Αρχοντία της Ζαχλουμίας
Η Αρχοντία ή Αρχοντάτο της Ζαχλουμίας ήταν διοικητική διαίρεση, κατώτερη από το Θέμα, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στην σημερινή Σερβία. Διοικητής ήταν ο "Άρχοντας" ο οποίος στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν γηγενής, ντόπιος, αριστοκράτης[1].
Το αρχοντάτο δημιουργήθηκε μετά το 1018 και την ανακατάληψη της περιοχής από τους βυζαντινούς και τον Βασίλειο Β΄, ο οποίος αντί να δημιουργήσει Θέματα διατήρησε τα κρατίδια που κατέλαβε και τα ενέταξε στην αυτοκρατορία σαν αρχοντάτα[2]. Γνωστός άρχοντας ήταν ο Λιούτοβιντ, μέχρι το 1043 η περιοχή είχε καταληφθεί από την Σερβική Αυτοκρατορία.
Το Αρχοντάτο καταλάμβανε την περιοχή από το Ραούσιον έως τον ποταμό Οροντίο , από εκεί έως την περιοχή των Παγανών και ορεινά στην περιοχή των Χρωβάτιων[3]. Μεγαλύτερα χωριά, κάστρα κατοικούμενα, της Ζαχλουμίας ήταν το Σταγνόν, το Ισσλή, το Μοκισκρίκ, το Γαλουμαήνικ, και το Δορισκίκ [3]. Στη Ζαχλουμία βρισκόταν το όρος Μπόσνα και ο ομώνυμος ποταμός, μάλιστα στο όρος βρίσκονταν δύο κάστρα , το Βόνα και το Χλούμ [3].
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ιστορία της Μακεδονίας κατά τους μέσους χρόνους (285-1354), books.google.gr - Γεώργιος Ιωάννου Θεοχαρίδης - 1980, σελ. 273
- ↑ Ύστερη Βυζαντινή Περίοδος (1081-1453), Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Α.Π.Θ.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Histoire du Bas-Empire, Τόμος 11, Charles Le Beau, σελ. 45 και 46