Αμπντουλαγιέ Γουάντ

(Ανακατεύθυνση από Αμπντουλάγε Γουάντ)

Ο Αμπντουλάγε Γουάντ (Abdoulaye Wade) είναι πολιτικός από τη Σενεγάλη, που υπηρέτησε ως ο τρίτος πρόεδρος της χώρας, από την 1η Απριλίου του 2000 ως τις 2 Απριλίου του 2012. Υπήρξε επί μακρόν ηγέτης της Αντιπολίτευσης, διεκδικώντας το αξίωμα του προέδρου από το 1978. Τελικά εξελέγη το 2000. Είναι παντρεμένος με τη Βιβιάν και έχουν 1 γιο, τον Καρίμ, αξιωματούχο του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης και μία κόρη, τη Σιτζελί[7], η οποία συμμετέχει σε αγώνες στο Ράλι Ντακάρ. Ο Γουάντ είναι επίσης πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος της Σενεγάλης (PDS) από την ίδρυσή του, το 1974.[8][9]

Αμπντουλάγε Γουάντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Abdoulaye Wade (Γαλλικά)
Γέννηση29  Μαΐου 1926[1][2][3]
Kébémer
Χώρα πολιτογράφησηςΣενεγάλη
ΘρησκείαMuridism
Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
ΣπουδέςΛύκειο Κοντορσέ
Πανεπιστήμιο της Φρανς-Κοντέ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
συμμετέχων ή συμμετέχουσα σε διεθνή φόρουμ
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Σεΐκ Αντά Ντιόπ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαSenegalese Democratic Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςViviane Wade (από 1963)
ΤέκναKarim Wade
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Σενεγάλης (2000–2012)
ΒραβεύσειςΜέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Φελίξ Χουφουέτ-Μπουανί Βραβείο Ειρήνης (2005)
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος του Λέοντος της Σενεγάλης
Order of Merit of Senegal
honorary doctorate at the université d'Auvergne - Clermont I (2002)[5]
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (19  Φεβρουαρίου 2009)[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Σαιν Λουί της Σενεγάλης στις 29 Μαΐου 1926[10]. Ορισμένοι πιστεύουν ότι γεννήθηκε λίγα χρόνια νωρίτερα και δεν έχουν σωθεί αξιόπιστες πηγές από αρχεία.[11] Έκανε νομικές σπουδές και δίδαξε ο ίδιος στο Λύκειο Κοντορσέ, στη Γαλλία. Κατέχει Διδακτορικό στο Δίκαιο και στις Οικονομικές Επιστήμες. Ήταν επίσης πρύτανης στο Νομικό και οικονομικό τμήμα του πανεπιστημίου του Ντακάρ.

Πολιτική καριέρα Επεξεργασία

Ανεπιτυχείς απόπειρες εκλογής στην προεδρία Επεξεργασία

Ο Γουάντ διεκδίκησε για πρώτη φορά το αξίωμα του προέδρου στις εκλογές το Φεβρουάριο του 1978, στις οποίες ηττήθηκε από το Λεοπόλντ Σεντάρ Σενγκόρ, λαμβάνοντας 17,38% των ψήφων.[12] Ο Σενγκόρ του έδωσε το ψευδώνυμο "Diombor" (στη γλώσσα Wolof σημαίνει λαγός).[13][14] Επίσης το 1978, ο Γουάντ εξελέγη βουλευτής της Εθνοσυνέλευσης, με θητεία ως το 1980. Στη συνέχεια έλαβε μέρος στις προεδρικές εκλογές του 1983 και του 1988, όπου κατέλαβε τη δεύτερη θέση σε αμφότερες τις εκλογικές αναμετρήσεις, με πρώτο το διάδοχο του Σενγκόρ, Αμπντού Ντιουφ.[12] Έπειτα από τη διενέργεια των εκλογών του 1988 συνελήφθη στη διάρκεια διαδήλωσης εναντίον των αποτελεσμάτων και καταδικάστηκε με αναστολή σε φυλάκιση. Αργότερα πήγε στη Γαλλία, όπου παρέμεινε ως το 1990.

Τον Απρίλιο του 1991 μαζί με άλλα 4 μέλη του PDS έλαβε μέρος στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας, από κοινού με το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS). Ο Γουάντ έγινε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου.[15][16] Τον Οκτώβριο του 1992 οι υπουργοί του PDS παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο ελέγχου των μελών της κυβέρνησης από το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Τον Φεβρουάριο του 1993 ο Γουάντ ήταν ξανά δεύτερος στις προεδρικές εκλογές με 32% των ψήφων, έναντι 58% για τον πρόεδρο Αμπντού Ντιουφ.[12] Τον Μάιο του 1993 δολοφονήθηκε ο αντιπρόεδρος του Συνταγματικού Συμβουλίου, Μπαμπακάρ Σεγιέ και ο Γουάντ ανακρίθηκε από την αστυνομία μαζί με άλλους πολιτικούς.[17] Την 1η Οκτωβρίου ο πολιτικός μαζί με τη σύζυγό του και άλλα μέλη του PDS (2 βουλευτές) κατηγορήθηκαν για εμπλοκή στη δολοφονία, παρότι δεν τέθηκαν υπό κράτηση ή να παραπεμφθούν σε δίκη. Κατά τις ταραχές του Φεβρουαρίου του 1994 ο Γουάντ συνελήφθη μαζί με άλλους ως απειλή για την ασφάλεια της χώρας. Απαλλάχθηκε των κατηγοριών για ανάμειξη στη δολοφονία τον Αύγουστο του 1994, ενώ νωρίτερα είχε κάνει απεργία πείνας.[18]

Τον Μάρτιο του 1995 έγινε ξανά μέλος της κυβέρνησης, αυτή τη φορά ως υπουργός Προεδρίας. Ωστόσο αποχώρησε ξανά τρία χρόνια μετά. Στις βουλευτικές εκλογές του 1998 εξελέγη βουλευτής, για να παραιτηθεί από την έδρα του λίγους μήνες μετά.[19] Έπειτα από ένα χρόνο στη Γαλλία, ο Γουάντ επέστρεψε στη Σενεγάλη το 1999[20][21] .

Πρόεδρος Επεξεργασία

Έγινε πρόεδρος μετά τη νίκη του επί του προκατόχου του, Αμπντού Ντιουφ, ωστόσο υποχρεώθηκε να συνεργαστεί με τους Σοσιαλιστές μετά τη νίκη τους στις βουλευτικές εκλογές του 2001. Ειδικότερα, ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών του 2000 διεξήχθη στις 27 Φεβρουαρίου και σε αυτόν ο Γουάντ ήρθε 2ος με 31% των ψήφων. Ωστόσο, για πρώτη φορά ο Ντιουφ δε συγκέντρωσε απαιτούμενη πλειοψηφία και χρειάστηκε η διενέργεια δεύτερου γύρου, στις 19 Μαρτίου. Ο Γουάντ κέρδισε το δεύτερο γύρο με 58,49% των ψήφων.[22]. Ο Μουσταφά Νιάς , που ήταν τρίτος κατά τον πρώτο γύρο, υποστήριξε στον τελικό γύρο το Γουάντ και διορίστηκε πρωθυπουργός.

Συνέταξε νέο Σύνταγμα το 2001[23], με βάση το οποίο από το 2007 η θητεία του Προέδρου έγινε πενταετής.[24]

Επανεκλογή 2007 Επεξεργασία

Ο Γουάντ επανεξελέγη, κερδίζοντας στις προεδρικές εκλογές της 25ης Φεβρουαρίου του 2007, με ποσοστό 55,9% από τον πρώτο γύρο. Στις ίδιες εκλογές αντίπαλός του ήταν ο Ιντρισά Σεκ, πρώην προστατευόμενός του, ο οποίος όμως αργότερα ήρθε σε ρήξη μαζί του και συνελήφθη. Ο Σεκ έλαβε στις εκλογές γύρω στο 15% και ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ουσμανέ Τανόρ Ντιενγκ γύρω στο 13,6%.[25] Στις 3 Απριλίου του 2007 ο Γουάντ ορκίστηκε για δεύτερη συνεχή προεδρική θητεία[26][27]. Εξάλλου, ο κυβερνών συνασπισμός Σοπί κέρδισε και τις βουλευτικές εκλογές, στις 3 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς. Η Αντιπολίτευση δεν έλαβε μέρος στις εκλογές αυτές, καθώς δεν αναγνώρισε τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών της ίδιας χρονιάς και τη νομιμότητα του Γουάντ.[28] Μετά τη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών, επανήλθε ο θεσμός της Γερουσίας στη χώρα.

Τον Ιούλιο του 2007 κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Αφρικανικής Ένωσης στην Άκκρα της Γκάνας, ο Γουάντ τάχθηκε υπέρ της ταχείας ίδρυσης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αφρικής.[29] Η Εθνοσυνέλευση ενέκρινε τον Ιούλιο του 2008 τροπολογία στο Σύνταγμα με βάση την οποία η θητεία του προέδρου έγινε επταετής, όπως ίσχυε πριν την υιοθέτηση του Συντάγματος του 2001.

Το κυβερνών κόμμα του προέδρου Γουάντε ηττήθηκε στις τοπικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 22 Μαρτίου του 2009.[30] Μεταξύ άλλων, ο κυβερνών συνασπισμός SOPI απώλεσε την πλειοψηφία στην πρωτεύουσα Ντακάρ και σε άλλες σημαντικές πόλεις.

Προεδρικές εκλογές 2012 Επεξεργασία

Στις προεδρικές εκλογές του 2012 ηττήθηκε από το Μάκι Σαλ.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Abdoulaye-Wade. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. wade-abdoulaye. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Roglo. p=abdoulaye;n=wade.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12123195j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. www.legifrance.gouv.fr/jorf/id/JORFTEXT000000585876.
  6. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  7. Θεωρείται πιθανό ότι ο Γουάντ είχε και άλλα παιδιά. Τα δύο που αναφέρονται εδώ, ο Καρίμ και η Σιτζελί είναι τα νόμιμα τέκνα του. (βλέπε και Souleymane Jules Diop, Wade:The lawyer and the Devil)
  8. Profiles of People in Power: The World's Government Leaders (2003), σελ. 457.
  9. Προφίλ του πολιτικού Αρχειοθετήθηκε 2009-10-08 στο Wayback Machine. στον ιστότοπο του PDS (Γαλλικά).
  10. World Leaders 2003: Senegal: Personal Background, Encyclopedia of the Nations.
  11. Naomi Schwarz, "Senegal's President Seeks Re-Election Amid Worsening Problems" Αρχειοθετήθηκε 2008-04-09 στο Wayback Machine., VOA News, 16 Οκτωβρίου 2006.
  12. 12,0 12,1 12,2 Εκλογές στη Σενεγάλη, African Elections Database.
  13. Norimitsu Onishi, "Senegalese Loner Works to Build Africa, His Way", The New York Times, 10 Απριλίου 2002.
  14. "Zoom Abdoulaye Wade, l’éternel opposant"[νεκρός σύνδεσμος], L'Humanité, 29 Φεβρουαρίου 2000 (Γαλλικά).
  15. Richard Vengroff and Lucy Creevey, "Senegal: The Evolution of a Quasi Democracy", in Political Reform in Francophone Africa (1997), ed. Clark and Gardinier, pages 207–208.
  16. "Rapport des Missions d'Observations des Elections Presidentielles", εκλογές 2000 Αρχειοθετήθηκε 4 March 2016[Date mismatch] στο Wayback Machine. (Γαλλικά).
  17. Senegal Human Rights Practices, 1993, U.S. Department of State.
  18. Senegal Human Rights Practices, 1994, U.S. Department of State.
  19. "GABON: Ruling party seeks Bongo re-election", IRIN-WA Update 259 of Events in West Africa, 25–27 Ιουλίου 1998.
  20. "Senegal: Opposition leader Wade returns to Dakar", AFP (nl.newsbank.com), 28 Οκτωβρίου 1999.
  21. "Senegal: Opposition leader Wade to meet colleagues on election plan", Radio France Internationale (nl.newsbank.com), 28 Οκτωβρίου 1999.
  22. "Senegal's Wade names prime minister" Αρχειοθετήθηκε 2006-06-15 στο Wayback Machine., Reuters, 2 Απριλίου 2000.
  23. «Το νέο Σύνταγμα της Σενεγάλης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2009. 
  24. "Senegal elections set for 25 February 2007" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine., Liberal International, Issue 35.
  25. "President’s onetime protégé to run for election", IRIN, 5 Απριλίου 2006.
  26. "Senegal's president is inaugurated, as dictators, statesmen look on", Associated Press (International Herald Tribune), 3 Απριλίου 2007.
  27. "Wade sworn in for second term", AFP (IOL), 3 Απριλίου 2007.
  28. "Wade: For me, it's over!", Sapa-AFP (IOL), 20 Μαΐου 2008.
  29. Mamadou Ndiaye, "Wade criticises gradual approach to set up AU Government" Αρχειοθετήθηκε 2007-12-23 στο Wayback Machine., African Press Agency, 3 Ιουλίου 2007.
  30. Reuters, Senegal polls deliver blow to president and son 23 Μαρτίου 2009.