Στη φιλοσοφία, η αντικειμενικότητα έχει την έννοια της αλήθειας ανεξάρτητη από την ατομική πεποίθηση, που προκαλείται από την αντίληψη, τα συναισθήματα ή τη φαντασία κάποιου. Μια τοποθέτηση θεωρείται ότι έχει αντικειμενική αλήθεια όταν οι προϋποθέσεις της αλήθειας πληρούνται χωρίς προκατάληψη. Η επιστημονική αντικειμενικότητα αναφέρεται στην ικανότητα κρίσης χωρίς μεροληψία ή επιρροή. Η αντικειμενικότητα στο ηθικό πλαίσιο απαιτεί την αξιολόγηση των ηθικών κωδίκων με βάση την ευημερία των ανθρώπων στην κοινωνία που την ακολουθούν.[1] Η ηθική αντικειμενικότητα απαιτεί επίσης σύγκριση ηθικών κωδίκων μεταξύ τους μέσω ενός συνόλου καθολικών γεγονότων και όχι μέσω υποκειμενικότητας.

Ο Πλάτων θεωρούσε τη γεωμετρία προϋπόθεση του ιδεαλισμού που πραγματεύεται με την καθολική αλήθεια. Θεωρούσε ότι οι απόψεις ανήκουν στη μεταβαλλόμενη σφαίρα των ευαισθησιών.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Rescher, Nicholas (January 2008). «Moral Objectivity». Social Philosophy and Policy 25 (1): 393–409. doi:10.1017/S0265052508080151.