Βικιπαίδεια

Αλαμούτ (κάστρο)

Το κάστρο του Αλαμούτ (περσικά: الموت, μεταγραμματισμός: Alamūt) ήταν ορεινό φρούριο του Αλαμούτ, περιοχή της Ν. Κασπίας επαρχίας του Νταϊλάμ κοντά στο Ρουντμπάρ του Ιράν, περίπου 100 χλμ (60 μιλ.) από τη σημερινή Τεχεράνη. Το όνομά του σημαίνει η "Φωλιά του Αετού".[2]

Αλαμούτ
Όψη του Κάστρου
Αλαμούτ (κάστρο) is located in Ιράν
Αλαμούτ (κάστρο)
Αλαμούτ (κάστρο)
Γενικές πληροφορίες
ΕίδοςΚάστρο
Γεωγραφικές συντεταγμένεςΠεριοχή Αλαμούτ,
Eπαρχία Καζβίν
36°26′41″N 50°35′10″E
Διοικητική υπαγωγήAlamut-e Bala Rural District[1]
ΤοποθεσίαΜοαλέμ Καλαγέ
ΧώραΙράν
Ολοκλήρωση840
Κατεδάφιση1256
Υλικάπέτρα
Προστασίαμνημείο εθνικής κληρονομιάς του Ιράν (από 2003)[1] και ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2007)
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Αναφέρεται ότι χτίστηκε το 840 από τον Βαχσουντάν μπιν Μαρζουμπάν κυβερνήτη της δυναστείας των Ιουστανιδών.[σημ. 1] Σύμφωνα με την παράδοση ο κυβερνήτης ακολούθησε ένα αετό κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, που τον οδήγησε στον βράχο.[3]

Αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της τοποθεσίας, εκείνος έκτισε οχυρό στην κορυφή του βράχου, που ονομάστηκε στη διάλεκτο Νταϊλαμί aluh amut, που σημαίνει "φωλιά του αετού". Η ίδια άποψη υπάρχει στο Σαρ Γκουζάστ-ι Σαγιντά (Sar Guzasht-i Sayyidna), ενώ ο Ιμπν Αθίρ (θ. 630/1234) αναφέρει μια διαφορετική παράδοση στο Καμίλ Φι'τ Ταρίκ,[4] σύμφωνα με την οποία ο αετός δίδαξε και καθοδήγησε τον βασιλιά στην τοποθεσία, που ονομάστηκε ταλίμ αλ-ακάμπ (η διδασκαλία ή καθοδήγηση του αετού).[5] Η απόδοση του ονόματος στη διάλεκτο Νταϊλαμί είναι αλούχ αμούτ (aluh amut). Η λέξη αλούχ σημαίνει "αετός" και το αμούτ προέρχεται από το αμουκχάτ, που σημαίνει "διδασκαλία".[6]

Στη λογοτεχνία

Επεξεργασία

Το κάστρο αναφέρεται στα μυθιστορήματα Το εκκρεμές του Φουκώ και Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο και Τα παιδιά του Γκράαλ του Πέτερ Μπέρλινγκ.

Εικόνες

Επεξεργασία
  •  
    Απεικόνιση του Αλαμούτ πολιορκημένου[σημ. 2]
  •  
    Περσική μινιατούρα του κάστρου
  •  
    Περιοχή στο Αλαμούτ[σημ. 3]
  •  
    Άποψη του κάστρου του Αλαμούτ από μακριά
  •  
    Τείχη του κάστρου του Αλαμούτ
  •  
    Υποστυλώματα στο εσωτερικό μέρος
  •  
    Αναστύλωση από τον Οργανισμό Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Ιράν
  •  
    Βράχος στη θέση του κάστρου του Αλαμούτ
  •  
    Εσωτερική άποψη του κάστρου του Αλαμούτ
  •  
    Άποψη του κάστρου του Αλαμούτ από χαμηλά

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Οι Ιουστανίδες εμφανίζονται ως "Βασιλείς του Ναϊλάμ" στο τέλος του 8ου αι. Το κέντρο τους βρισκόταν στο Ρουντμπάρ του Αλαμούτ, στην κοιλάδα του Σαχρούντ. Δύο αιώνες αργότερα η περιοχή έγινε κέντρο των Νιζαρί Ισμαηλιτών ή Ασασίνων, όπως είναι γνωστοί στη Δύση. Εμφανίζονται στην ισλαμική ιστορία ως τμήμα του ιρανικού μεσοδιαστήματος στη διαδοχή των κυβερνητών. Βλ. Minorsky Vladimir 1953, Studies in Caucasian History, Taylor's Foreign Press, New York.
  2. ↑ Ο τελευταίος Μεγάλος Μάγιστρος των Ασασίνων, Ιμάμ Ρουκν αλ-Ντιν Κουρσάχ (1255–1256) εκτελέστηκε από τον Ουλαγκού Χαν μετά από μια καταστροφική πολιορκία
  3. ↑ Ερείπια του Αλαμούτ παραμένουν προσκολλημένα σε βράχια πάνω από την κοιλάδα των Ασασίνων

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 Wiki Loves Monuments monuments database. 6  Νοεμβρίου 2017. tools.wmflabs.org/heritage/api/api.php?action=search&format=json&srcountry=ir&srlang=fa&srid=7252.
  2. ↑ Willey, Peter (2005). Eagle's Nest: Ismaili Castles in Iran and Syria. London: I.B. Tauris. σελ. 23. ISBN 978-1-85043-464-1. 
  3. ↑ Willey, Peter (2005). Eagle's Nest: Ismaili Castles in Iran and Syria. London: I.B. Tauris. ISBN 978-1-85043-464-1.
  4. ↑ Kamil fi\'t Tarikh , vol. 10 Beirut, 1975, σ. 110.
  5. ↑ Hourcade, B. (December 15, 1985). "ALAMŪT". Encyclopædia Iranica. Ανάκτηση 10 Φεβρουαρίου, 2013.
  6. ↑ The fortress of Alamut
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλαμούτ_(κάστρο)&oldid=6782626"