Αεροπειρατεία
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αεροπειρατεία χαρακτηρίζεται γενικά η παράνομη κατάληψη αεροσκάφους όταν βρίσκεται σε λειτουργία ή σε πτήση.
Πρόκειται για ποινικό αδίκημα (έγκλημα) με διεθνή χαρακτήρα που πρωτοεμφανίστηκε μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πρώτη περίπτωση αεροπειρατείας που σημειώθηκε ήταν στις 25 Ιουλίου του 1947 σε ρουμανικό αεροσκάφος. Κατά τη δεκαετία του 1960 το αδίκημα αυτό άρχισε να λαμβάνει έκταση με συνέπεια η διεθνής κοινωνία ν΄ αναγκαστεί να λάβει μια σειρά μέτρων, θεσπίζοντας κανόνες Διεθνούς Δικαίου και κατ΄ επέκταση εσωτερικών εθνικών με συνομολόγηση διεθνών συμβάσεων για την προστασία των ταξιδιωτών, των αεροσκαφών και των πληρωμάτων τους.
Οι σημαντικότερες από αυτές τις συνθήκες είναι:
- Η Σύμβαση του Τόκιο (1963),
- η Σύμβαση της Χάγης (1970) και
- η Σύμβαση του Μόντρεαλ (1971)
Πρωτοστάτης της διεθνούς κινητοποίησης για τη συνομολόγηση των συμβάσεων Χάγης και Μόντρεαλ ήταν ο ICAO του οποίου τα κράτη-μέλη έθεσαν αμέσως σε ισχύ, 83 επί συνόλου 185 κρατών-μελών τη σύμβαση της Χάγης και 80 επί ίδιου συνόλου για του Μόντρεαλ (1990). Η Ελλάδα έχει επικυρώσει και τις τρεις παραπάνω συμβάσεις, ενώ ειδικότερα έχει ψηφίσει και έχει θέσει σε ισχύ από το 1976 τον σχετικό Νόμο 480/1976 "Περί προλήψεως και καταστολής πράξεων τινών στρεφομένων κατά της ασφαλείας της αεροπλοΐας".
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aircraft hijackings στο Wikimedia Commons
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |