Μετά τον θάνατο του Γουλιέλμου Ε΄, η Αγνή έχασε την εύνοια που είχε μέχρι τότε στην Αυλή, επειδή οι δικοί της γιοι δεν ήταν κληρονόμοι του πατέρα τους στο δουκάτο της Ακουιτανίας.
Δεύτερος γάμος με τον Γοδεφρείδο Β΄ Μαρτέλο του Ανζού
ΕπεξεργασίαΗ Αγνή αναγκάστηκε να ξαναπαντρευτεί τον κόμη του Ανζού Γοδεφρείδο Μαρτέλο (1032). Ήταν μία εξαιρετικά ελκυστική επιλογή, επειδή πατέρας του νέου συζύγου της ήταν ο ισχυρότατος κόμης του Ανζού Φούλκων Γ΄ ο Μέλας.[5] Τα στρατεύματα του Γοδεφρείδου Β΄ επιτέθηκαν στο Πουατιέ με την υποστήριξη της Αγνής (1033), όπου ο Γουλιέλμος ΣΤ΄ της Ακουιτανίας συνελήφθη αιχμάλωτος. Αυτός απελευθερώθηκε μετά την πληρωμή ενός μεγάλου χρηματικού ποσού (1036) και απεβίωσε χωρίς να αφήσει απογόνους (1038). Διάδοχος στο δουκάτο ήταν ο επόμενος προγονός της Αγνής, ο Όθων της Γασκώνης, ο οποίος ήταν μέχρι τότε δούκας της Γασκώνης, κήρυξε πόλεμο στην Αγνή, τον σύζυγο και τους γιους της, αλλά σκοτώθηκε στην μάχη του Μωζέ.
Ο επόμενος διάδοχος στην κομητεία του Πουατιέ ήταν πλέον ο μεγαλύτερος γιος της Αγνής, ο Πέτρος, που έγινε δούκας ως Γουλιέλμος Ζ΄ της Ακουιτανίας. Ήταν πολύ μικρός γι'αυτό, έτσι την περίοδο 1039 - 1044 κυβέρνησε υπό την κηδεμονία της μητέρας του. Μετά την ενηλικίωσή του η Αγνή φρόντισε να εξασφαλίσει στον μικρότερο γιο το δουκάτο της Γασκώνης, με τον γάμο του με μία διάδοχο. Η Αγνή στην συνέχεια πήγε μαζί με τον δεύτερο σύζυγό της Γοδεφρείδο Β΄ στο Ανζού, όπου δεν συμμετείχε στην διακυβέρνηση του δουκάτου, αλλά είχε ισχυρή επιρροή στον Γοδεφρείδο.
Η Αγνή και ο Γοδεφρείδος Β΄ μετέβησαν στη βασιλική Αυλή της Γερμανίας, προκειμένου να παρακολουθήσουν τον γάμο τής κόρης τής Αγνής με τον Ερρίκο Γ΄ της Γερμανίας. Συνόδευσαν το βασιλικό ζεύγος στην Ιταλία, παραβρέθηκαν στο Συμβούλιο του Σουτρί και παρακολούθησαν την στέψη από τον πάπα Κλήμη Β΄. Μετά από ένα προσκύνημα, το ζεύγος επέστρεψε στο Πουατιέ (1047) και ίδρυσαν την Αγία Μαρία ντε Ντάμ. Η Αγνή ίδρυσε και το αββαείο του Αγίου Νικολάου στο Πουατιέ (1047 - 1049).[6]
Τελευταία χρόνια
ΕπεξεργασίαΤην περίοδο (1049 - 1052) η Αγνή και ο Γοδεφρείδος Β΄ χώρισαν. Οι λόγοι ποικίλουν, πολλοί λένε ότι, λόγω του πολέμου που ξέσπασε ανάμεσα στον Γοδεφρείδο Β΄ και τον βασιλιά της Γαλλίας, ο Γοδεφρείδος Β΄ ζήτησε να γίνει υποτελής του Γερμανού βασιλιά, αλλά εκείνος του ζήτησε να χωρίσει την Αγνή. Το πιθανότερο είναι όμως το διαζύγιο να προήλθε από την ίδια την Αγνή, λόγω των δεσμών που διατηρούσε με την γενέτειρά της στη Βουργουνδία.
Η Αγνή επέστρεψε στην Αυλή της στο Πουατιέ, όπου κυβερνούσε ο γιος της, που είχε σημαντική επιρροή επάνω του. Είχε ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στο Πουατιέ και το Ανζού, στον οποίο νίκησε τελικά ο Γοδεφρείδος Β΄ (1053). Ο πόλεμος δεν θα είχε γίνει, αν η μητέρα του δεν είχε χωρίσει με τον Γοδεφρείδο Β΄. Το 1058 ο Γουλιέλμος Ζ΄ έκλεισε ειρήνη με τον (πρώην) πατριό του, επειδή ο Γοδεφρείδος Β΄ έδωσε την προίκα της μητέρας του Αγνής στη νέα του σύζυγο Αδελαΐδα. Ο Γουλιέλμος β΄ απεβίωσε την ίδια χρονιά.
Τον Γουλιέλμο Ζ΄ διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Γκυ-Γοδεφρείδος ως Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας. Ο νέος δούκας, που είχε μεγαλώσει με τον Γοδεφρείδο Β΄ Μαρτέλο, τον αγαπούσε σαν πραγματικό πατέρα του: σταμάτησε τον πόλεμο με το Ανζού, επανέλαβε όμως τις εχθροπραξίες μετά το τέλος εκείνου με τους απογόνους αυτού. Από το 1062 απέκτησε τον έλεγχο του Σαιντόνγκ. Η Αγνή εξακολουθούσε να είναι πολιτικά ενεργή, παρά την μεγάλη ηλικία της· έκανε συνεχώς ταξίδια σε ολόκληρη την περιφέρεια και καθοδηγούσε τον γιο της. Με την κόρη της βασίλισσαα Αγνή έκανε αίτηση στον πάπα Αλέξανδρο Β΄ να τοποθετήσει τον Άγιο Νικόλαο του Πουατιέ υπό Αποστολική προστασία.[7] Η Αγνή απεβίωσε στις 10 Νοεμβρίου 1068 και τάφηκε στον Άγιο Νικόλαο του Πουατιέ.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον πρώτο σύζυγό της Γουλιέλμο Ε΄ δούκα της Ακουιτανίας, απέκτησε τέκνα:
- Γουλιέλμος Ζ΄ 1023-1058, δούκας της Ακουιτανίας.
- Γουλιέλμος Η΄ π.1025-1086, δούκας της Ακουιτανίας.
- Αγνή π.1025-1077, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Γ΄ των Σαλίων βασιλιά της Γερμανίας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Faceted Application of Subject Terminology. 1651683. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 050241559. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 4,0 4,1 Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, (Cornell University Press, 1987), 142.
- ↑ Emma of Blois as Arbiter of Peace and the Politics of Patronage, Mickey Abel, Reassessing the Roles of Women as 'Makers' of Medieval Art and Architecture, ed. Therese Martin, (Brill, 2012), 854.
- ↑ Penelope D. Johnson, Equal in Monastic Profession: Religious Women in Medieval France, (University of Chicago Press, 1991), 195-196.
- ↑ Constance Brittain Bouchard, Sword, Miter, and Cloister: Nobility and the Church in Burgundy, 980-1198, 143.
Πηγές
Επεξεργασία- Michel Dillange, The Comtes de Poitou, Dukes of Aquitaine (778-1204), Geste editions, al. "The Nativity", 1995, 304p.
- Olivier Guillot, Count of Anjou and his entourage at XIecentury, Editions Picard, Paris, 1972 .
- Penelope D. Johnson, "Agnes of Burgundy: an eleventh-century monastic woman as boss"InJournal of Medieval History, June 1989 .
- Alfred Richard History of the Counts of Poitou, vol.1, Paris, 1903 .
- Isabelle Soulard-Berger, "Agnes of Burgundy, Duchess of Aquitaine and Countess of Anjou. Implement political and religious action (1019-c. 1068)"In bulletin of the Antiquarian Society of the West, vol.VI, 1er quarter 1992 .
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Agnes of Burgundy, Duchess of Aquitaine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |