Αρχαία ελληνική τέχνη
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η αρχαία ελληνική τέχνη, με τη στενότερη έννοια, είναι η τέχνη της Ελλάδας, των νησιών του Αιγαίου, της Μικράς Ασίας και των ελληνόφωνων περιοχών στη Κάτω Ιταλία και στη Σικελία κατά την αρχαιότητα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κρητική-μυκηναϊκή τέχνη θεωρείται επίσης ως ελληνική τέχνη. Οι πήλινες πλάκες σε Γραμμική Β είναι γραμμένες στα μυκηναϊκά ελληνικά και αποτελούν ένα από τα παλαιότερα δείγματα τέχνης του ελλαδικού χώρου.
Η αρχαία ελληνική τέχνη καλύπτει ακόμη την αρχιτεκτονική και τη γλυπτική, τη ζωγραφική αγγείων και την αγγειοπλαστική. Έργα ζωγραφικής από αρχαίους Έλληνες βρίσκουμε κυρίως από το 100 π.Χ. και την ύστερη Αρχαιότητα.
Στις τέχνες του θεάματος, η αρχαία Ελλάδα διακρίνεται κυρίως για τα είδη της τραγωδίας και της κωμωδίας.
Στην ελληνιστική περίοδο, η ελληνική τέχνη επηρεάζει μεγάλο μέρος του γνωστού κόσμου, από την Νουβία μέχρι την Κριμαία και από το Παντζάμπ μέχρι τη Σικελία. Στο τέλος της αρχαιότητας, η ελληνική τέχνη συγχωνεύτηκε με τη χριστιανική τέχνη και τις ανατολικές επιρροές για τη δημιουργία της βυζαντινής τέχνης.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Gisela M. A. Richter: Handbuch der Griechischen Kunst. Stuttgart 1959 (1. Auflage; seitdem mehrere unveränderte Auflagen erschienen), ISBN 3-88059-162-8.
- John Boardman: Reclams Geschichte der antiken Kunst. Reclam, Ditzingen 1997, ISBN 978-3-15-010432-3.
- Tonio Hölscher: Die griechische Kunst. C. H. Beck, München 2007, ISBN 978-3-406-55491-9.
- Haritini Kotsidu: Die griechische Kunst. Von den Anfängen bis zum Hellenismus. Reclam, Stuttgart 2010, ISBN 978-3-15-018707-4.