Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας

Ο Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας ή Αλφόνσος Α΄ ο Τροβαδούρος (ισπ. Alfonso II de Aragón, Ουέσκα, 1157-1196) ήταν ο πρώτος Βασιλιάς της Αραγωνίας από τον Οίκο της Βαρκελώνης, Κόμης της Βαρκελώνης (1164-1196) και Κόμης της Προβηγκίας (1166-1173).[1][2][3][4][5] Ο Αλφόνσος Β΄ ήταν γιος του Ραϊμόνδου Βερεγγάριου Δ΄ της Βαρκελώνης και της Πετρονίλας της Αραγωνίας. Στην Προβηγκία παρέδωσε την εξουσία στον μικρότερο αδερφό του Ραϋμόνδο Βερεγγάριο Γ΄ (1173).[6] Η βασιλεία του έχει χαρακτηριστεί από ρομαντικούς και εθνικιστές ιστορικούς σαν «Η ενότητα των Πυρηναίων» λόγω της έντονης προσπάθειες που έκανε να ενώσει όλες τις περιοχές γύρω από τα Πυρηναία υπό την εξουσία του Οίκου της Βαρκελώνης.[6]

Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας
βασιλιάς της Αραγωνίας
thum
Περίοδος18 Ιουλίου 1164 – 25 Απριλίου 1196
ΠροκάτοχοςΠετρονίλα της Αραγωνίας
ΔιάδοχοςΠέτρος Β΄ της Αραγωνίας
κόμης της Βαρκελώνης
Περίοδος18 Ιουλίου 1164 – 25 Απριλίου 1196
ΠροκάτοχοςΡαϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης
ΔιάδοχοςΠέτρος Β΄ της Αραγωνίας
κόμης της Προβηγκίας
Περίοδος1166 - 1173
ΠροκάτοχοςΝτους Β΄ της Προβηγκίας
ΔιάδοχοςΡαϋμόνδος Βερεγγάριος Γ΄ της Προβηγκίας
ΓέννησηΜάρτιος 1157
Ουέσκα
Θάνατος25 Απριλίου 1196 (ετών 39)
Περπινιάν
Τόπος ταφήςΜονή Πομπλέτ
ΣύζυγοςΣάντσα της Καστίλης
ΕπίγονοιΠέτρος Β΄ της Αραγωνίας
Κωνσταντία της Αραγωνίας
Αλφόνσος Β΄ της Προβηγκίας
Ελεονώρα
Σάντσα της Αραγωνίας
Φερδινάνδος
ΟίκοςΟίκος της Βαρκελώνης
ΠατέραςΡαϋμόνδος Βερεγγάριος Δ΄ της Βαρκελώνης
ΜητέραΠετρονίλα της Αραγωνίας
Απασχόλησητροβαδούρος, ποιητής, συνθέτης και Βασιλιάς
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Συμμαχία με την Καστίλη Επεξεργασία

 
Ο Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας και η σύζυγός του Σάντσα με τις γυναίκες της αυλής γύρω τους

Ο Αλφόνσος Β΄ είχε βαπτιστεί με δυο ονόματα «Αλφόνσος» και «Ραμόν», ο ίδιος ωστόσο προτίμησε να ανέβει στον θρόνο με το όνομα Αλφόνσος λόγω της μεγάλης λατρείας που υπήρχε στο Βασίλειο της Αραγωνίας για τον βασιλιά Αλφόνσο τον Μαχητή.[7] Τη μεγαλύτερη περίοδο της βασιλείας του συμμάχησε με τον Βασιλιά της Καστίλης Αλφόνσο τον Ευγενή για να πολεμήσει με το Βασίλειο της Ναβάρρας και τους Μαυριτανούς στον νότο. Συμμετείχε στη Ρεκονκίστα και έφθασε μέχρι το Τερουέλ κατακτώντας το σημαντικότερο οχυρό στον δρόμο για τη Βαλένθια (1171).

Οι βασιλείς της Καστίλης και της Αραγωνίας πέρα από τα κοινά ενδιαφέροντα δημιούργησαν ισχυρή συμμαχία μεταξύ τους, ο Αλφόνσος ο Τροβαδούρος παντρεύτηκε στη Σαραγόσα τη Σάντσα της Καστίλης αδελφή του βασιλιά Σάντσο του Επιθυμητού.[8] Οι δυο βασιλείς συναντήθηκαν στην Καθόρλα (1179) και συμφώνησαν να μοιράσουν τις κατακτήσεις τους στις κοιλάδες του ποταμού Σεγούρα, οι νότιες περιοχές όπως η Ντένια περιήλθαν στην Αραγωνία. Συναντήθηκε με τον Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας και συμφώνησαν με τη «Συνθήκη της Σανγκουέζα» (1168) να μοιράσουν μεταξύ τους την Ταϊφά της Λισαβόνας και τη Μούρθια.

Κατακτήσεις βόρεια των Πυρηναίων Επεξεργασία

 
Η υπογραφή του Αλφόνσου Β΄ της Αραγωνίας στην ίδια μορφή με του γιου του Πέτρου

Την εποχή του Αλφόνσου Β΄ η κυριαρχία της Αραγωνίας βόρεια από τα Πυρηναία έφτασε στο μέγιστο σημείο της, αυτό δείχνουν οι στενές σχέσεις που είχαν η Αραγωνία, η Βαρκελώνη και η Οξιτανία με το Στέμμα της Αραγωνίας. Το βασίλειο του ενσωμάτωσε όχι μονάχα την Προβηγκία που κατέκτησε από την ανήλικη ξαδέλφη του Ντους Β΄ της Προβηγκίας (1166) αλλά επίσης τη Σερδάνια (1168) και τη Ρουσιγιόν (1172).[9][10] Η εμπλοκή του στις υποθέσεις της Λανγκντόκ που θα κοστίσει τη ζωή στον διάδοχο του Πέτρο Β΄ θα φέρει στον ίδιο μεγάλη ευημερία με εμπορική έκρηξη στην περιοχή και εποικισμό νέων κατοίκων από τα νότια. Από το 1186 είχε αρχίσει να μεταφέρει την εξουσία του και στη Σαρδηνία ιδιαίτερα στο τοπικό πριγκιπάτο της Αρμπορέα. Ο Αλφόνσος ο Τοβαδούρος βοήθησε μια ξαδέλφη του χήρα του πρίγκιπα Μπάρισον Α΄ να ανεβάσει στο πριγκιπάτο τον Ούγο εγγονό από τη μεγαλύτερη κόρη της που βρισκόταν σε σύγκρουση με τον Πέτρο.

Δωρεές σε μοναχούς Επεξεργασία

Ο Αλφόνσος Β΄ έκανε μεγάλες δωρεές σε μοναχούς από το Τάγμα των Κιστερκιανών στις όχθες του ποταμού Έβρου στην περιοχή της Αραγωνίας. Το «Μοναστήρι της Πέτρας» (ντε Πιέδρα) ιδρύθηκε στις όχθες του ποταμού Πιέδρα με 13 μοναχούς που μεταφέρθηκαν από τη Μονή Πομπλέτ, ήταν το πρώτο Κιστερκιανό αβαείο στην περιοχή (1194). Το μοναστήρι της Ρουέντα που ιδρύθηκε αργότερα (1102) με τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες της εποχής χρησιμοποίησε το νερό του ποταμού με στόχο την παραγωγή θέρμανσης. Ο Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας πέθανε στο Περπινιάν (1196).

Τροβαδούρος Επεξεργασία

Ο Αλφόνσος Β΄ ήταν περίφημος τροβαδούρος, έγραψε πολλές μπαλάντες και είχε στενές σχέσεις με τον Άγγλο βασιλιά Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Ένας στίχος που είχε συντεθεί από τον ίδιο αποτελεί θέμα της ποιητικής συλλογής σχετικά με τον προβληματισμό σχετικά με το πόσο είναι ατιμωτικό για μια γυναίκα να έχει εραστή έναν πλουσιότερο άντρα.[11] Οι ερωτικές σχέσεις του Αλφόνσου Β΄ έγιναν αντικείμενο πολλών τροβαδούρων σχετικά με την απόφαση του να προτιμήσει να παντρευτεί μια φτωχή πριγκίπισσα από το βασίλειο της Καστίλης αντί για την Ευδοκία Κομνηνή του Μονπελιέ, την πάμπλουτη ανιψιά του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ Κομνηνού.

Οικογένεια Επεξεργασία

 
Ο τάφος του Αλφόνσου Β΄ της Αραγωνίας στη Μονή Πομπλέτ

Με τη σύζυγό του Σάντσα της Καστίλης απέκτησε:

Πρόγονοι Επεξεργασία