Αρμενικά υψίπεδα

οροπέδιο της Δυτικής Ασίας νοτίως του Καυκάσου και ανατολικά της Μικράς Ασίας

Συντεταγμένες: 39°17′1″N 43°22′19″E / 39.28361°N 43.37194°E / 39.28361; 43.37194

Τα αρμενικά υψίπεδα είναι οροπέδιο στο βόρειο τμήμα της Δυτικής Ασίας. Στα δυτικά βρίσκεται το οροπέδιο της Μικράς Ασίας, το οποίο ανυψώνεται από τις πεδιάδες στις ακτές του Αιγαίου και εκτείνεται μέχρι ανατολικά της Καππαδοκίας. Στα νοτιοανατολικά βρίσκεται το ιρανικό υψίπεδο, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 1.500 με 600 μέτρα.[1] Ο Καύκασος εκτείνεται προς τα βορειοανατολικά και προς τα νότο βρίσκεται η άνω Μεσοποταμία. Το οροπέδιο χωρίζεται σε δυτική και ανατολική περιοχή, που ορίζεται από την κοιλάδα του Αραράτ, όπου βρίσκεται το όρος Αραράτ. Η Δυτική Αρμενία αναφέρεται σήμερα ως Περιοχή Ανατολικής Ανατολίας. Από την άλλη πλευρά, η Ανατολική Αρμενία ως Μικρός Καύκασος και ιστορικά ως Αντι-Καύκασος,[2][3] που σημαίνει «αντίθετος με τον Καύκασο».

Δορυφορική εικόνα των υψιπέδων

Κατά την εποχή του σιδήρου η περιοχή ήταν γνωστή ως Ουραρτού, ενώ κατά την αρχαιότητα ως Μεγάλη Αρμενία, η οποία περιοχή έχει κεντρικό ρόλο στην ιστορία των Αρμενίων και είναι μια από τις τέσσερις περιοχές που σχετίζονται με τους Αρμένιους. Οι άλλες είναι η Μικρή Αρμενία, η Κιλικία και η Κομμαγηνή.[4][5] Η περιοχή κατοικήθηκε επίσης κατά την αρχαιότητα από μειονότητες όπως οι Ασσύριοι, οι Γεωργιανοί, οι Έλληνες, οι Εβραίοι και οι Ιρανοί. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, Άραβες και ιδιαίτερα Τουρκομάνοι και Κούρδοι εγκαταστάθηκαν σε μεγάλο αριθμό στα αρμενικά υψίπεδα. Η χριστιανική κοινότητα στη δυτική πλευρά της περιοχής εξολοθρεύτηκε κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Αρμενίων (1915-1917), που οργανώθηκε και διαπράχθηκε από τους Νεότουρκους στα πλαίσια της τουρκοποίησης.[6][7] Σήμερα, η ανατολική πλευρά κατοικείται κυρίως από Αρμένιους, Αζέρους και Γεωργιανούς, ενώ η δυτική πλευρά κατοικείται κυρίως από Αρμένιους (συμπεριλαμβανομένων των Κρυπτοαρμενίων και των Χεμσίν), Ασσύριους, Κούρδους, Τούρκους και Αζέρους.

Τα υψίπεδα έχουν συνολικά έκταση 400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και καλύπτουν τμήμα της ανατολικής Τουρκίας, ολόκληρη την Αρμενία, τη νότια Γεωργία, το δυτικό Αζερμπαϊτζάν και το βορειοδυτικό Ιράν.[8] Γεωλογικά πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα[9] έχει οδηγήσει στην δημιουργία ηφαιστειακών οικοδομημάτων, όπως το όρος Αραράτ, το οποίο με ύψος 5.137 μέτρα είναι το ψηλότερο βουνό στα υψίπεδα, ενώ τα μασίφ και οι τεκτονικές κινήσεις έχουν οδηγήσει το σχηματισμό τριων μεγάλων λιμνών, τις Βαν, Ουρμία και Σεβάν.[10] Η ηφαιστειακή δραστηριότητα είναι απότοκος της σύγκρουσης της αραβικής τεκτονικής πλάκας με την Ευρασιατική στο πρώιμο Μειόκαινο, με αποτέλεσμα πέρα από την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, την ανύψωση και την ορογένεση. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από κατακερματισμένα ηφαιστειακά τόξα και τμήματα ηπειρωτικού και ωκεάνιου φλοιού.[11]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Hewsen, Robert H. "The Geography of Armenia" in The Armenian People From Ancient to Modern Times Volume I: The Dynastic Periods: From Antiquity to the Fourteenth Century. Richard G. Hovannisian (ed.) New York: St. Martin's Press, 1997, pp. 1-17
  2.   Bealby, John Thomas; Kropotkin, Peter Alexeivitch (1911) «Caucasus» στο: Chisholm, Hugh, επιμ. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 05 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σσ. 550–555 
  3. Reclus, Onésime (1892). A Bird's-eye View of the World (στα Αγγλικά). Ticknor. σελ. 264. anti caucasus. 
  4. Adalian, Rouben Paul (2010). Historical dictionary of Armenia (2nd έκδοση). Lanham, MD: Scarecrow Press. σελίδες 336–8. ISBN 0810874504. 
  5. Grierson, Otto Mørkholm ; edited by Philip· Westermark, Ulla (1991). Early Hellenistic coinage : from the accession of Alexander to the Peace of Apamea (336-188 B.C.) (Repr. έκδοση). Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 175. ISBN 0521395046. 
  6. «Seeing like a nation-state: Young Turk social engineering in Eastern Turkey, 1913–50». Journal of Genocide Research (London and New York: Routledge) 10 (1): 15–39. June 2008. doi:10.1080/14623520701850278. ISSN 1469-9494. OCLC 260038904. 
  7. Roshwald, Aviel (2013). «Part II. The Emergence of Nationalism: Politics and Power – Nationalism in the Middle East, 1876–1945». Στο: Breuilly, John, επιμ. The Oxford Handbook of the History of Nationalism. Oxford and New York: Oxford University Press. σελίδες 220–241. doi:10.1093/oxfordhb/9780199209194.013.0011. ISBN 978-0-19-175030-4. 
  8. "Armenian Highland." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia
  9. Volcanoes, their structure and significance Thomas George Bonney - 1912 - Page 243
  10. Emerald Network Pilot Project in Armenia, Συμβούλιο της Ευρώπης.
  11. Meliksetian, Khachatur; Savov, Ivan; Connor, Charles; Halama, Ralf; Jrbashyan, Ruben; Navasardyan, Gevorg; Ghukasyan, Yura; Gevorgyan, Hripsime; Manucharyan, Davit; Ishizuka, Osamu; Quidelleur, Xavier; Germa, Aurélie (2014). «Aragats stratovolcano in Armenia - volcano-stratigraphy and petrology». Geophysical Research Abstracts 16.