Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ, γαλλ.: Château de Fontainebleau, βρίσκεται στην πόλη Φονταινεμπλώ της Γαλλίας και είναι οικοδόμημα, στο οποίο κατοίκησε για ένα διάστημα και ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης. Είναι γνωστό κυρίως για τον εσωτερικό του διάκοσμο από την εποχή της Αναγέννησης και τα πολυάριθμα έργα τέχνης. Ανακηρύχθηκε το 1981 από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
| Ανάκτορο του Φονταινεμπλώ | |
|---|---|
.jpg) | |
 | |
| Τοποθεσία | Φονταινεμπλώ, Σεν-ε-Μαρν,  Γαλλία |
| Συντεταγμένες | 48°24′08″N 2°42′02″E / 48.40222°N 2.70056°EΣυντεταγμένες: 48°24′08″N 2°42′02″E / 48.40222°N 2.70056°E |
| Επίσημη ονομασία: Ανάκτορο και Πάρκο του Φονταινεμπλώ | |
| Είδος | Πολιτισμικό |
| Κριτήρια | ii, vi |
| Ορισμός | 1981 (5η συνεδρίαση) |
| Διακριτικός κώδικας | 160 |
| Περιοχή UNESCO | Ευρώπη και Βόρεια Αμερική |
| |
ΙστορίαΕπεξεργασία
Κτίστηκε από τον Φραγκίσκο Α΄ και τον Ερρίκο Β΄ στο σημείο που παλαιότερα βρίσκονταν μια κυνηγετική έπαυλη την περίοδο της Γαλλικής Αναγέννησης. Οι οικοδομικές εργασίες ξεκίνησαν το 1528. Είναι το πρώτο αναγεννησιακό κτίριο στη Γαλλία. Διαθέτει πέντε εσωτερικές αυλές, ένα παρεκκλήσι, πολυτελείς αίθουσες, και είναι διακοσμημένο με νωπογραφίες στους τοίχους και με γύψινα αρχιτεκτονικά διακοσμητικά ανάγλυφα. Ο διάκοσμος είναι έργο Ιταλών καλλιτεχνών, σε στυλ ιταλικού μανιερισμού, που από το 1530 συγκρότησαν την καλλιτεχνική Σχολή του Φονταινεμπλώ. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ το συμπλήρωσε με κήπους και παρτέρια σε στυλ μπαρόκ, ένα ποταμάκι και ένα πάρκο αναψυχής.
Διαμερίσματα του Ναπολέοντα Α΄Επεξεργασία
Το 1804 ο Ναπολέων Α΄ αποφάσισε πως ήθελε το δικό του ιδιαίτερο διαμέρισμα μέσα στο ανάκτορο, χωριστά από τα παλαιά κρατικά διαμερίσματα. Πήρε ένα σύνολο 6 δωματίων, που είχαν δημιουργηθεί από τον Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ το 1786, δίπλα στη στοά του Φραγκίσκου Α΄ και τα διακόσμησε εκ νέου σε ρυθμό Αυτοκρατορίας. Το παλαιό διαμέρισμα περιλάμβανε δωμάτιο για την ένδυση (cabinet de toilette), γραφείο, βιβλιοθήκη και λουτρό.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Manfred Esser, Lionel Walker: Fontainebleau – Regards. PRV-Communications, Saint-Fargeau-Ponthierry 1993
- Maurice Toesca: Les grandes heures de Fontainebleau. Albin Michel, Paris 1984