Αντώνιος Β΄ της Γεωργίας

Ο Αντόν Β΄ ο Μεγαλομάρτυρας, γεωργιανά: ანტონ II, γεννημένος ως βασιλικός πρίγκιπας Τεϊμουράζ თეიმურაზ ბატონიშვილი, (8 Ιανουαρίου 1762 ή 1763 – 21 Δεκεμβρίου 1827) ήταν μέλος της Γεωργιανής βασιλικής οικογένειας και εκκλησιαστικός. Γιος τού Ηρακλή Β΄, τού προτελευταίου βασιλιά τού Κάρτλι και τού Καχέτι, ήταν Καθολικός (Πατριάρχης) Γεωργίας από το 1788 έως το 1811.

Αντώνιος Β΄ της Γεωργίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
კათოლიკოს-პატრიარქი ანტონ II (Γεωργιανά)
Γέννηση8ιουλ. / 19  Ιανουαρίου 1762γρηγ.
Τιφλίδα
Θάνατος21  Δεκεμβρίου 1827
Νίζνι Νόβγκοροντ
Τόπος ταφήςΝίζνι Νόβγκοροντ
Χώρα πολιτογράφησηςΓεωργία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςTbilisi Theological Seminary
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΠατριάρχης[1]
Οικογένεια
ΓονείςΗρακλής Β΄ της Γεωργίας και Darejan Dadiani
ΑδέλφιαPrincess Elene of Georgia
Μιριάν της Γεωργίας
Αλέξανδρος της Γεωργίας
Βαχτάνγκ-Αλμασχάν της Γεωργίας
Γεώργιος ΙΒ΄ της Γεωργίας
Ιουλόν της Γεωργίας
Παρναόζ της Γεωργίας
Princess Anastasia of Georgia
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚαθολικός και Πατριάρχης πάσης Γεωργίας (1788–1811)
Βραβεύσειςτάγμα του Αγίου Ανδρέα
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Αφού η Ρωσική Αυτοκρατορία προσάρτησε τη Γεωργία το 1801, ο Αντόν αντιστάθηκε στις καταπατήσεις των αυτοκρατορικών αξιωματούχων στις εκκλησιαστικές υποθέσεις της Γεωργίας. Τελικά, ο Αντόν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γεωργία για την Αγία Πετρούπολη το 1810 και τού αφαιρέθηκε το αξίωμα το 1811. Ήταν, επομένως, ο τελευταίος Γεωργιανός Καθολικός (Πατριάρχης) τον 19ο αι. Ο τίτλος καταργήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία και η αυτοκέφαλη Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία περιορίστηκε σε εξαρχία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Άντον πέρασε τα τελευταία του χρόνια στη σύνταξη στο Νίζνι Νόβγκοροντ, όπου απεβίωσε το 1827. Ανακηρύχτηκε άγιος από τη Γεωργιανή εκκλησία το 2011.

Πρώιμη ζωή Επεξεργασία

Γεννήθηκε ως βασιλικός πρίγκιπας (batonishvili) Tεϊμουράζ, που ονομάστηκε έτσι από τον παππού του Tεϊμουράζ Β΄ βασιλιά τού Κάρτλι. Γεννήθηκε από τον 3ο γάμο τού Ηρακλή Β΄ με τη Νταρετζάν Νταντιάνι. Ο νεαρός πρίγκιπας εκπαιδεύτηκε στη βασιλική αυλή της Τιφλίδας και στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή της Τιφλίδας υπό την καθοδήγηση τού Αντώνιου Α΄, συγγενή και προκατόχου του ως Καθολικού (Πατριάρχη) της Γεωργίας. Το 1782 εκάρη μοναχός και πήρε το όνομα Αντώνιος. [2]

Κατά τη σύναψη της συνθήκης τού Γκεοργκίεφσκ μεταξύ τού Ηρακλή Β΄ και της Αυτοκράτειρας της Ρωσίας Αικατερίνης Β΄ το 1783, ο Αντώνιος, τώρα ιεροδιάκονος, και ο αδελφός του Μιριάν ταξίδεψαν στην Αγία Πετρούπολη και έμειναν στην αυτοκρατορική αυλή. [3] Ο Μιριάν εισήλθε στον ρωσικό στρατό, ενώ ο Αντόν, παρουσία της Αυτοκράτειρας Αικατερίνης και της ακολουθίας της, χειροτονήθηκε σε μητροπολίτη, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία τού Tσάρσκογια Σελό το 1787. Με την ευκαιρία αυτή, η Αικατερίνη Β΄ τού δώρισε μία πλούσια στολισμένη Παναγία, ένα μετάλλιο που απεικονίζει την Παρθένο Μαρία, το οποίο οικειοποιήθηκε η Ρωσική Υπεραγία Σύνοδο μετά το τέλος τού Αντώνιου Β΄ το 1827. [2]

Καθολικός (Πατριάρχης) Επεξεργασία

Άφιξη της ρωσικής κυριαρχίας Επεξεργασία

 
Εθνόσημο του Aντώνιου Β΄.

Εκτόπιση Επεξεργασία

Ζωή και τέλος στη Ρωσία Επεξεργασία

Αγιοποίηση Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία