Βικιπαίδεια

Αζντάρ Ισμαΐλοβ

Αζντάρ Ισμαΐλοβ του Ταγού, γεννηθείς την 23η Απριλίου 1938, στο Τσομαχτούρ, Περιοχή Σαρούρ, Ναχτσιβάν, Αζερμπαϊτζάν. Καθηγητής διδάκτορ της Φιλολογίας. Μέλος των «91» και ένας από τους ιδρυτές του ΚΝΑ (Κόμμα του Νέου Αζερμπαϊτζάν)

Αζντάρ Ισμαΐλοβ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Əjdər Tağı oğlu İsmayılov (Αζερμπαϊτζανικά)
Γέννηση23  Απριλίου 1938
Çomaxtur
Θάνατος13  Μαρτίου 2022[1]
Μπακού
ΥπηκοότηταΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών και Αζερμπαϊτζάν
ΣπουδέςΚρατικό Πανεπιστήμιο του Μπακού
ΓονείςTagi Ismailov
ΒραβεύσειςTaraggi Medal
Ιστοσελίδα
http://ajdarismayilov.com/
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΑζερική λογοτεχνία, τουρκολογία και φιλολογία
Αξίωμαμέλος της Εθνοσυνέλευσης του Αζερμπαϊτζάν
Ιδιότηταφιλόλογος, πολιτικός, καθηγητής και τουρκολόγος
Ακαδημαϊκός τίτλοςDoctor of Sciences in Philology και διδάκτορας επιστημών
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφικό Επεξεργασία

Ο Αζντάρ Ισμαΐλοβ γεννήθηκε στις 23 Απριλίου του 1938, στο χωριό Τσομαχτούρ της περιοχής Σαρούρ του Ναχτσιβάν (Αζερμπαϊτζάν). Το 1961 αποφοίτησε από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Αζερμπαϊτζάν, τμήμα Φιλολογίας. Το 1963-1965 σπούδασε στο σκηνοθετικό τμήμα του Ινστιτούτου του Αζερμπαϊτζάν, με καθηγητές του, τους σκηνοθέτες Μεχντί Μαμμάντοβ και Ρζα Ταχμασίμπ.

Στα 1961-1977 εργάστηκε ως δάσκαλος και διευθυντής του αγροτικού σχολείου του χωριού Τσομαχτούρ, υπάλληλος της εφημερίδας «Σαρκ Γκαπισί». Κατά τα έτη 1977-1994, ανεβαίνοντας στη ιεραρχεία, εργάστηκε ως δάσκαλος, ανώτερος δάσκαλος, αναπληρωτής καθηγητής και καθηγητής στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Ναχτσιβάν.[2]

Δραστηριότητα Επεξεργασία

Επιστημονική δραστηριότητα Επεξεργασία

Το 1969 ξεκίνησε τη διδακτορική του διατριβή του στο Νιζαμί Ινστιτούτο Λογοτεχνίας της Ακαδημίας Επιστημών ΕΣΣΔ του Αζερμπαϊτζάν. Το 1974, υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Ιστορικά δράματα του Χουσεΐν Τζαβίντ («Προφήτης», «Τοπάλ Τεϊμούρ», «Σιαβούς», «Χαγιάμ»), υπό την επίβλεψη του ακαδημαϊκού Μαμμάντ Αρίφ Νταντασζαντέ.

Το 1982 άρχισε τις έρευνές του πάνω στο θέμα «Τα έργα του Χουσεΐν Τζαβίντ και η παράδοση του δαίμονα στην παγκόσμια λογοτεχνία». Πολλοί μελετητές θεωρούσαν ότι ο ρομαντισμός εμφανίστηκε στη λογοτεχνία του Αζερμπαϊτζάν, επηρεασμένος των γεγονότων της περιόδου 1905-1917. Στο βιβλίο του, ασχολήθηκε με τη συνέχια και την εξέλιξη του Δαιμονισμού, έτσι όπως εμφανίζεται στον Παγκόσμιο Ρομαντισμό, στα έργα του Χ.Τζαβίντ. Ο Ι. Αζντάρ ανακάλυψε τις ιδεολογικές, φιλοσοφικές, λογοτεχνικές και μυθολογικές ρίζες και μελέτησε τα εθνικά και παγκόσμια χαρακτηριστικά στα έργα του συγγραφέα. Ο Χουσεΐν Τζαβίντ συμμεριζόταν τις ίδιες απόψεις περί Δαιμονισμού με τους Ρομαντικούς συγγραφείς της παγκόσμιας και τουρκικής λογοτεχνίας. Αποτέλεσμα της έρευνάς του ήταν η διαπίστωση ότι η επιρροή του Ρομαντισμού (σε σχέση με τον Δαίμονα) στο έργο του Χουσεΐν Τζαβίντ προήλθε από τη Φιλοσοφία του Ζαρβάν ("Αβέστα").

Αρκετοί επιστήμονες δεν θεωρούσαν τον Χ. Τζαβίντ ισάξιο των μεγάλων λογοτεχνών της παγκόσμιας λογοτεχνίας και αδυνατούσαν να κατανοήσουν τις φιλοσοφικές του θέσεις περί Δαιμονισμού. Την απάντηση στους αμφισβητητές ήρθαν να δώσουν πέντε επιστήμονες, στις εισηγήσεις τους σε συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν στη Μόσχα και στη Γεωργία (προσκεκλημένοι από το Συμβούλιο Άμυνας). Συγκεκριμένα, ο Ρώσος καθηγητής Α.Λ.Στέιν, αναφέρει: «εμείς, οι ειδικοί της λογοτεχνίας του Ρομαντισμού, μέχρι αυτή τη μελέτη, θεωρούσαμε πως ο παγκόσμιος ρομαντισμός είχε τελειώσει τον 19ο αιώνα. Όμως αγνοούσαμε την ύπαρξη ενός μεγάλου του Ρομαντισμού, του Χ. Τζαβίντ». Η τοποθέτηση του Α.Λ. Στέιν ήταν η απάντηση σε αυτούς που ήθελαν να σταματήσουν τη συγκεκριμένη μελέτη στη Σοβετική Ένωση, η οποία για πρώτη φορά, αναφερόταν στην ύπαρξη του Δαίμονα στη Λογοτεχνία και τη Φιλοσοφία, καθώς και στη φιλοσοφική, αισθητική και πολιτική του αξία.[3]

Παιδαγωγική δραστηριότητα Επεξεργασία

Το 1961, αφού αποφοίτησε από το ΚΠΑ (Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μπακού), άρχισε να διδάσκει στο χωριό του Τσομαχτούρ, στο οκταετές σχολείο.

Ως δάσκαλος του σχολείου αυτού, κατά τα σχολικά έτη 1974-1977, με προσωπική πρωτοβουλία, πέτυχε τη μετάβαση του σχολείου στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Με ζήλο φρόντισε για την κατασκευή διώροφου σχολικού κτιρίου, με σύγχρονο εξοπλισμό, όπου εργάστηκε ως διευθυντής.

Το 1977, κατόπιν πρόσκλησης της επιτροπής του κόμματος της Αυτόνομης Περιφέρειας, ο Α. Ισμαΐλοβ κλήθηκε να εργαστεί στο κρατικό παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Ναχτσιβάν «Ι.Μαμενταλίγιεφ». Ο Α. Ισμαΐλοβ, κατά τη διάρκεια του 1977-1994, προήχθη από δάσκαλος και ανέλαβε καθήκοντα καθηγητή Πανεπιστημίου στο Ινστιτούτο, στο Τμήμα Λογοτεχνίας.

Κοινωνικές και πολιτικές δραστηριότητες Επεξεργασία

Στο πρώτο τεύχος της στρατιωτικής εφημερίδας "Σαρούρ σε πόλεμο", που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 1990, δημοσιεύθηκε άρθρο του Α.Ισμαΐλοβ "Τα στρατεύματα της Αυτοκρατορίας στα σύνορα της Ναχτσιβάν", όπου εκτίθεται η επεκτατική πολιτική του Κρεμλίνου. Την παραμονή των προεδρικών εκλογών της Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν, στις 21 Απριλίου του 1992, ο Α.Ισμαΐλοβ οργάνωσε συγκέντρωση του πληθυσμού της πόλης Σαρούρ και πρότεινε την υποψηφιότητα του Χεΐντάρ Αλίγιεβ. Η απόφαση που ελήφθη από τη συγκέντρωση, στις 22 Απριλίου 1992 παραδόθηκε στην κοινότητα "Ελιντζέ", η οποία βοηθούσε με κάθε τρόπο την σε εμπόλεμη κατάσταση Ναχτσιβάν.

Σχετικά με την αφιερωμένη στην υποψηφιότητα του Γ. Αλίεφ συγκέντρωση του πληθυσμού της πόλης Σαρούρ, οι συμμετέχοντες διαφώνησαν με την απόφαση του "Ορίου ηλικίας", και γι’ αυτόν τον λόγο, στις 24 Απριλίου 1992, πραγματοποιήθηκε το ιστορικό συλλαλητήριο, μπροστά από το κτήριο του Ανώτατου Συμβουλίου.

Ο Αζντάρ Ισμαΐλοβ, ως ένας από τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου, στην πρώτη του ομιλία, κάλεσε τους πολίτες να επαγρυπνούν, να αποφύγουν τις μελλοντικές τραγωδίες και να συγκεντρωθούν γύρω από την προσωπικότητα του Χεϊντάρ Αλίγιεβ.

Μετά το συλλαλητήριο, ο Αζντάρ Ισμαΐλοβ, μετά από πρόσκληση του Χεϊντάρ Αλίγιεβ, παρουσιάστηκε στον ηγέτη του Ναχτσιβάν και τον ενημέρωσε λεπτομερώς για τα κρίσιμα πολιτικά γεγονότα στο Μπακού. Κατά τη συνάντησή τους, ο Ισμαΐλοβ πρότεινε να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα, ως μοναδική διέξοδος της χώρας από την χαοτική κατάσταση. Για το σκοπό αυτό, τον Αύγουστο του 1992, ο Ισμαΐλοβ, σε συνεργασία με άλλους διανοουμένους της περιοχής Σαρούρ, δημιούργησε μια ομάδα πρωτοβουλίας με το όνομα "Οι υποστηρικτές του Χεϊντάρ Αλίγιεβ". Στη συνέχεια, χώρισε αυτήν την περιφέρεια σε νομούς. Μέσα σε λίγους μήνες, ο Ισμαΐλοβ είχε συμπεριλάβει στη λίστα του πάνω από δύο χιλιάδες υποστηρικτές. Αυτή η δραστηριότητα των πολιτών της πόλης Σαρούρ έγινε η ιστορική βάση του ιδρυτικού συνεδρείου του ΚΝΑ (Κόμμα του Νέου Αζερμπαϊτζάν), το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 21η Νοεμβρίου 1992 στην πόλη Ναχτσιβάν. Στις 9 Δεκεμβρίου 1992, στην εφημερίδα "Φωνή", ο Αζντάρ Ισμαΐλοβ δήλωσε: "Ο ηγέτης του κόμματός μας είναι ο λαός" τονίζοντας με αυτή τη δήλωση, τη σημασία για τον λαό του Κόμματος του Νέου Αζερμπαϊτζάν.

Στις 4 Οκτωβρίου 1994, ο Α. Ισμαΐλοβ πήρε ενεργό μέρος στο έργο της προεδρικής επιτροπής για την αποτροπή του πραξικοπήματος στο Μπακού. Επιπροσθέτως, ο Α. Ισμαΐλοβ έπαιξε βασικό ρόλο στη διεξαγωγή του γνωστού συλλαλητηρίου στις 24 Απριλίου 1992, μπροστά στο Κτίριο του Ανώτατου Συμβουλίου, καθώς και στη συγκέντρωση των "Υποστηρικτών του Χεϊντάρ".

Η αγάπη των πολιτών για τον Χεϊντάρ Αλίγιεβ δεν επέτρεψε την πτώση της Κυβέρνησης και αποσόβησε τις καταστροφές. Την επόμενη μέρα, στις 6 το πρωί, ο προθυπουργός Χεϊντάρ Αλίγιεβ έφυγε από το γραφείο του συνοδευόμενος από τρία άτομα: Σεϊχουλισλάμ Χατζί Αλλαχσουκούρ Πασαζαντέ, Τζαλάλ Αλίγιεβ και Αζντάρ Ισμαΐλοβ.

Στη συγκέντρωση, που ήταν αφιερωμένη στην καταδίκη του πραξικοπήματος και πραγματοποιήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1994 με εντολή του Χεϊντάρ Αλίγιεβ, στην Πλατεία Ελευθερίας (Azadlig), συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες λαού. Ένας από τους διοργανωτές αυτής της συγκέντρωσης ήταν ο Αζντάρ Ισμαΐλοβ.

Εργασίες Επεξεργασία

Επιστημονικές μονογραφίες Επεξεργασία

  • «Οι παραδόσεις του παγκόσμιου Ρομαντισμού και ο Χουσεΐν Τζαβίντ». Μπακού: Yazıcı, 1982, (220 σελ.)
  • «Οι παραδόσεις του Χουσεΐν Τζαβίντ στη Σοβιετική Λογοτεχνία του Αζερμπαϊτζάν»- μεθοδολογικός δείκτης. Μπακού-1990 (Δημοσιεύθηκε με εντολή του Υπουργείου Παιδείας από 04.04.90.(55 σελ.))
  • «Η δημιουργικότητα του Χουσεΐν Τζαβίντ και οι παραδόσεις του Δαίμονα στην παγκόσμια λογοτεχνία». Μπακού, Elm, 1991. (224 σελ.)
  • «Οι τουρκικές φυλές της αρχαίας Ασίας και του Καυκάσου» (Αρμένιοι και Γεωργιανοί στην επικράτεια της Καυκάσιας Ογκούζ Αλβανίας, Μπακού "Nurlan". 2008. (799 σελ.). (Δημοσιεύθηκε με απόφαση του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Ιστορίας «Α.Α.Μπακιχάνοβ»).
  • «Η δημιουργικότητα του Χουσεΐν Τζαβίντ και οι παραδόσεις του Δαίμονα στην παγκόσμια λογοτεχνία». Β. Elm və Təhsil, 2015, (296 σελ.)
  • «Ο Μοισής Χορενάτσι, ένας άσημος ιερέας - συγγραφέας». Μπακού, Elm və Təhsil. 2016. (127 σελ.)
  • «Ο Μεσρόπ Μάστος δεν είναι ο δημιουργός του αλφαβήτου, αλλά ένας άσημος εξαπατητής ιερέας,». Β. "Elm və tehsil", 2017. (143 σελ.)

Επιλεγμένα άρθρα και συνεντεύξεις Επεξεργασία

  • Την παραμονή της 250ης επετείου από τη γέννηση της Μολλά Πανάχ Βαγκίφ – Τραγουδιστής της ομορφιάς και αγάπης – Σαρκ Γκαπισί. 5 Σεπτεμβρίου του 1968
  • Μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Θεάτρου του Τζαβίντ – Γκομπουστάν, 1972 Ν 4. Σελ. 16-20
  • Μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ιστορικών δραμάτων του Χουσέϊν Τζαβίντ. Επιιστημονική Συνεδρίαση του Ακαδημαϊκού Συμβουλείου ΑΝ- Θέματα του Μπακού, 1973 σελ. 25-28
  • Το πρόβλημα του λαού και του ήρωα – «Ουλντούζ» 1973. Ν5, σελ. 62-64
  • Το πρόβλημα της ελευθερίας των γυναικών στα έργα του Χουσέϊν Τζαβίντ.- Περιοδικό «Αζερμπαϊτζάν» 1973, Ν 7
  • Χουσέϊν Τζαβίντ και Σαίξπήρ (Ιμπλίς – Οτέλλο) – περιοδικό «Έλμ βε χαγιάτ» 1976. Ν 9, σελ. 22-24
  • Χουσέϊν Τζαβίντ και Μπάϊρον – «Έλμ βε χαγιάτ»,
  • Χουσέϊν Τζαβίντ και Γκέτε - «Έλμ βε χαγιάτ». 1980 №1, s.35-38
  • Χουσέϊν Τζαβίντ και Σαίξπήρ – Γκομπουστάν. 1981, Ν1, σελ. 15-17
  • Τζ. Τζαμπαρλί και το Σοβιετικό Θέατρο του Αζερμπαϊτζάν – Ο καθηγητής του Αζερμπαϊτζάν. Ν 65(3159) 15.08.1979
  • Στα βήματα ενός μύθου. Εφημερίδα «Συμβούλιο του Ναχτσιβάν». 27.01.1980
  • Η πίστη στον ήλιο, στο Αζερμπαϊτζάν. Εφημερίδα «Συμβούλιο του Ναχτσιβάν». Ν 176. 07.26.1981
  • Η Γιορτή της Άνοιξης των μεγάλων προγόνων μας. - Εφημερίδα «Συμβούλιο του Ναχτσιβάν» 18.03. 1986
  • Η πορεία μας είναι ο δρόμος της αλήθειας – Σαρούρ Τζαμπχασί - 26 Ιανουαρίου του 1990
  • Πού οδηγεί η πορεία μας – εφημερίδα «Σαργκ Γκαπισί» 30 Ιουνίου του 1990
  • Ισλαμικός φονταμενταλισμός:επινοήσεις, αλήθειες - εφημερίδα «Σαρκ Γκαπισί»
  • Ρωσικά αυτοκρατορικά στρατεύματα στα σύνορα του Σαρούρ – Πολεμικό Δελτίο, 1991, Δεκέμβριος
  • Η σημερινή κατάσταση του κάποτε διάσημου Σανταράκ – περιοδικό «Αζερμπαϊτζάν» 1991, Ν11

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ apa.az/az/social/professor-ejder-ismayilov-vefat-edib-692237.
  2. ↑ AMEA, Naxçıvan Ensiklopediyası, Naxçıvan-2005. Αρχειοθετήθηκε 2014-12-15 στο Wayback Machine.
  3. ↑ Ramazan Seyidov (29 Δεκεμβρίου 2010). «Hüseyn Cavidin "İBLİS" faciəsinin əsas qayəsi» (στα Αζερμπαϊτζανικά). ramazan-seyid.blogspot.com. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2014. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αζντάρ_Ισμαΐλοβ&oldid=10456379"