Η Απάμεια ήταν αρχαία πόλη της Θράκης που απείχε τρία μίλια από τα χερσαία τείχη της Κωνσταντινουπόλεως. Από το όνομα συμπεραίνει κανείς ότι κτίστηκε προς τιμήν κάποιας Απάμης από τον βασιλικό οίκο των Σελευκιδών.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Νικήτα Χωνιάτη (σελ. 668) το όνομα της πόλεως παρεφθάρη σε Αφάμεια από τον 12ο αιώνα. Ο Καντακουζηνός (τόμ. Η, σελ. 518) αναφέρει ότι στην εποχή του (14ος αιώνας) υπήρχε ένα κατεστραμμένο φρούριο στην πόλη, για το οποίο διέταξε την ανακατασκευή του και εγκατάσταση φρουράς :"Κελεύσας δε Απάμειαν φρούριον τι κατεστραμμένον τειχισθήναι και στρατόν καταλιπείν εν Ρηγίω, Απαμειίχ και Εμπυρίτη".

Κατά την μαρτυρία του Νικήτα Χωνιάτη (σελ. 644), στην πόλη υπήρχαν ανάκτορα, όπως αποδεικνύεται από τα κολοσσιαία θεμέλια πολλών βυζαντινών μνημείων που βρέθηκαν κοντά σε βασιλικό υφασματοπωλείο. Ο Σκαρλάτος Βυζάντιος (Κωνσταντινούπολις, τόμ. Α, σελ. 320), αναφέρει κάποιο κίονα μήκους 15 πήχεων, υποθέτοντας ότι ανήκε είτε στον ναό του Αγίου Θεοδώρου, είτε στα ανάκτορα της πόλεως.

Σε ανέκδοτο ποίημα του Μανουήλ Φίλη (που το αναφέρει ο Μ. Γεδεών) αναφέρεται ότι: Μονή Λαύρα πρόσοικος του Βυζαντίου, εν Αφαμεία και στύλος Συμεών του Στυλίτου. Πιθανόν η Λαύρα αυτή να ήταν έξω από το Επταπύργιο και ο στύλος να είναι αυτός που η παράδοση θέλει να ανήκει στον άγιο Συμεών τον Στυλίτη. (Μ. Γεδεών, έγγραφοι λίθοι και κεράμια εν τη Εκκλησιαστική Αληθεία, έτος IX, σελ. 413).

Πηγές Επεξεργασία