Αλεξάνδρεια η επί του Ύφαση
Η Αλεξάνδρεια η επί του Ύφαση ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο δύο μήνες μετά τη Μάχη του Υδάσπη, τον Ιούλιο του 326 π.Χ. ανατολικά του ποταμού Ύφαση ή Μπέας, ο οποίος είναι ο ανατολικότερος στη Πενταποταμία της Ινδίας. Η πόλη οριοθετούσε το ανατολικότερο άκρο της αυτοκρατορίας. Στην πόλη εγκαταστάθηκαν πρώην στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άγνωστης καταγωγής. [1] Ήταν χτισμένη κοντά στη σύγχρονη πόλη Αμριτσάρ.
Για τη ίδια την πόλη υπάρχουν λιγοστές ιστορικές αναφορές. Ωστόσο γνωρίζουμε ότι μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου η πόλη μαζί με τις υπόλοιπες Μακεδονικές κτήσεις της Ινδίας έγινε μέρος της Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών. Το 304 π.Χ. η πόλη καταλήφθηκε από τον Ινδό βασιλιά Ανδρόκοττο. Το 180 π.Χ. τη πόλη καταλαμβάνει ο Δημήτριος Α΄ της Βακτρίας και γίνεται μέρος του Ελληνοϊνδικού βασιλείου.