Αλκιβιάδης Α´
Ο Αλκιβιάδης Α´ ή Αλκιβιάδης μείζων, ως ο μεγαλύτερος σε έκταση από τους δύο ομώνυμους πλατωνικούς διαλόγους, που αμφισβητούνται για τη γνησιότητά τους, γράφτηκε μεταξύ 399 π.Χ. και 371 π.Χ.[1] Ο Θράσυλλος ο γραμματικός τους συμπεριέλαβε στους ψευδεπίγραφους πλατωνικούς διαλόγους μαζί με τον Ίππαρχο και τους Εραστές.
| Συγγραφέας | Πλάτων |
|---|---|
| Τίτλος | Ἀλκιβιάδης αʹ |
| Γλώσσα | αρχαία ελληνικά |
| Σειρά | Πλατωνικός διάλογος |
| Χαρακτήρες | Σωκράτης και Αλκιβιάδης |
| Τόπος | Αθήνα |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Άνοιγμα διαλόγου Επεξεργασία
Με αφορμή την πρόθεση του Αλκιβιάδη να εμφανιστεί στην Εκκλησία του Δήμου ως σύμβουλος των Αθηναίων, ο Σωκράτης αρχίζει μαζί του ένα διάλογο, με θέμα τη σχέση της πολιτικής και παιδείας.[103a].
Πολιτική, παιδεία και αυτογνωσία Επεξεργασία
Το συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι η πολιτική πρέπει να στηριχθεί στην παιδεία και η παιδεία στην αυτογνωσία (Το γνώθι σαυτόν) και στην ανάταση της ψυχής προς το θείο.[109d κ.ε.].
Ο Αλκιβιάδης δεύτερος, που είναι και συντομότερος, έχει ως θέμα την προσευχή προς τους θεούς και τον τρόπο που πρέπει να γίνεται. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι δεν είναι καλό να ζητάει κάποιος πράγματα, τις συνέπειες των οποίων αγνοεί και θεωρεί ότι η γνώση μπορεί να είναι επιβλαβής όταν είναι αποσπασματική και δεν συνοδεύεται από την ικανότητα κατανόησης του βελτίστου, δηλαδή του αγαθού.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 2, σ. 320 ISBN 960-8177-52-9
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Αλκιβιάδης Ι, Αλκιβιάδης ΙΙ, εκδόσεις Κάκτος «Αρχαία Ελληνική Γραμματεία», αριθμ. 183
- Μισέλ Φουκώ, Η αρχαιολογία της γνώσης, εκδόσεις Εξάντας ISBN 960-256-055-X