Αντιμονοπωλιακή πολιτική

Η αντιμονοπωλιακή πολιτική είναι όρος οικονομικός και πολιτικός που χαρακτηρίζει μια κρατική παρέμβαση σύμφωνα με τις αρχές του δικαίου ανταγωνισμού και της επιβολής του νόμου με τη συνδρομή των αρμοδίων οργανώσεων που αποσκοπούν στην εξουδετέρωση των αυθαιρεσιών που προκύπτουν σε βάρος των καταναλωτών. Ο πρώτος δε νόμος που θεσπίστηκε κατά των αυθαιρεσιών των μονοπωλίων είναι η περίφημη Αntitrust Act (1891) στις Η.Π.Α. επί προεδρίας του ρεπουμπλικανού προέδρου Βενιαμίν Χάρισον (Benjamin Harrison).

Ο γερουσιαστής John Serman, στενός συνεργάτης του Αμερικανού προέδρου (1889-1893) Βενιαμίν Χάρισον, ήταν ο συντάκτης του αντιμονοπωλιακού νόμου του (1890)

Το δίκαιο του ανταγωνισμού
Βασικές έννοιες * Ιστορία του δικαίου του ανταγωνισμού *Μονοπώλιο *Περιοριστικά μονοπώλια *Φυσικό μονοπώλιο *Φραγμοί *Η συγκέντρωση αγοράς *Ισχύς στην αγορά *Συνειδητός παραλληλισμός *Βασικές διευκολύνσεις Ανταγωνιστικές πρακτικές *Συμπαιγνία *Σχηματισμός καρτέλ *Μποϊκοτάζ *Επιθετική πολιτική τιμών *Κακή χρήση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και πνευματικών δικαιωμάτων Αρχές επιβολής του νόμου και των οργανώσεων *Διεθνές Δίκτυο ανταγωνισμού *Λίστα των ρυθμιστικών αρχών ανταγωνισμού Πηγή: Antitrust Act, 2 Ιουλίου 1890[1]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 18Α σ. 339

Πηγές Επεξεργασία

  • Robert L. Heilbroner, Οι φιλόσοφοι του οικονομικού κόσμου, 7η αναθεωρημένη μετάφραση, εκδ. Κριτική, 2000 ISBN 960-218-190-7
  • Varian, Hal.P. Μικροοικονομική: μια σύγχρονη προσέγγιση, ed. Morton a company, 2006 ISBN 0393927024