Αθανάσιος Ι. Ρουσόπουλος
Ο Αθανάσιος Ρουσόπουλος (1903 – 1 Ιουνίου 1983) του Ιωάννη, ήταν Έλληνας επιστήμονας και πολιτικός. Υπηρέτησε ως υπουργός Δημοσίων Έργων και πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
| Αθανάσιος Ι. Ρουσόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1903 |
| Θάνατος | 1 Ιουνίου 1983 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Εργοδότης | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Α΄ Αθηνών) Υπουργός Δημοσίων Έργων της Ελλάδας |
Πρώτα χρόνια Επεξεργασία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του δικηγόρου Ιωάννη Ρουσόπουλου και της Διονυσίας Βελιώτη (1871-1955;). Είχε μία αδερφή, την Ελένη (1911–1993), δικηγόρο και δημόσια υπάλληλο.
Σταδιοδρομία Επεξεργασία
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο ΕΜΠ και το 1930 διορίστηκε καθηγητής , με την εργασία του να επικεντρώνεται στις αντισεισμικές κατασκευές.[1] Μαζί με τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό συνεργάστηκε για την ανοικοδόμηση της Κορίνθου έπειτα από τον μεγάλο σεισμό του 1928. Μετά την παραίτησή του προκειμένου να ασχοληθεί με τα πολιτικά, εξελέγη βουλευτής.
Κατά την περίοδο της Κατοχής ο Ρουσόπουλος ήταν σύμβουλος του Εθνικού Οργανισμού Χριστιανικής Αλληλεγγύης, σώζοντας από την πείνα ή από την εκτέλεση χιλιάδες άτομα. Ανέλαβε επίσης το επικίνδυνο καθήκον να τεθεί αρχηγός του συσταθέντος από το ΕΑΜ μυστικού οργανισμού της Εθνικής Αλληλεγγύης με σκοπό τη συλλογή τροφίμων και ρουχισμού για τους μαχητές της αντίστασης.
Τον Δεκέμβριο του 1944, στην κηδεία του πρύτανη Ιωάννη Θεοφανόπουλου, που εκτελέστηκε μαζί με άλλους 2 καθηγητές και 12 φοιτητές του Πολυτεχνείου, από αντάρτες του ΕΛΑΣ, ο Ρουσόπουλος εξέφρασε την "ντροπή για το προηγούμενό μας όραμα για κοινωνική δικαιοσύνη..."[2] Την περίοδο 1951 - 1958 ήταν πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και πρότεινε ριζικά προγράμματα, που όμως συνάντησαν την άρνηση των Αμερικανών συμβούλων.
Έπειτα από τους μεγάλους σεισμούς στο Ιόνιο το 1953, εισήγαγε ένα σύστημα να χτίζονται οι τοίχοι των σπιτιών στη Λευκάδα με τσιμέντο. Με τον τρόπο αυτό που εφαρμόστηκε στην κατασκευή σπιτιών, η Λευκάδα άντεξε νέο σεισμό το 2003.
Δημοσίευσε πολλές επιστημονικές μελέτες, από τις οποίες μερικές μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Συνέγραψε επίσης αρκετά βιβλία φιλοσοφικού και επιστημονικού περιεχομένου.[3]
Πολιτική δραστηριότητα Επεξεργασία
Το 1961 εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών με την Ένωση Κέντρου και επανεξελέγη το 1963 και το 1964.[4] Αργότερα έγινε ένας από τους (αποκαλούμενους και αποστάτες) βουλευτές από το κόμμα, το 1965.[5].
Στην κυβέρνηση Νόβα ήταν υπουργός Δημοσίων Έργων από τις 16 Ιουλίου 1965 ως τις 20 Αυγούστου του ίδιου χρόνου.[6]
Έπειτα από την κατάλυση της δημοκρατίας το 1967, τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό μαζί με άλλους διανοούμενους και συνέχισε να διδάσκει τους παλαιούς φοιτητές του στην οικία του, που την ονόμασε ανεπίσημα "νέα Ακαδημία του Πλάτωνα".
Μετά την πτώση της χούντας το 1974 αποσύρθηκε στην ιδιωτική ζωή και πέθανε στην Αθήνα, την 1η Ιουνίου 1983.
Προσωπική ζωή Επεξεργασία
Από το γάμο του με την Καλλιόπη Καλδή (1906–1990), κόρη του βουλευτή Λέσβου Γεωργίου Καλδή (1875–1953), απέκτησε έναν γιο, το Γιώργο (γ. 1941). Από δεύτερο γάμο του με την Ξένη Σολδάτου (απεβίωσε το 1985) από τη Λευκάδα απέκτησε 2 γιους, τον Αλέξανδρο (1943–2008) και τον Ανδρέα (1946–2004).
Επιλεγμένα έργα Επεξεργασία
1932: Die Verschiebungsellipsoide elastischer Korper, Konjugierte Ellipsoiden. Die erzeugenden vektoriellen Dyaden, Zeitshrift fur Angewandte Mathematik und Mechanik, Heft 4, Aug. 1932
1936: Κατασκευάσειν και χαίρειν, Παπαζήσης, Αθήνα 1936 & 1966
1944: Το θεωρητικό κοινωνικό πρόβλημα, Athens
1944: Η συλλογική διάνοια, Αθήνα
1947: Διακήρυξις του επί κατοχής προέδρου της εθνικής αλληλεγγύης, Αθήνα
1949: Αντισεισμικαί Κατασκευαί, Παπαχρυσάνθου, Αθήνα 1949 & 1956
1958: Θεωρία ελαστικών συμπλεγμάτων και ελαστικών συνδέσμων, in “Annales Techniques” Athens v35 no. 403-408
1965: Theory of elastic complexes, Roussopoulos, A. I., Transl Cavadias & Tazartes, Elsevier Amsterdam, Library of Congress catalog card number 64-18522
1966: Θρησκεία αγάπης και κατασκευής, Αθήνα
1967: Théorie des structures élastiques, Roussopoulos, A. I., Transl J. Panisset, Dunod Paris, Depot Legal No. 5281
1970: Εργασία αγάπη ειρήνη, Καποδιστριακόν.
1971: Homos Mathematicus Constructor, Athens
1983: The issue of production, paper currency and the abolition of personal taxation, Roussopoulos, A. I., introduction by L. M.Michaelidis, Bureau Marcus, Amstelveen 1983, reprinted Athens 1987
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Φωτογραφία και βιογραφικό Αρχειοθετήθηκε 2015-04-26 στο Wayback Machine., ανάκτηση 2016-02-16.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ L. M. Michaelides: Introduction to "The issue of production paper currency and the abolition of personal income tax", A. I Roussopoulos 1983.
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ.182, αρ. 1021).(pdf)
- ↑ Έκθεση - ντοκουμέντο του σταθμάρχη της CΙΑ για την πλειονότητα των αποστατών ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του 1965 Αρχειοθετήθηκε 2015-08-24 στο Wayback Machine., Έθνος, 17-5-2008, ανάκτηση 2016-02-16.
- ↑ «Κυβέρνησις Νόβα – Αθανασιάδη Από 15.7.1965 Έως 20.8.1965». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016.