Αθανάσιος Αργυρός
Ο Αθανάσιος Αργυρός (Νιγρίτα, 1858 - Βόλος, 9 Ιανουαρίου 1945) ήταν Έλληνας δικηγόρος, δημοσιογράφος και πολιτικός. Υπηρέτησε ως βουλευτής Σερρών και ως υπουργός. Υπήρξε πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα.[1]
| Αθανάσιος Α. Αργυρός | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Α. Αργυρός (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1859 Νιγρίτα |
| Θάνατος | 9 Ιανουαρίου 1945 Βόλος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δημοσιογράφος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Σερρών) |
Βιογραφία Επεξεργασία
Γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών και φοίτησε στο Ελληνικό Σχολείο της γενέτειράς του και στο Διδασκαλείο των Σερρών. Σπούδασε επίσης νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και έπειτα σε πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Εργάστηκε ως δάσκαλος (σε Σέρρες, Καβάλα και Κωνσταντινούπολη) , ως δικηγόρος και ως δημοσιογράφος. Στις αρχές του 20ού αιώνα μετέβη για λίγο στις ΗΠΑ, όπου εξέδωσε την εφημερίδα "Αθηνά", υποστηρίζοντας τα ελληνικά δίκαια.
Στην Αθήνα ίδρυσε τον Μακεδονικό Σύλλογο "Ο Μέγας Αλέξανδρος", του οποίου διετέλεσε και πρόεδρος.[2] Εξελέγη βουλευτής (πληρεξούσιος) Σερρών αρχικά τον Μάιο του 1915 και μετά τον Δεκέμβριο του 1915 και το 1920. Στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση, το 1926 εξελέγη με το Λαϊκόν Κόμμα και επανεξελέγη στις εκλογές του 1932.[3] Με το ίδιο κόμμα εξελέγη και στις εκλογές του 1935. Στις 10 Οκτωβρίου 1935 προσχώρησε στη Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση (των Κονδύλη και Θεοτόκη).
Στην κυβέρνηση Γούναρη ήταν υπουργός Γεωργίας από τις 2 Μαρτίου 1922 ως τις 3 Μαΐου 1922 και στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη από τις 9 Μαΐου ως τις 28 Αυγούστου 1922. Στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη στις 4 Δεκεμβρίου 1926 διορίστηκε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και υπηρέτησε ως τις 17 Αυγούστου 1927.[4]
Πέθανε τον Ιανουάριο του 1945 στο Βόλο.[1]
Συνέγραψε ιστορικά και νομικά έργα, όπως την "Ιστορία των Αθηνών".
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Χρηστίδης, Νικόλαος Χρ. (2012). Οι δράσεις των Σερρών και η Ονοματολογία των (PDF). Σέρρες: ΑΦΟΙ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Ο.Ε. σελ. 32.
- ↑ Βιογραφία Αρχειοθετήθηκε 2013-10-18 στο Wayback Machine. στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη των Σερρών, ανάκτηση 2015-10-07.
- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 97 (αριθμ. 118)
- ↑ ««Κυβέρνησις ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΖΑΪΜΗ»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2015.