Ακίρα Κουροσάβα

Ιάπωνας σκηνοθέτης

Ο Ακίρα Κουροσάβα (Kyūjitai: 黒澤 明, Shinjitai: 黒沢 明, 23 Μαρτίου 1910 — 6 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Ιάπωνας σκηνοθέτης ταινιών και σεναριογράφος. Θεωρείται ένας απο τους καλύτερους και πιο σημαντικόυς σκηνοθέτες όλων των εποχών, έχοντας γυρίσει πάνω απο 30 ταινίες και έχοντας επηρεάσει πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες. Είναι αναμφίβολα ο γνωστότερος στην Δύση Ιάπωνας σκηνοθέτης. Έλαβε τον Χρυσό Λέοντα για την ταινία Ρασομόν, δύο Χρυσούς Φοίνικες για τις ταινίες Καγκεμούσα και Ραν και ένα τιμητικό Όσκαρ το 1990. Το 1999, το CNN τον ονόμασε "Ασιάτη του Αιώνα" στην κατηγορία "Τέχνες, Λογοτεχνία και Κουλτούρα". Ανάμεσα στις πιο αναγνωρισμένες του ταινίες είναι τα Οι Επτά Σαμουράι (1954), Ρασομόν (1950), Ραν (1985), Ikiru (1952), Yojimbo (1961), High and Low (1963), Ο θρόνος του αίματος (1957), Το Μυστικό Φρούριο (1958) και Kagemusha (1980).

Ακίρα Κουροσάβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
黒澤明 (Ιαπωνικά) και 黒沢明 (Ιαπωνικά)
Γέννηση23  Μαρτίου 1910[1][2][3]
Σιναγάβα-κου[4]
Θάνατος6  Σεπτεμβρίου 1998[1][2][3]
Σεταγκάγια
Αιτία θανάτουwatershed stroke[5]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςAn'yō-in (35°18′51″ s. š., 139°33′20″ v. d.)
ΚατοικίαΙαπωνία
ΨευδώνυμοAK
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947)
Ύψος182 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά[6][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[8]
παραγωγός ταινιών
σεναριογράφος[8]
μοντέρ
συγγραφέας
σκηνοθέτης[9]
παραγωγός[9]
ζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργοΤο μυστικό φρούριο
Ρασομόν
Οι Επτά Σαμουράι
Όνειρα (ταινία, 1990)
Γιοζίμπο
Ραν
Ikiru
Ο Θρόνος του Αίματος
Περίοδος ακμής1936 - 1993
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓιόκο Γιαγκούτσι (1945–1985)
ΤέκναΚαζούκο Κουροσάβα
Χισάο Κουροσάβα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (23  Ιουνίου 1981)[10][11]
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (28  Φεβρουαρίου 1986)[12]
Τάγμα του Πολιτισμού (1985)
Βραβείο Ραμόν Μαγκσεϊσέι (1965)
Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (1986)
Αυτοκρατορικό βραβείο (1992)[13]
Τάγμα της Φιλίας των Λαών
Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (1976)
People's Honour Award (1  Οκτωβρίου 1998)
βραβείο Asahi (1965)
Τιμητικό Όσκαρ (1990)[14]
Mainichi Film Award for Best Director (1948)
Kinema Junpo Award for Best Film of the Year (1949)
Mainichi Film Award for Best Film (1949)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερου Σεναρίου (1950)
National Board of Review Awards 1951 (1951)
Χρυσός Λέων (1951)
Kinema Junpo award (1953)
Mainichi Film Award for Best Film (1953)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερου Σεναρίου (1953)
Αργυρός Λέων (1954)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερης Ταινίας (1959)
FIPRESCI Prize of the Festival de Cannes (1959)
Αργυρή Άρκτος καλύτερου σκηνοθέτη (1959)
Mainichi Film Award for Best Film (1964)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερου Σεναρίου (1964)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερης Ταινίας (1966)
Mainichi Film Award for Best Film (1966)
Silver Ribbon for best foreign film director (1977)
David di Donatello for Best Foreign Director (1977)
Prize of the French Critics' Union/Best Australian Film (1978)
Hōchi Film Award for Best Picture (1980)
Χρυσός Φοίνικας (1980)
Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης ξένης ταινίας (1981)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερης Ταινίας (1981)
Mainichi Film Award for Best Film (1981)
Mainichi Film Award for Best Director (1981)
βραβείο BAFTA καλύτερου σκηνοθέτη (1981)
Silver Ribbon for best foreign film director (1981)
David di Donatello for Best Foreign Director (1981)
βραβεία Μπλε Κορδέλας Καλύτερης Ταινίας (1986)
Mainichi Film Award for Best Film (1986)
Mainichi Film Award for Best Director (1986)
Amanda Award for Best Foreign Feature Film (1986)
David di Donatello for Best Foreign Director (1986)
βραβείο BAFTA καλύτερης μη αγγλόφωνης ταινίας (1986)
βραβείο Κιότο για τις Τέχνες και τη Φιλοσοφία (1994)[15]
μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών
Mainichi Film Award for Best Screenplay (1953)
Mainichi Film Award for Best Screenplay (1964)
Βραβείο Ασιατικού Πολιτισμού Φουκουόκα (1990)
Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1952)
Αργυρή Άρκτος (1959)
βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο (1977)
βραβεία Σεζάρ (1981)
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικό

Επεξεργασία

Τα πρώτα χρόνια

Επεξεργασία

Ο Ακίρα Κουροσάβα γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910 στην Όμορι (Τόκιο), τελευταίο των οκτώ παιδιών του Ισαμού (Isamu) και της Σίμα (Shima) Κουροσάβα. Αρχικά ήθελε να γίνει ζωγράφος, αλλά δεν έγινε δεκτός στην Ακαδημία Τεχνών. Το 1936 γίνεται βοηθός του σκηνοθέτη Γιαμαμότο Κατζίρο, που δούλευε σε μια γιαπωνέζικη εταιρεία παραγωγής ταινιών.

Στην εταιρεία αυτή ο Κουροσάβα γυρίζει την πρώτη του ταινία Σουγκάτα Σανσίρο (Sugata Sanshiirô) το 1943, μια ταινία δράσης που σύντομα έγινε δημοφιλής. Στα επόμενα χρόνια ο Κουροσάβα παράγει ταινίες πιο απλές και εμπορικές, όπως η συνέχεια του Σουγκάτα Σανσίρο (1945), οι οποίες γεννιούνται υπό τον έλεγχο της στρατιωτικής κυβέρνησης της Ιαπωνίας, που λογοκρίνει αυστηρά ολόκληρη την πνευματική δημιουργία της εποχής και ευνοεί κυρίως την παραγωγή λογοτεχνικών και κινηματογραφικών έργων με πατριωτικό περιεχόμενο. Η συνέχεια του Σουγκάτα Σανσίρο είναι, εξ' αιτίας αυτής της πίεσης εκ μέρους της κυβέρνησης, μια πατριωτική ταινία που σκοπεύει να δείξει στο κοινό την υπεροχή της γιαπωνέζικης πολεμικής τέχνης (τζούντο) απέναντι σ' εκείνη των εχθρών των Ιαπώνων, των Αμερικανών (μποξ). Για τον Κουροσάβα, που συμπορευόταν με την Αριστερά, η οποία στην Ιαπωνία της δεκαετίας του '20 είχε παίξει μεγάλο ρόλο κυρίως για την νέα γενιά, η εμπειρία της αντίδρασης εκ μέρους των συντηρητικών τάξεων και ομάδων της Ιαπωνίας, της έλλειψης ελευθερίας και του πολέμου υπήρξε σημαντικότατη.[16]

Η πρώτη ταινία του μετά τον πόλεμο ήταν το Δεν λυπόμαστε την νεολαία μας. Το 1948, κυκλοφόρησε το Μεθυσμένος άγγελος, το οποίο γνώρισε μεγάλη κριτική αναγνώριση, και εδραίωσε τον Κουροσάβα ως έναν από τους πιο σημαντικούς νέους σκηνοθέτες της Ιαπωνίας. Στην ταινία πρωταγωνιστούσε ο τότε άγνωστος Τοσίρο Μιφούνε, που έπειτα έγινε ένας από τους πιο γνωστούς και αναγνωρισμένους Ιάπωνες ηθοποιούς, και πρωταγωνίστησε σε 15 ακόμα ταινίες του Κουροσάβα.

Η διεθνής καταξίωση

Επεξεργασία

Το 1950 κυκλοφόρησε η ταινία που έκανε τον Κουροσάβα γνωστό έξω από την Ιαπωνία, το Ρασομόν. Η ταινία παρουσιάζει τέσσερις διαφορετικές και αντικρουόμενες εκδοχές του πως εξήχθη μια συγκεκριμένη δολοφονία από την οπτική γωνία τεσσάρων διαφορετικών μαρτύρων. Η ταινία ήταν τεράστια κριτική και εμπορική επιτυχία, και ακόμα και σήμερα θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ήταν ο αναπάντεχος νικητής του Χρυσού Λέοντα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας του 1951 και προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Η επιτυχία της ταινίας οδήγησε τις δυτικές κινηματογραφικές αγορές στο να εστιάσουν για πρώτη φορά στα προϊόντα της ιαπωνικής κινηματογραφικής βιομηχανίας, κάτι το οποίο οδήγησε σε διεθνή αναγνώριση για πολλούς άλλους Ιάπωνες σκηνοθέτες.

Στην δεκαετία του 1950 και στις αρχές τις δεκαετίας του 1960, ο Κουροσάβα σκηνοθετούσε περίπου μία ταινία την χρονιά. Σε αυτήν την περίοδο της καριέρας του έφτιαξε μερικές από τις πιο αναγνωρισμένες και σημαντικές του ταινίες. Οι περισσότερες από αυτές τις ταινίες εκτυλίσσονταν στην εποχή των Σαμουράι, και ως αποτέλεσμα, ο Κουροσάβα είναι πλέον γνωστός για τις "jidaigeki" ταινίες του (ο Ιαπωνικός όρος για ταινίες με Σαμουράι). Ανάμεσα σε αυτές τις ταινίες είναι τα: Γιοτζίμπο (1961), μια εξαιρετικά δημοφιλής ταινία δράσης η οποία έπειτα αποτέλεσε την βάση για το γουέστερν Για μια χούφτα δολάρια, Σαντζούρο (1962), το σίκουελ του Γιοτζίμπο, Ο θρόνος του αίματος (1957), μια προσαρμογή του Μακβέθ στην εποχή των Σαμουράι, Ο Κοκκινογένης (1965), Το Μυστικό Φρούριο (1958), το οποίο πολλοί θεωρούν ότι αποτέλεσε την βάση για την ταινία Star Wars, και Οι Επτά Σαμουράι (1954), το οποίο πολλοί θεωρούν ως το αριστούργημα του Κουροσάβα και μια απο τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Στην ίδια περίοδο σκηνοθέτησε και ταινίες που εκτυλίσσονταν στο παρόν, όπως το φιλμ νουάρ The Bad Sleep Well (1960), μια προσαρμογή του Άμλετ στην σημερινή εποχή, το High and Low (1963) ένα αστυνομικό δράμα που εξερευνά την πάλη των τάξεων και το Ikiru (1952), ένα δράμα για έναν άνδρα που μαθαίνει ότι σύντομα θα πεθάνει και καταλαβαίνει ότι δεν έζησε πραγματικά την ζωή του.

Τα τελευταία χρόνια

Επεξεργασία

Μετά την δεκαετία του 1960, ο Κουροσάβα δεν έφτιαχνε πλέον ταινίες σε τόσο τακτική βάση (έφτιαξε μόνο 8 ταινίες μετά το 1965), μα οι ταινίες που έφτιαξε σε αυτήν την περίοδο της ζωής του συχνά κατατάσσονται ανάμεσα στις καλύτερες του. Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ταινίες του, οι ταινίες του αυτής της περιόδου ήταν έγχρωμες, και ο Κουροσάβα αναγνωρίστηκε για την χρήση του των χρωμάτων.

Ο χαμηλός αριθμός ταινιών που έφτιαξε σε αυτήν την περίοδο της ζωής του δεν οφειλόταν σε έλλειψη δημιουργικότητας εκ μέρους του Κουροσάβα, άλλα σε ανικανότητα να βρει χρηματοδότηση, παρά το πόσο δημοφιλής και αξιοσέβαστος ήταν ως σκηνοθέτης. Αυτή η αδυναμία να χρηματοδοτήσει τα έργα του και ορισμένα θέματα υγείας οδήγησαν τον Κουροσάβα σε μια απόπειρα αυτοκτονίας στις 22 Δεκεμβρίου 1971. Ο σκηνοθέτης ανάρρωσε γρήγορα αλλά παρέμενε αβέβαιος για το αν θα έφτιαχνε ποτέ ξανά άλλη ταινία. Αυτές οι αμφιβολίες αποδείχθηκαν λανθασμένες όταν το 1973 ένα Σοβιετικό στούντιο προσέγγισε τον Κουροσάβα, προτείνοντας μια συνεργασία. Αυτό οδήγησε στην Σοβιετική ταινία του 1975 Ντερσού Ουζαλά, την μόνη μη-ιαπωνική ταινία που ο Κουροσάβα σκηνοθέτησε. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας και το Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ της Μόσχας.

Οι δύο πιο αξιοσημείωτες ταινίες αυτής της περιόδου της φιλμογραφίας του Κουροσάβα ήταν οι τελευταίες επικές ταινίες σαμουράι του, Καγκεμούσα (1980) και Ραν (1985). Και οι δύο αυτές ταινίες κέρδισαν τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών, προτάθηκαν για Όσκαρ και γνώρισαν διεθνή επιτυχία. Το Καγκεμούσα αφηγείται την ιστορία του σωσία ενός ισχυρού άρχοντα σαμουράι, ενώ το Ραν, το οποίο θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του Κουροσάβα και του χάρισε την μοναδική του υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, είναι μια προσαρμογή του Βασιλιά Ληρ. Το Καγκεμούσα χρηματοδοτήθηκε από τους διάσημους Αμερικάνους σκηνοθέτες Φράνσις Φορντ Κόπολα και Τζορτζ Λούκας, οι οποίοι ήταν μεγάλοι θαυμαστές του Κουροσάβα και είχαν επηρεαστεί πολύ από τις παλιότερες ταινίες του. Άλλοι γνωστοί Αμερικάνοι σκηνοθέτες που θαύμαζαν τον Κουροσάβα και τον βοήθησαν στις τελευταίες του ταινίες ήταν οι Στίβεν Σπίλμπεργκ και Μάρτιν Σκορσέζε.

Το 1990, ο Κουροσάβα σκηνοθέτησε το σουρεαλιστικό Όνειρα, μια προσαρμογή αληθινών του ονείρων για την μεγάλη οθόνη. Το 1991, σκηνοθέτησε το Ραψωδία τον Αύγουστο, με πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Γκήρ, που εξερευνούσε τις συνέπειες της ατομικής επίθεσης στο Ναγκασάκι. Το 1993 κυκλοφόρησε η τελευταία ταινία του, Ο δάσκαλος, που αφηγούνταν την ιστορία ενός γηραιού καθηγητή. Ο επικείμενος θάνατος ήταν μεγάλο θέμα της ταινίας.

Ο Κουροσάβα πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου 1998, σε ηλικία 88 ετών, από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119954648. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Kurosawa-Akira. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6773b2k. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Carnegie Hall linked open data. Ιουνίου 2017. 1020930. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2022.
  5. www.nytimes.com/1998/09/07/movies/akira-kurosawa-film-director-is-dead-at-88.html.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119954648. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. CONOR.SI. 43245667.
  8. 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/97140. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. 9,0 9,1 (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/72664.
  10. «Dettaglio decorato». (Ιταλικά) Presidency of the Italian Republic. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2014.
  11. (Ιταλικά) quirinale.it. 248895. Ανακτήθηκε στις 25  Νοεμβρίου 2021.
  12. «Dettaglio decorato». (Ιταλικά) Presidency of the Italian Republic. Ανακτήθηκε στις 10  Ιανουαρίου 2014.
  13. www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  14. (Αγγλικά) Academy Awards Database. Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2023.
  15. www.kyotoprize.org/en/laureates/akira_kurosawa/.
  16. «To 1910 γεννιέται στο Τόκιο ο Ακίρα Κουροσάβα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.