Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας

Ο Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας (Ισπανικά : Alfonso III de Aragon, 4 Νοεμβρίου 1265 - 18 Ιουνίου 1291) ήταν βασιλιάς της Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Βαλένθια, Κόμης της Βαρκελώνης (1285 - 1291) και Βασιλιάς της Μαγιόρκας (1286 - 1291) Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν μεγαλύτερος γιος του Πέτρου Γ΄ της Αραγωνίας και της Κωνσταντίας Χοενστάουφεν διεκδικήτριας του Βασιλείου της Σικελίας.

Αλφόνσος Γ΄
Βασιλιάς της Αραγωνίας, της Βαλένθια και κόμης της Βαρκελώνης
Περίοδος	1285 - 1291
Προκάτοχος	Πέτρος Γ'
Διάδοχος	Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας
Βασιλιάς της Μαγιόρκας
Περίοδος	1286 - 1291
Προκάτοχος	Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας
Διάδοχος	Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας
Γέννηση	4 Νοεμβρίου 1265 Βαλένθια
Θάνατος	18 Ιουνίου 1291 (ετών 26) Βαρκελώνη
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης
Οίκος	Οίκος της Αραγωνίας - Οίκος της Βαρκελώνης
Πατέρας	Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας
Μητέρα	Κωνσταντία Χοενστάουφεν
Θρησκεία	Καθολικός χριστιανός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Εκστρατείες

Με την άνοδο του στον θρόνο κατέκτησε σε εκστρατεία τις Βαλεαρίδες οι οποίες δεν ανήκαν στο Βασίλειο της Αραγωνίας από την εποχή που ο παππούς του Ιάκωβος Α΄ της Αραγωνίας μοίρασε το βασίλειο στους γιους του. Κήρυξε τον πόλεμο στον θείο του Ιάκωβο Β΄ της Μαγιόρκας (1285), κατέκτησε τη Μαγιόρκα (1285) και την Ίμπιζα (1286). Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το νησί Μινόρκα (17 Ιανουαρίου 1287) που ήταν αυτόνομη Μουσουλμανική κοινότητα μέσα στο Βασίλειο της Μαγιόρκας, η επέτειος της απελευθέρωσης της από τους μουσουλμάνους γιορτάζεται μέχρι σήμερα. Προσπάθησε να διατηρήσει τον Αραγωνικό έλεγχο στη Σικελία και υποστήριξε τα δικαιώματα του μικρότερου αδελφού του Ιακώβου Β΄ της Αραγωνίας αλλά λίγο πριν τον θάνατο του άλλαξε γνώμη και έκλεισε ειρήνη με τα Παπικά Κράτη.

Δημιουργία της Αραγωνικής Ένωσης

Ο Αλφόνσος Γ΄ της Αραγωνίας

Οι συνεχείς εξεγέρσεις των ευγενών κατέληξαν στη δημιουργία της "Ένωσης της Αραγωνίας" η οποία ονομάστηκε και "Μάγκνα Κάρτα της Αραγωνίας", οι ευγενείς αφαίρεσαν πολλές εξουσίες από το στέμμα. Ο Αλφόνσος Γ΄ έμεινε γνωστός για την αδιαφορία του και την ανικανότητα του να αντιμετωπίσει τα αιτήματα των ευγενών με αποτέλεσμα το στέμμα να χάσει μελλοντικά τον σεβασμό που είχε. Οι πολλές εμφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν μεταξύ των ευγενών για τον έλεγχο της εξουσίας έφεραν τη χώρα σε χάος και αναρχία.

Το τέλος

Ο Αλφόνσος Γ΄ τακτοποίησε το γάμο του με την Ελεονώρα της Αγγλίας, κόμισσα του Μπαρ κόρη του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας αλλά πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών πριν συναντήσει τη νύφη (1291). Η ταφή του έγινε σε μια Φραγκισκιανική μονή στη Βαρκελώνη, τα οστά του μεταφέρθηκαν αργότερα στον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης (1852) Τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Ιάκωβος Β΄ της Αραγωνίας που ήταν Βασιλιάς της Σικελίας.

Ο Δάντης Αλιγκέρι στο έργο του Θεία Κωμωδία τοποθετεί το πνεύμα του Αλφόνσου Γ΄ έξω από το Καθαρτήριο μαζί με τους υπόλοιπους ευγενείς που κατηγόρησε σαν υπεύθυνους για το πολιτικό χάος που επικρατούσε στην Ευρώπη τον 13ο αιώνα.

Πηγές

• Alighieri, Dante, Purgatorio, Canto VII, l. 115ff.
• ones, Michael (2000). McKitterick, Rosamond, ed. The New Cambridge Medieval History: Volume 6, C.1300-c.1415. Cambridge: Cambridge University Press.
• Nelson, Lynn. The Chronicle of San Juan De LA Pena: A Fourteenth-Century Official History of the Crown of Aragon (University of Pennsylvania Press, 1991)
• O'Callaghan, Joseph. A History of Medieval Spain (Cornell University Press, 1983)