Αντώνης Σαμαράκης
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Αντώνης Σαμαράκης (Αθήνα, 16 Αυγούστου 1919 – Πύλος Μεσσηνίας, 8 Αυγούστου 2003) ήταν Έλληνας πεζογράφος της μεταπολεμικής γενιάς, το έργο του οποίου είναι διεθνούς αναγνώρισης.
Αντώνης Σαμαράκης | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αντώνης Σαμαράκης (Ελληνικά) |
Ψευδώνυμο | Ιωσήφ Κυπριανός[1] |
Γέννηση | 16 Αυγούστου 1919 Αθήνα, Ελλάδα |
Θάνατος | 8 Αυγούστου 2003 (83 ετών) Πύλος, Ελλάδα |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[2] |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Βαρβάκειος Σχολή |
Ιδιότητα | συγγραφέας[3] και ποιητής[4] |
Είδος τέχνης | Λογοτέχνης (πεζογράφημα, μυθιστόρημα, διήγημα) |
Σημαντικά έργα | "Ζητείται ελπίς", "Το λάθος", "Αρνούμαι" |
Βραβεύσεις | Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF (1989), Σταυρός του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995), Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας. (1995, Γαλλία). |
Υπογραφή | |
![]() | |

Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Μετά το απολυτήριο από το Β' Γυμνάσιο της Βαρβακείου Σχολής,[5] σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση.Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.
Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του κόσμου.
Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.
Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία. Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.
Εργογραφία Επεξεργασία
Μυθιστορήματα Επεξεργασία
- Ζητείται Ελπίς (1954)
- Σήμα κινδύνου (1959)
- Αρνούμαι (1961)
- Γραφείον Ιδεών (1962)
- Το λάθος (1965)
- Το Διαβατήριο (1973)
- Η Κόντρα (1992)
- Αυτοβιογραφία (1919-1996)
Βραβεία Επεξεργασία
- Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1962 για το Αρνούμαι)
- Βραβείο των Δώδεκα - Έπαθλο Κώστα Ουράνη (1966 για Το λάθος)
- Μέγα Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας στη Γαλλία (1970 για Το λάθος)
- Europalia (1982, για τη συνολική προσφορά του)
- Σταυρός του Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών (1995)
- Κρατικό Βραβείο Τεχνών και Λογοτεχνίας. (1995, Γαλλία)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ Επεξεργασία
- Αντώνης Σαμαράκης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
- Αντώνης Σαμαράκης - Διδάκτωρ η Ελπίς (Νυχτερινός Επισκέπτης) (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.peri-grafis .net /ergo .php?id=1311. - ↑ LIBRIS. 24 Οκτωβρίου 2012. libris
.kb .se /katalogisering /b8nqr6rv1grnp1g. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /141948. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ «Πεθαίνοντας στο Βαρβάκειο - Σύλλογος Αποφοίτων Βαρβακείου Σχολής». varvakio.gr. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020.