Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας

Το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας,[1] γνωστό επίσης ως Κιλικιανή Αρμενία, Βασίλειο της Κιλικιανής Αρμενίας ή Νέα Αρμενία, ήταν ανεξάρτητο βασίλειο που σχηματίστηκε την Ύστερη Μεσαιωνική Περίοδο από Αρμένιους πρόσφυγες που εκδιώχθηκαν κατά την σελτζουκική εισβολή στην Αρμενία. Ευρισκόμενη εκτός του Αρμενικού Οροπεδίου σε χώρο διαφορετικό από αυτόν του Αρμενικού Βασιλείου της Αρχαιότητας, είχε έδρα την περιοχή της Κιλικίας βορειοδυτικά του κόλπου της Αλεξανδρέττας, στη σημερινή νότια Τουρκία.

Βασίλειο της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας)
Կիլիկիոյ Հայոց Թագաւորութիւն

 

 

1080 – 1375
Σημαία Ο θυρεός της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας)
Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Πρωτεύουσα Ταρσός (1080-1198)
Σις (1198-1375)
Γλώσσες Αρμενική (ιθαγενής)
Λατινική
Παλαιά γαλλική
Ελληνική
Συριακή
Θρησκεία Αρμενική Αποστολική Εκκλησία
Πολίτευμα Μοναρχία
Ιστορική εποχή Μεσαίωνας
 -  Στέψη του Λέοντος Β΄ 6 Ιανουαρίου 1080
 -  Κατάκτηση της Σις από τους Μαμελούκους 1375

Το βασίλειο είχε τις καταβολές του στο πριγκηπάτο που ιδρύθηκε το (1080) από τη δυναστεία των Ρουπενιδών, θεωρούμενη ως παρακλάδι της μεγαλύτερης οικογένειας των Μπαγρατιδών, η οποία με έδρα το Ανί σε διάφορες περιόδους κατείχε τους θρόνους της Αρμενίας και της Γεωργίας. Πρωτεύουσά του ήταν αρχικώς η Ταρσός και αργότερα η Σις. Πρώτος πρίγκιπας ήταν ο Ρουπέν Α΄ συγγενής του τελευταίου βασιλιά της οικογένειας των Μπαγρατιδών της Αρμενίας του Ανί Γκαζίκ Β', ο οποίος είχε δολοφονηθεί στην Καισάρεια της Καππαδοκίας έναν χρόνο νωρίτερα (1079) από Ορθόδοξους Βυζαντινούς λόγω θρησκευτικών διαφορών.

Έναν αιώνα αργότερα, λόγω των μεγάλων υπηρεσιών που είχε προσφέρει το πριγκιπάτο στους Σταυροφόρους και τον χριστιανισμό, προήχθη σε βασίλειο με την σύμφωνη γνώμη των Σταυροφόρων και των Βυζαντινών: ο πρίγκιπας Λέων Β΄ της Αρμενίας δισεγγονός του Ρουπέν Α' ορκίστηκε βασιλιάς της Αρμενικής Κιλικίας με το όνομα Λέων Α' (1199). Ο Λέων Α΄ απεβίωσε χωρίς γιους, γι'αυτό το βασίλειο πέρασε στην μικρότερη κόρη του Ισαβέλλα, η οποία, προκειμένου να διατηρηθεί η δυναστεία του Ρουπέν, υποχρεώθηκε να παντρευτεί στον τελευταίο της γάμο τον μακρινό της εξάδελφο Χετούμ Α' ιδρυτή του κλάδου των Χετουμιδών της δυναστείας των Μπαγρατιδών της Κιλικιακής Αρμενίας, σύμμαχο των Μογγόλων προκειμένου να εξασφαλιστεί η ακεραιότητα του βασιλείου. Τελευταίος βασιλιάς των Χετουμιδών ήταν ο Λέων Δ΄ δισεγγονός του Χετούμ Α΄. Μετά τη δολοφονία του (1341) το Αρμενικό βασίλειο της Κιλικίας πέρασε στον από μητέρας εξάδελφό του Κωνσταντίνο B' από τον Οίκο των Λουζινιάν, ο οποίος εξασθένησε τόσο πολύ το βασίλειο, που προκάλεσε γρήγορα την πτώση του. Τελευταίος βασιλιάς της Αρμενικής Κιλικίας ήταν ο Λέων Ε΄ από τον Οίκο των Πουατιέ-Λουζινιάν, που ηττήθηκε και ανατράπηκε από τους Μαμελούκους της Αιγύπτου (1375). Μετά από αυτόν η περιοχή της Κιλικίας πέρασε μόνιμα στα χέρια των μουσουλμάνων.

Το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας ήταν ισχυρός σύμμαχος των Ευρωπαίων Σταυροφόρων και έβλεπε τον εαυτό του ως στήριγμα της Χριστιανοσύνης στην Ανατολή. Επίσης χρησίμευσε ως λίκνο του αρμενικού εθνικισμού και διατήρησης της αρμενικής κουλτούρας, τα χρόνια που η καθαυτή Αρμενία ήταν υπό ξενική κατοχή.

Παραπομπές Επεξεργασία

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία