Βικιπαίδεια

Αστυνομία Πόλεων

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα που εκτελούσε τα αστυνομικά καθήκοντα σε ορισμένες από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε με την Ελληνική Χωροφυλακή στη σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.

Αστυνομία Πόλεων
Έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων, 1974-1984
Πληροφορίες
Σύσταση1920
Κατάργηση1984
Αντικαταστάθηκε απόΕλληνική Αστυνομία
Δικαιοδοσία
Πληθυσμός8.795.000
Μέλη10.000
Κύριο όργανοΤάξης
ΥπαγωγήΥπουργείο Δημόσιας Τάξης
Καθήκοντα
  • Επιβολή του νόμου
  • Αστυνόμευση πόλεων
Επιχειρησιακή διάρθρωση
Δύναμη10.000–12.000
Εγκαταστάσεις
Τμήματα57
Ελικόπτερα0
Το έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων (1935-1973).

Τον Ιούλιο του 1920, βάσει του Νόμου 1370/1918 του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Εν ταις πόλεσιν Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πατρών και Κερκύρας, θέλει συσταθεί ιδία Υπηρεσία Αστυνομίας δια τα κυρίως αστυνομικά έργα...".

Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η Κέρκυρα το 1921 (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η Πάτρα (1922), ο Πειραιάς (1923) και η Αθήνα (1925)[1]. Στη Θεσσαλονίκη, τελικά, δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και, λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα, (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Κέρκυρας. Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια τελούσαν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, υπήρχε συνεργασία των δύο Σωμάτων. Η Αστυνομία Πειραιά ήταν η πιο διαβόητη για τη σκληρότητά της, λόγω και της ισχυρής παρουσίας του ΚΚΕ στην περιοχή.

Το 1984 αποφασίστηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να συμπτυχθούν τα δύο Σώματα στην Ελληνική Αστυνομία, απόφαση η οποία υλοποιήθηκε τον Οκτώβριο, με τον Νόμο 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ - 152. Η Ελληνική Αστυνομία συστήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1984 και ώρα 12.00'.

Γνωστοί αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων Επεξεργασία

 
Μπάντα της Αστυνομίας Πόλεων παρελαύνει στην οδό Ηρώδου Αττικού

Σχολές Επεξεργασία

  • Σχολή Υπαστυνόμων (αναφερόμενη συχνά και ως Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων)
  • Σχολή Αρχιφυλάκων καταργήθηκε
  • Σχολή Αστυφυλάκων

Οργανόγραμμα και Υπηρεσίες Επεξεργασία

 
Τροχονόμος της Αστυνομίας Πόλεων το 1960 στην Αθήνα

Η Αστυνομία Πόλεων αποτελείτο από το Αρχηγείο (υπαγόμενο απευθείας στον υπουργό Δημόσιας Τάξης) το οποίο είχε κάποιες Υπηρεσίες υπό την άμεση εποπτεία του (μεταξύ των οποίων και οι Σχολές), και 4 Αστυνομικές Διευθύνσεις: Αθηνών, Πειραιώς, Πατρών, Κερκύρας.[2] Η πιο διαβόητη υπηρεσία ήταν η «Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών» της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, το αντίστοιχο, περίπου, της σημερινής Ασφάλειας Αττικής.

Υπηρεσίες υπαγόμενες άμεσα στο Αρχηγείο[3]

  • Διεύθυνσις Εγκληματολογικών Ερευνών
  • Υπηρεσία Προστασίας Εθνικού Νομίσματος
  • Διεύθυνσις Υπηρεσίας Αλλοδαπών
  • Διεύθυνσις Αστυνομικών Σχολών
  • Αποθήκη Υλικού
  • Τουριστική Αστυνομία
  • Ταμεία (ΕΤΥΑΠ, ΤΑΥΑΠ)
  • Γενική Εποπτεία Αγορανομίας

Αστυνομική Διεύθυνσις Αθηνών Επεξεργασία

Αποτελείτο από[4]

  • Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
 
Αστυνόμος του 16ου Αστυνομικού Τμήματος.
  • Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
  • Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
  • Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
  • Α΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, ΙΓ΄)
  • Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Δ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΣΤ΄, ΚΘ΄)
  • Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ε΄, ΚΖ΄)
  • Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, ΙΕ΄, ΙΖ΄, ΚΣΤ΄, ΛΣΤ΄)
  • Ε΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ι΄, ΙΘ΄, ΚΑ΄, ΚΓ΄, ΛΒ΄, ΛΖ΄)
  • Ζ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Θ΄, ΙΗ΄, ΚΕ΄)
  • Η΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΚΗ΄, ΙΒ΄, ΛΕ΄)
  • Θ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΙΔ΄, ΚΔ΄, Λ΄, ΛΑ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πειραιώς Επεξεργασία

Αποτελείτο από[5]

  • Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Πειραιώς, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
  • Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
  • Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
  • Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
  • A΄Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, Δ΄, ΙΕ΄)
  • Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΒ΄)
  • Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, Θ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄)
  • Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ε΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΖ΄, ΙΣΤ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πατρών Επεξεργασία

Αποτελείτο από[6]

  • Τμήμα Ασφαλείας
  • Τμήμα Αγορανομίας
  • Τμήμα Μηχανοκίνητου
  • Τμήμα Τροχαίας
  • Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄

Αστυνομική Διεύθυνσις Κερκύρας Επεξεργασία

Αποτελείτο από[7]

  • Τμήμα Ασφαλείας
  • Τμήμα Αγορανομίας
  • Τμήμα Τροχαίας
  • Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα και οι «Μπουραντάδες» Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-44) μία μονάδα της Αστυνομίας Πόλεων, το «Μηχανοκίνητο Τμήμα», εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον διαβόητες κρατικές υπηρεσίες της περιόδου, λόγω της έντονα αντικομμουνιστικής και αντιΕΑΜικής δράσης του και της ανοικτής και συστηματικής συνεργασίας του με τις δωσιλογικές οργανώσεις και τα γερμανικά SS.[8]

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1939, επί δικτατορίας του Μεταξά, με απόφαση του διαβόητου Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας στο υπουργείο Εσωτερικών και συντονιστή όλων των κατασταλτικών μηχανισμών του καθεστώτος. Αποστολή του Μηχανοκίνητου ήταν να δρα ως ένοπλη μονάδα καταστολής και άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και ταραχών στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας. Το Τμήμα διέθετε 120 τρίκυκλες και δίκυκλες μοτοσικλέτες, 26 ειδικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα για ταχεία μεταφορά αστυνομικών δυνάμεων, 30 κοινά επιβατηγά αυτοκίνητα και 120 ποδήλατα, ενώ αποτελείτο από 700 άνδρες όλων των βαθμών, εξοπλισμένων με αυτόματα όπλα τύπου Steyr. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου Τμήματος πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1940, παρουσία του δικτάτορα Μεταξά.

Διοικητής του Τμήματος τοποθετήθηκε ο αστυνόμος Νικόλαος Μπουραντάς και οι άνδρες του ήταν γνωστοί ως «Μπουραντάδες».[8] Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, το Τμήμα πρωταγωνίστησε σε διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιστασιακών, με αποκορύφωμα της δωσιλογικής δράσης του στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944. Έτσι, στον δημόσιο λόγο, και για πολλά χρόνια μετά το τέλος της Κατοχής, ο χαρακτηρισμός «Μπουραντάς» έφτασε να σημαίνει «τον δωσίλογο, τον ακροδεξιό παρακρατικό».[9]

Διατελέσαντες αρχηγοί Επεξεργασία

Αρχηγοί του Σώματος Επεξεργασία

Στα 64 χρόνια της ιστορίας της, η Αστυνομία Πόλεων είχε 36 Αρχηγούς.[10]

Αρχηγοί του Σώματος της Αστυνομίας Πόλεων
Α/Α Όνομα Θητεία Σημειώσεις
1 Σερ Φρέντερικ Λόχ Χάλιντεϊ (Frederich Lolh Halliday) 1920 - Ιούνιος 1929 Ιδρυτής και πρώτος αρχηγός. Ήλθε στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1918.[11]
2 Σερ Άλφρέδος Μπούμπιερ (ΑΙfred. Η. Boubier) Ιούνιος - Σεπτέμβριος 1929 Αρχηγός για λίγους μήνες μετά την αποχώρηση του Χάλιντεϊ.[11]
3 Σερ Τζάβιν Κόκ (Jiakint J. Coke) Σεπτέμβριος 1929 - Ιούλιος 1930 Aνώτερος αξιωματικός του Αγγλικού Στρατού.
4 Ιωάννης Νάσκος 29 Αυγούστου 1930 - 15 Απριλίου 1931 Αστυνομικός Διευθυντής Α΄ τάξεως ασκών καθήκοντα Αρχηγού.[12]
5 Ριχάρδος Ρεμαντάς 15 Απριλίου 1931 - 4 Ιουλίου 1932 Ανώτερος Άγγλος αστυνομικός στην Αίγυπτο, μετεκλήθη στην Ελλάδα. [12]
(4) Ιωάννης Νάσκος 2 Σεπτεμβρίου 1932- 18 Απριλίου 1933 Ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που προήχθη σε αρχηγό στις 2 Σεπτεμβρίου 1932.[12]
6 Ιωάννης Καλυβίτης 2 Οκτωβρίου - 3 Δεκεμβρίου 1933 Ασκών καθήκοντα Αρχηγού ως Αστυνομικός διευθυντής Α΄ τάξεως. Αργότερα προήχθη σε αρχηγό αλλά σύντομα αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας.[12]
7 Δημήτριος Τρύφωνας του Βασιλείου 11 Μαρτίου 1933 - 11 Οκτωβρίου 1933 Ανέλαβε καθήκοντα αρχηγού από 11 Μαρτίου 1933 έως 11 Οκτωβρίου 1933. Προήχθη σε αρχηγό στις 25 Απριλίου 1933.[12]
8 Κωνσταντίνος Γαρέζος 4 Οκτωβρίου 1933 - 17 Ιανουαρίου 1935 Εισαγγελέας Εφετών Θεσσαλονίκης, ο μόνος δικαστικός που έγινε αρχηγός. Κατόπιν επανήλθε στο Δικαστικό Σώμα.[12]
9 Ιωάννης Κωνσταντίνου 18 Ιανουαρίου - 4 Απριλίου 1935 Αντιστράτηγος ε.α.[12]
(7) Δημήτριος Τρύφωνας 5 Απριλίου 1935 - 13 Ιανουαρίου 1937 Αρχηγός εκ νέου.[12][13]
10 Γεώργιος Βάρσος 14 Ιανουαρίου 1937 - 24 Νοεμβρίου 1940 Υποστράτηγος ε.α.[12]
11 Ιωάννης Σπύρου 25 Νοεμβρίου 1940 - 7 Μαΐου 1941 Αξιωματικός της ΑΠ που προήχθη σε αρχηγό. Αποπέμφθηκε από τους κατακτητές Γερμανούς.[12]
(7) Δημήτριος Τρύφωνας 4 Μαΐου - 9 Ιουνίου 1941 Τρίτη θητεία, κατόπιν αποχώρησε από το Σώμα.[12]
12 Σωκράτης Δημάρατος 9 Ιουνίου - 13 Ιουλίου 1941 Συνταγματάρχης πυροβολικού.[14]
13 Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος 14 Ιουλίου - 4 Οκτωβρίου 1941 Επίσης Συνταγματάρχης πυροβολικού.[14]
14 Ιωάννης Βασιλόπουλος 4 Οκτωβρίου 1941 - 9 Απριλίου 1943 Αξιωματικός της ΑΠ που προήχθη σε αρχηγό.[14] Η απομάκρυνσή του συμπίπτει χρονικά με αυτήν της Κυβέρνησης Λογοθετόπουλου.
15 Νικόλαος Κίννας 9 Απριλίου 1943 - 25 Ιουνίου 1943 Ασκών καθήκοντα αρχηγού ως Αστυνομικός Διευθυντής Α΄ τάξεως.[14]
16 Αθανάσιος Σαμπάνης 26 Ιουνίου 1943 - 13 Μαΐου 1946. Αξιωματικός του Σώματος που προήχθη σε αρχηγό.[14]
(11) Ιωάννης Σπύρου 13 Μαΐου 1946 - 17 Μαΐου 1950 Εκ νέου Αρχηγός. Αποχώρησε το 1950 λόγω ηλικίας.[15]
17 Άγγελος Έβερτ 20 Μαΐου 1950 - 23 Φεβρουαρίου 1951 Αρχηγός - Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών στην Κατοχή, προήχθη σε Αρχηγό Σώματος.[14]
(16) Αθανάσιος Σαμπάνης 23 Φεβρουαρίου 1951 - 1 Σεπτεμβρίου 1952 Εκ νέου Αρχηγός.[14]
(15) Νικόλαος Κίννας 1 Σεπτεμβρίου 1952 - 21 Νοεμβρίου 1952 Κατόπιν παραιτήθηκε.[14]
(17) Άγγελος Έβερτ 22 Νοεμβρίου 1952 - 8 Σεπτεμβρίου 1954 Εκ νέου Αρχηγός.[14]
18 Θεόδωρος Λεονταρίτης 19 Σεπτεμβρίου 1954 - 22 Δεκεμβρίου 1955
19 Νικόλαος Κόκκινος 28 Δεκεμβρίου 1955 - 16 Απριλίου 1960
20 Νικόλαος Νέρης 17 Απριλίου - 18 Δεκεμβρίου 1960
21 Θεόδωρος Ρακιντζής 19 Δεκεμβρίου 1960 - 1 Ιανουαρίου 1965
22 Ευάγγελος Καραμπέτσος 16 Οκτωβρίου 1960 - 1 Ιανουαρίου 1967 Απεβίωσε στις 14 Μαρτίου 1983.[16]
23 Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης (-1988) 30 Μαρτίου - 21 Απριλίου 1967 Απομακρύνθηκε με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου
24 Κωνσταντίνος Δημ. Τασιγιώργος (1911-1988)[17] 3 Ιουλίου 1967 - 10 Δεκεμβρίου 1968
25 Βασίλειος Σακελλαρίου 21 Απριλίου 1968 - 22 Ιουνίου 1969
26 Θεράπων Γαλανόπουλος 23 Ιουνίου 1969 - 15 Ιουνίου 1971
27 Κωνσταντίνος Γιαννούλης 15 Ιουνίου 1971 - 2 Οκτωβρίου 1973
28 Νικόλαος Δασκαλόπουλος 3 Οκτωβρίου - 25 Νοεμβρίου 1973 Απομακρύνθηκε με το πραξικόπημα Ιωαννίδη. Απεβίωσε και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο στις 31 Αυγούστου 2004.[18]
29 Σπυρίδων Μιχελής 25 Νοεμβρίου 1973 - 9 Σεπτεμβρίου 1974 Πέθανε τον Αύγουστο του 1981.[19]
30 Βασίλειος Τζαβέλλας 9 Σεπτεμβρίου 1974 -17 Απριλίου 1976
31 Θεόδωρος Τζήμας 17 Απριλίου 1976 - 2 Σεπτεμβρίου 1978
32 Χαράλαμπος Παπαγεωργίου 2 Σεπτεμβρίου 1978 - 3 Σεπτεμβρίου 1979
33 Κωνσταντίνος Λεμονής 3 Σεπτεμβρίου 1979 - 19 Σεπτεμβρίου 1981
34 Μιχαήλ Λάος 19 Σεπτεμβρίου 1981 - 20 Ιανουαρίου 1982
35 Ιωάννης Νίτσος 20 Ιανουαρίου 1982 - 19 Φεβρουαρίου 1984 Παραιτήθηκε αντιτιθέμενος στη σχεδιαζόμενη ενοποίηση με τη Χωροφυλακή.
36 Παναγιώτης Ραφτόπουλος 19 Φεβρουαρίου - 20 Δεκεμβρίου 1984 Τελευταίος αρχηγός ΑΠ, πρώτος συναρχηγός ΕΛ.ΑΣ. μαζί με τον Εμμανουήλ Μπριλλάκη (ΕΧ).

Απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών τον Φεβρουάριο του 2003 και κηδεύτηκε στις 13 Φεβρουαρίου από τον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Δροσιάς.[20]


Επιπλέον ονόματα αρχηγών Επεξεργασία

Σημείωση: Ορισμένοι από τους κάτωθι ήταν ή μπορεί να ήταν αρχηγοί σε άλλες μεγάλες πόλεις, εκτός Αθηνών (π.χ. Πειραιά). Ωστόσο, οι περισσότεροι ετάφησαν στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών και η είδηση του θανάτου τους "καλύφθηκε" στα κοινωνικά μεγάλων αθηναϊκών εντύπων.

Οχήματα Επεξεργασία

Μεταπολεμικά, το Σώμα προέβη στην αγορά ποικίλων μεταφορικών μέσων: περιπολικά ("κούρσες"), μοτοσικλέτες, λεωφορεία και άλλα βοηθητικά οχήματα. Στα τέλη της δεκαετίας του 50, το σώμα εξοπλίστικε με περιπολικά Ford Fairlane, με τα οποία εξοπλίστηκε και η νεοσύστατη τότε άμεση δράση. Η προμήθεια οχημάτων γινόταν με όλο και αυξανόμενους ρυθμούς κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έπειτα. Τη δεκαετία του 1960 απέκτησε (μεταξύ άλλων) οχήματα Ford Zephyr (1964), Chevrolet Chevelle (1966) και και Chevrolet Nova (δύο γενιές: 1966-67 και 1969-70).

 
Αστυνομία Πόλεων Αθήνα, 1973.

Τα επόμενα χρόνια (δεκαετία 1970 και αρχές δεκαετίας 1980) απέκτησε (μεταξύ άλλων) περιπολικά Plymouth Valiant (1970 και 1972) Ford Cortina (1973-74), Datsun Skyline 240KGT (1973-74), Datsun Skyline 160K (1975), Datsun Bluebird (1977), Volvo 264GL (1977), Mitsubishi Galant (δύο γενιές: 1978-79-80 και 1981-82-83), Fiat 131 (1981-82-83), Datsun Stanza (1982-83) (1984). Επίσης, απέκτησε ανακριτικά Dodge K160 . Χαρακτηριστική αποτέλεσε η προμήθεια μοτοσικλετών μεγάλου κυβισμού Harley-Davidson Electra Glide (έως τα μέσα της δεκαετίας του '70), Honda (τέλη δεκαετίας '70 και μετά), Yamaha και τεθωρακισμένων, λεγόμενες "Αύρες", τύπου Mowag Roland (1974-75) και Mowag Grenadier (1974-75), καθώς και ένα σημαντικό αριθμό γερανοφόρων οχημάτων.

Βαθμοί και διακριτικά Επεξεργασία

Διακριτικά βαθμών αξιωματικών
OF-8 OF-7 OF-6 OF-5 OF-4 OF-3 OF-2 OF-1 OF(D) Μαθητευ. Αξιωμ.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Δεν υπήρξε Δεν υπήρξε
Αρχηγός Υπαρχηγός Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αστυνομικός
Διευθυντής Α΄ 		Αστυνομικός
Διευθυντής Β΄ 		Αστυνόμος Α΄ Αστυνόμος Β΄ Υπαστυνόμος Α΄ Υπαστυνόμος Β΄
Διακριτικά βαθμών ανθυπαστυνόμων, αρχιφυλάκων και αστυφυλάκων
OR-9 OR-8 OR-7 OR-6 OR-5 OR-4 OR-3 OR-2 OR-1
 
 
 Δεν υπήρξε Δεν υπήρξε
Ανθυπαστυνόμος Αρχιφύλακας ΠΣ Αρχιφύλακας ΜΠΣ Υπαρχιφύλακας Αστυφύλακας
Διακριτικά χρώματα πόλεων
  • Αθήνα "πράσινο"
  • Πειραιάς "ερυθρό" (κόκκινο)
  • Πάτρα "πορτοκαλί"
  • Κέρκυρα "κυανό" (μπλε)
  • Αστυνομία Τουρισμού "λευκό" σε όλες τις πόλεις

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.[1]
  2. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  3. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  4. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  5. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  6. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  7. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  8. ↑ 8,0 8,1 http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=119&id=1555
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014. 
  10. ↑ «Διατελέσαντες Αρχηγοί». www.peaaap.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 341 (σελ.1 του pdf)
  12. ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342 (σελ.2 του pdf)
  13. ↑ Καθημερινή, Ετήσιο μνημόσυνο, 10-1-1959, σελ. 2.
  14. ↑ 14,00 14,01 14,02 14,03 14,04 14,05 14,06 14,07 14,08 14,09 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 343 (σελ.3 του pdf)
  15. ↑ (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342-3 (σελ.2-3 του pdf)
  16. ↑ Τα Νέα, 15-3-1983, σελ. 17.
  17. ↑ Κηδεύτηκε σε ηλικία 77 ετών στις 26-4-1988, όπως αναφέρεται στη Βραδυνή, φύλλο 26-4-1988. σελ. 18.
  18. ↑ Η Καθημερινή, φύλλο 31ης Αυγούστου 2004, σελ. 12.
  19. ↑ Βραδυνή, φύλλο 19-9-1981. σελ. 15.
  20. ↑ εφ. Η Καθημερινή, φύλλο 13ης Φεβρουαρίου 2003, σελ. 12.
  21. ↑ Τα Νέα, φύλλο 14-1-1995, σελ. 54.
  22. ↑ Καθημερινή, 24-9-1982, σελ. 2.
  23. ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 30-8-1984, σελ. 6.
  24. ↑ Η Καθημερινή, Κηδείες, 10 Ιουλίου 2001, σελ. 6.
  25. ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 18ης Δεκεμβρίου 1998.
  26. ↑ Καθημερινή, 16-9-1983, σελ. 2.
  27. ↑ Ακρόπολις, 31-8-1968, σελ. 2.
  28. ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 23-11-1984.
  29. ↑ Καθημερινή, 19-10-1985 , σελ. 2.
  30. ↑ Τα Νέα, 24-11-1987, σελ. 45.
  31. ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 14-11-1981, σελ. 2.
  32. ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 30-4-1982, σελ. 2.
  33. ↑ Καθημερινή, 5-8-1988, σελ. 2.
  34. ↑ Υπόθεση Μπάτση, 1-4-2012, ανάκτηση 7-2-2016.
  35. ↑ Το Βήμα, Μνημόσυνα, 28-9-1969, σελ. 6 (αναγγελία μνημόσυνου για τη συμπλήρωση δεκαετίας από το θάνατο του Πανόπουλου)
  36. ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 19-11-1970, σελ. 6.
  37. ↑ Βραδυνή, 13-1-1986, σελ. 12.
  38. ↑ Ελευθεροτυπία, Κοινωνικά, 9-4-1985, σελ. 39.
  39. ↑ Βραδυνή, 24-5-1971, σελ. 15.
  40. ↑ Τα Νέα, 30-7-1993, σελ. 63.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αστυνομία_Πόλεων&oldid=10311806"