Αρκοχώρι Ημαθίας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°35′21″N 22°4′23″E / 40.58917°N 22.07306°E / 40.58917; 22.07306

Το Αρκοχώρι (επίσημη ονομασία Αρκοχώριον) είναι χωριό και έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας (τέως δήμου) Νάουσας, του δήμου Ηρωικής Πόλης Νάουσας, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ημαθίας, στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [2][3] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Νάουσας του νομό Ημαθίας, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας. [4][5]

Αρκοχώρι
Αρκοχώρι is located in Greece
Αρκοχώρι
Αρκοχώρι
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΗμαθίας
ΔήμοςΗρωικής Πόλεως Νάουσας, Τοπική Κοινότητα Αρκοχωρίου
Δημοτική ΕνότηταΝάουσας
Δημοτική ΚοινότηταΑρκοχωρίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΗμαθίας
Υψόμετρο575 μέτρα
Έκταση17,783 (η κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος202
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΑρκουδοχώρι
Ονομασία κατοίκωνΑρκοχωρίτες, Αρκουδοχωρίτες
Ταχ. κώδικας592 00

Γεωγραφία Επεξεργασία

Το Αρκοχώρι είναι ορεινό χωριό στο δυτικοκεντρικό τμήμα του νομού Ημαθίας. Βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές της κορυφής «Μπιτζένα» (1.511 μ.) του Βερμίου, λίγο νοτιότερα της Νάουσας και σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 575. Απέχει 21 χλμ. περίπου ΒΔ. της Βέροιας. Η τοπική κοινότητα είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 17,783 χμ² (2011). [4][5][6][7][8][2]

Πληθυσμός Επεξεργασία

Μόνιμος [9][10][11]
Έτος Πληθυσμός
1991 279
2001 329
2011 256
2021 202
Πραγματικός (de facto) [4][5][2]
Έτος Πληθυσμός
1961 675
1971 375
1981 206
1991 312
2001 332
2011 254

Διοικητικές μεταβολές Επεξεργασία

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1918 ως Αρκουδοχώρι και ορίστηκε έδρα της ομώνυμης κοινότητας του νομού Θεσσαλονίκης. Το 1934 μετονομάστηκε σε Αρκοχώρι και το 1946 υπήχθη στον νομό Ημαθίας. Με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 αποσπάστηκε από την κοινότητα Αρκοχωρίου και προσαρτήθηκε στον δήμο Νάουσας. [3]

Ιστορικά στοιχεία Επεξεργασία

Το χωριό εμφανίζεται ως «Αρκουδοχώρι» το 1646, ως «μήλον της έριδος» δύο Τούρκων αξιωματούχων που το διεκδικούν. Οι κάτοικοι θα συμμετάσχουν με γενναιότητα στην επανάσταση της Νάουσας το 1822, επανδρώνοντας τα επαναστατικά σώματα. Το χωριό όμως θα καταστραφεί ολοσχερώς από τους Τούρκους, και από τους διασωθέντες κατολικους ορισμένοι θα συνεχίσουν τον αγώνα και θα εγκατασταθούν στη Νότιο Ελλάδα. Κάποιοι πάλι επανέρχονται και επανοικίζουν το χωριό μαζί με οικογένειες από γειτονικές περιοχές της Μακεδονίας. Προς το τέλος του 19 ου αι. το χωριό θα γίνει τσιφλίκι, χάνοντας την πολιτική και την οικονομική του αυτοδυναμία. Στις αρχές του 20ού αιώνα, κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, ήταν λημέρι των Ελλήνων πολεμιστών. Το 1910 οι αρχηγοί των περισσότερων οικογενειών συστήνουν έναν ιδιόρρυθμο συνεταιρισμό, προκειμένου να εξαγοράσουν το χωριό τους από τον Τούρκο ιδιοκτήτη του. Το χωριό δοκιμάζεται κατά τη Γερμανική Κατοχή και τον Εμφύλιο Πόλεμο. Μεσούντος του τελευταίου οι κάτοικοι παρεπιδημούν στη Νάουσα, όπου εγκαθίστανται στην πλειονότητά τους μόνιμα πια μετά το 1970. [12]

Αξιοθέατα Επεξεργασία

  • Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, στη φερώνυμη θέση στο βόρειο τμήμα του οικισμού. Εδώ βρίσκεται και το εκκλησάκι της Μικρής Ιερουσαλήμ, κτίσμα του 2015
  • Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, στο νότιο τμήμα του οικισμού
  • Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στην ανατολική έξοδο του οικισμού
  • Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, σε κατάφυτη φερώνυμη τοποθεσία, ανατολικά του οικισμού[6]

Εκδηλώσεις Επεξεργασία

  • Το Κουρμπάνι, στη γιορτή της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου[13]
  • Το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
  • Οργανισμός εκδόσεων «Ελλάδα», χάρτες (εκδ. Βαρελάς)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010