Απολυτίκιο
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Απολυτίκια ονομάζονται τα σύντομα εκείνα τροπάρια, που περιέχουν σε περίληψη την υπόθεση (ιστορία) της τελούμενης εορτής. Η ονομασία οφείλεται κατά τους μεν στο ότι αυτά ψάλλονται κανονικά πριν την Απόλυση τού Εσπερινού, κατ΄ άλλους στο ότι ψάλλονται μετά την ωδή του Συμεών τού Θεοδόχου «Νυν απολύεις τον δούλον Σου Δέσποτα κλπ.».
Απολυτίκιο είναι το "Χριστός Ανέστη...".
Στον Εσπερινό είναι συνήθως τρία: τού Ήχου της ημέρας και αναφέρεται στην Ανάσταση, τού Αγίου της ημέρας και της Θεοτόκου. Εκτός όμως από αυτά των Εσπερινών, απολυτίκια ψάλλονται στον Όρθρο: στην αρχή και μετά τη Δοξολογία κατά την απόλυση (εκτός των Κυριακών). Επίσης στη Θ. Λειτουργία: μετά το Εισοδικόν και κατά την απόλυση των δεσποτικών εορτών, αντί του «Είδομεν το φως το αληθινόν ...» .
Ποια απολυτίκια ψάλλονται σε κάθε περίπτωση ορίζει το τυπικό της Εκκλησίας [1].
Πηγές
Επεξεργασία- Θεοχάρης Δετοράκης, Βυζαντινή Υμνογραφία (Πανεπιστημιακές παραδόσεις), Ηράκλειο 21997.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |