Βικιπαίδεια

Αστυνομία Πόλεων

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα που εκτελούσε τα αστυνομικά καθήκοντα σε ορισμένες από τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 1920 και το 1984 συγχωνεύθηκε με την Ελληνική Χωροφυλακή στη σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία.

Αστυνομία Πόλεων
Έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων, 1974-1984
Πληροφορίες
Σύσταση1920
Κατάργηση1984
Αντικαταστάθηκε απόΕλληνική Αστυνομία
Δικαιοδοσία
Πληθυσμός8.795.000
Μέλη10.000
Κύριο όργανοΤάξης
ΥπαγωγήΥπουργείο Δημόσιας Τάξης
Καθήκοντα
  • Επιβολή του νόμου
  • Αστυνόμευση πόλεων
Επιχειρησιακή διάρθρωση
Δύναμη10.000–12.000
Εγκαταστάσεις
Τμήματα57
Ελικόπτερα0
Το έμβλημα της Αστυνομίας Πόλεων (1935-1973).

Τον Ιούλιο του 1920, βάσει του Νόμου 1370/1918 του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Εν ταις πόλεσιν Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Πατρών και Κερκύρας, θέλει συσταθεί ιδία Υπηρεσία Αστυνομίας δια τα κυρίως αστυνομικά έργα...".

Η πρώτη πόλη που απέκτησε Αστυνομία Πόλεων ήταν η Κέρκυρα το 1921 (στην Κέρκυρα ήταν εγκατεστημένες για πολλά χρόνια και οι Σχολές της Αστυνομίας Πόλεων). Ακολούθως, η Πάτρα (1922), ο Πειραιάς (1923) και η Αθήνα (1925)[1]. Στη Θεσσαλονίκη, τελικά, δεν εγκαταστάθηκε η Αστυνομία και, λόγω της εγγύτητάς της στα σύνορα, (αλλά και της έντονης αντίδρασης της υπερσυντηρητικής τότε Χωροφυλακής Θεσσαλονίκης) αποφασίστηκε να παραμείνει η Χωροφυλακή με τη στρατιωτική οργάνωση.

Η Αστυνομία Πόλεων ήταν ένα σώμα 10-12 χιλιάδων ατόμων, σαφώς μικρότερο της Χωροφυλακής, με αποστολή την αστυνόμευση των πόλεων της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας και της Κέρκυρας. Τα προάστια της Αθήνας, του Πειραιά, της Πάτρας, το νησί της Κέρκυρας εκτός από την πόλη, η πόλη της Θεσσαλονίκης και όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια τελούσαν υπό την ευθύνη της Ελληνικής Χωροφυλακής, καθώς επίσης τα Δικαστικά Μέγαρα, η Βουλή, τα Ανάκτορα και η ασφάλεια υψηλών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Τα δυο Σώματα ήταν αυτόνομα, είχαν τον δικό τους αρχηγό και υπάγονταν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Μόνο σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, υπήρχε συνεργασία των δύο Σωμάτων. Η Αστυνομία Πειραιά ήταν η πιο διαβόητη για τη σκληρότητά της, λόγω και της ισχυρής παρουσίας του ΚΚΕ στην περιοχή.

Το 1984 αποφασίστηκε από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να συμπτυχθούν τα δύο Σώματα στην Ελληνική Αστυνομία, απόφαση η οποία υλοποιήθηκε τον Οκτώβριο, με τον Νόμο 1481/1-10-1984, ΦΕΚ Α΄ - 152. Η Ελληνική Αστυνομία συστήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1984 και ώρα 12.00'.

Γνωστοί αξιωματικοί της Αστυνομίας Πόλεων Επεξεργασία

 
Μπάντα της Αστυνομίας Πόλεων παρελαύνει στην οδό Ηρώδου Αττικού

Σχολές Επεξεργασία

  • Σχολή Υπαστυνόμων (αναφερόμενη συχνά και ως Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων)
  • Σχολή Αρχιφυλάκων καταργήθηκε
  • Σχολή Αστυφυλάκων

Οργανόγραμμα και Υπηρεσίες Επεξεργασία

 
Τροχονόμος της Αστυνομίας Πόλεων το 1960 στην Αθήνα

Η Αστυνομία Πόλεων αποτελείτο από το Αρχηγείο (υπαγόμενο απευθείας στον υπουργό Δημόσιας Τάξης) το οποίο είχε κάποιες Υπηρεσίες υπό την άμεση εποπτεία του (μεταξύ των οποίων και οι Σχολές), και 4 Αστυνομικές Διευθύνσεις: Αθηνών, Πειραιώς, Πατρών, Κερκύρας.[2] Η πιο διαβόητη υπηρεσία ήταν η «Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών» της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών, το αντίστοιχο, περίπου, της σημερινής Ασφάλειας Αττικής.

Υπηρεσίες υπαγόμενες άμεσα στο Αρχηγείο[3]

  • Διεύθυνσις Εγκληματολογικών Ερευνών
  • Υπηρεσία Προστασίας Εθνικού Νομίσματος
  • Διεύθυνσις Υπηρεσίας Αλλοδαπών
  • Διεύθυνσις Αστυνομικών Σχολών
  • Αποθήκη Υλικού
  • Τουριστική Αστυνομία
  • Ταμεία (ΕΤΥΑΠ, ΤΑΥΑΠ)
  • Γενική Εποπτεία Αγορανομίας

Αστυνομική Διεύθυνσις Αθηνών Επεξεργασία

Αποτελείτο από[4]

  • Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Αθηνών, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
 
Αστυνόμος του 16ου Αστυνομικού Τμήματος.
  • Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
  • Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
  • Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
  • Α΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, ΙΓ΄)
  • Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Δ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΣΤ΄, ΚΘ΄)
  • Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ε΄, ΚΖ΄)
  • Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, ΙΕ΄, ΙΖ΄, ΚΣΤ΄, ΛΣΤ΄)
  • Ε΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ι΄, ΙΘ΄, ΚΑ΄, ΚΓ΄, ΛΒ΄, ΛΖ΄)
  • Ζ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Θ΄, ΙΗ΄, ΚΕ΄)
  • Η΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΚΗ΄, ΙΒ΄, ΛΕ΄)
  • Θ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΙΔ΄, ΚΔ΄, Λ΄, ΛΑ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πειραιώς Επεξεργασία

Αποτελείτο από[5]

  • Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφαλείας Πειραιώς, στην οποία υπαγόταν το «Κέντρον Αλλοδαπών» καθώς και το «Παράρτημα Ασφαλείας» κάθε Αστυνομικού Τμήματος
  • Υποδιεύθυνσις Αγορανομίας
  • Υποδιεύθυνσις Μηχανοκίνητου
  • Υποδιεύθυνσις Τροχαίας
  • A΄Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Α΄, Β΄, Δ΄, ΙΕ΄)
  • Β΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Γ΄, Ζ΄, Η΄, ΙΒ΄)
  • Γ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα ΣΤ΄, Θ΄, ΙΓ΄, ΙΔ΄)
  • Δ΄ Αστυνομική Υποδιεύθυνσις (Τμήματα Ε΄, Ι΄, ΙΑ΄, ΙΖ΄, ΙΣΤ΄)

Αστυνομική Διεύθυνσις Πατρών Επεξεργασία

Αποτελείτο από[6]

  • Τμήμα Ασφαλείας
  • Τμήμα Αγορανομίας
  • Τμήμα Μηχανοκίνητου
  • Τμήμα Τροχαίας
  • Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄

Αστυνομική Διεύθυνσις Κερκύρας Επεξεργασία

Αποτελείτο από[7]

  • Τμήμα Ασφαλείας
  • Τμήμα Αγορανομίας
  • Τμήμα Τροχαίας
  • Αστυνομικά Τμήματα Α΄, Β΄, Γ΄

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα και οι «Μπουραντάδες» Επεξεργασία

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941-44) μία μονάδα της Αστυνομίας Πόλεων, το «Μηχανοκίνητο Τμήμα», εξελίχθηκε σε μία από τις πλέον διαβόητες κρατικές υπηρεσίες της περιόδου, λόγω της έντονα αντικομμουνιστικής και αντιΕΑΜικής δράσης του και της ανοικτής και συστηματικής συνεργασίας του με τις δωσιλογικές οργανώσεις και τα γερμανικά SS.[8]

Το Μηχανοκίνητο Τμήμα δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1939, επί δικτατορίας του Μεταξά, με απόφαση του διαβόητου Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, υφυπουργού Δημοσίας Ασφαλείας στο υπουργείο Εσωτερικών και συντονιστή όλων των κατασταλτικών μηχανισμών του καθεστώτος. Αποστολή του Μηχανοκίνητου ήταν να δρα ως ένοπλη μονάδα καταστολής και άμεσης επέμβασης σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και ταραχών στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας. Το Τμήμα διέθετε 120 τρίκυκλες και δίκυκλες μοτοσικλέτες, 26 ειδικά τεθωρακισμένα αυτοκίνητα για ταχεία μεταφορά αστυνομικών δυνάμεων, 30 κοινά επιβατηγά αυτοκίνητα και 120 ποδήλατα, ενώ αποτελείτο από 700 άνδρες όλων των βαθμών, εξοπλισμένων με αυτόματα όπλα τύπου Steyr. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου Τμήματος πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της παρέλασης για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1940, παρουσία του δικτάτορα Μεταξά.

Διοικητής του Τμήματος τοποθετήθηκε ο αστυνόμος Νικόλαος Μπουραντάς και οι άνδρες του ήταν γνωστοί ως «Μπουραντάδες».[8] Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, το Τμήμα πρωταγωνίστησε σε διωγμούς, συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτελέσεις αντιστασιακών, με αποκορύφωμα της δωσιλογικής δράσης του στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944. Έτσι, στον δημόσιο λόγο, και για πολλά χρόνια μετά το τέλος της Κατοχής, ο χαρακτηρισμός «Μπουραντάς» έφτασε να σημαίνει «τον δωσίλογο, τον ακροδεξιό παρακρατικό».[9]

Διατελέσαντες αρχηγοί Επεξεργασία

Στα 64 χρόνια της ιστορίας της, η Αστυνομία Πόλεων είχε 40 Αρχηγούς.[10]

  1. Σερ Φρέντερικ Λόχ Χάλιντεϊ (Frederich Lolh Halliday, 1920 - 1929). Ιδρυτής και πρώτος αρχηγός. Ήλθε στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1918. Ήταν αρχηγός μέχρι τον Ιούνιο του 1929.[11]
  2. Σέρ Άλφρέδος Μπούμπιερ (1929). Υπήρξε αρχηγός για λίγους μήνες μετά την αποχώρηση του Χάλιντεϊ, από τον Ιούνιο 1929 έως τον Σεπτέμβριο του 1929.[11]
  3. Σερ Τζάβιν Κόκ (Jiakint J. Coke, 1929 - 1930). Ήταν ανώτερος αξιωματικός του Αγγλικού Στρατού. Αρχηγός της αστυνομίας ήταν από τον Σεπτέμβριο του 1929 έως τον Ιούλιο του 1930.[11]
  4. Ιωάννης Νάσκος(πρώτη θητεία, 1930 - 1931). Άσκησε καθήκοντα αρχηγού ενώσω ήταν Αστυνομικός διευθυντής Α΄ τάξεως από 29 Αυγούστου 1930 έως 15 Απριλίου 1931.[12]
  5. Ριχάρδος Ρεμαντάς (1931 -1932). Ανώτερος Άγγλος αστυνομικός στην Αίγυπτο από όπου και πήρε μετάθεση για Ελλάδα. Ήταν αρχηγός από 15 Απριλίου 1931 έως 4 Ιουλίου του 1932.[12]
  6. Ιωάννης Νάσκος (δεύτερη θητεία, 1932 - 1933). Ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός που προήχθη σε αρχηγό στις 2 Σεπτεμβρίου 1932, όπου και παρέμεινε μέχρι τις 18 Απριλίου 1933.[12]
  7. Ιωάννης Καλυβίτης (1933). Άσκησε καθήκοντα αρχηγού ενώσω ήταν Αστυνομικός διευθυντής Α΄ τάξεως από 2 Οκτωβρίου 1933 έως 3 Δεκεμβρίου 1933. Προήχθη σε αρχηγό αλλά σύντομα αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας.[12]
  8. Δημήτριος Τρύφωνας του Βασιλείου (πρώτη θητεία, 1933). Ανέλαβε καθήκοντα αρχηγού από 11 Μαρτίου 1933 έως 11 Οκτωβρίου 1933. Τον βαθμό του αρχηγού τον πήρε στις 25 Απριλίου 1933.[12]
  9. Κωνσταντίνος Γαρέζος (1933 - 1935). Ήταν Εισαγγελέας Εφετών Θεσσαλονίκης και ο μόνο δικαστικός που έγινε αρχηγός. Στη θέση αυτή ήταν από 4 Οκτωβρίου 1933 έως τις 17 Ιανουαρίου 1935.[12]
  10. Ιωάννης Κωνσταντίνου (1935). Αντιστράτηγος ε.α. Υπήρξε αρχηγός από 18 Ιανουαρίου 1935 έως 4 Απριλίου 1935.[12]
  11. Δημήτριος Τρύφωνας (δεύτερη θητεία, 1935 - 1937).[13] Από 5 Απριλίου 1935 μέχρι 13 Ιανουαρίου 1937.[12]
  12. Γεώργιος Βάρσος (1937 - 1940). Υποστράτηγος ε.α. Υπήρξε αρχηγός από 14 Ιανουαρίου 1937 έως 24 Νοεμβρίου 1940.[12]
  13. Ιωάννης Σπύρου (1940 - 1941). Αξιωματικός που προήχθη σε αρχηγός από 25 Νοεμβρίου 1940 έως 7 Μαΐου του 1941, οπότε τον απέπεμψαν οι κατακτητές Γερμανοί.[12]
  14. Δημήτριος Τρύφωνας (τρίτη θητεία, 1941). Από 4 Μαΐου 1941 μέχρι 9 Ιουνίου 1941, οπότε και αποχώρησε από το Σώμα.[12]
  15. Σωκράτης Δημάρατος (περίοδος κατοχής, 1941). Συνταγματάρχης του πυροβολικού, από 9 Ιουνίου 1941 έως 13 Ιουλίου 1941.[14]
  16. Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος (περίοδος κατοχής, 1941). Συνταγματάρχης του πυροβολικού, από 14 Ιουλίου 1941 έως 4 Οκτωβρίου 1941.[14]
  17. Ιωάννης Βασιλόπουλος (περίοδος κατοχής, 1941 - 1943). Αξιωματικός της αστυνομίας που προήχθη σε αρχηγό από 4 Οκτωβρίου 1941 μέχρι 9 Απριλίου 1943.[14]
  18. Νικόλαος Κίννας (πρώτη θητεία, περίοδος κατοχής, 1943). Άσκησε καθήκοντα αρχηγού ενώσω ήταν Αστυνομικός διευθυντής Α΄ τάξεως από 9 Απριλίου 1943 έως 25 Ιουνίου 1943.[14]
  19. Αθανάσιος Σαμπάνης (πρώτη θητεία, 1943 - 1946). Αξιωματικός του Σώματος που προήχθη σε αρχηγό και διετέλεσε από 26 Ιουνίου 1943 έως 13 Μαΐου 1946.[14]
  20. Ιωάννης Σπύρου (δεύτερη θητεία, 1946 - 1950). Μετά την απελευθέρωση ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντά του από 13 Μαΐου 1946 έως 17 Μαΐου 1950, οπότε και αποχώρησε λόγω ηλικίας.[15]
  21. Άγγελος Έβερτ (πρώτη θητεία, 1950 - 1951). Προήχθη σε αρχηγός στις 20 Μαΐου 1950 και παρέμεινε έως τις 23 Φεβρουαρίου 1951.[14]
  22. Αθανάσιος Σαμπάνης (δεύτερη θητεία, 1951 - 1952). Ανέλαβε πάλι αρχηγός από 23 Φεβρουαρίου 1951 έως 1 Σεπτεμβρίου 1952.[14]
  23. Νικόλαος Κίννας (δεύτερη θητεία, 1952). Προήχθη σε αρχηγό και διετέλεσε από 1 Σεπτεμβρίου 1952 έως 21 Νοεμβρίου 1952, οπότε και παραιτήθηκε από το Σώμα.[14]
  24. Άγγελος Έβερτ (δεύτερη θητεία, 1952 - 1954). Ανέλαβε πάλι καθήκοντα στις 22 Νοεμβρίου 1952.[14]
  25. Θεόδωρος Λεονταρίτης (1954 - 1955)
  26. Νικόλαος Κόκκινος (1955 - 1960)
  27. Νικόλαος Νέρης (1960)
  28. Θεόδωρος Ρακιντζής (1960 - 1965)
  29. Ευάγγελος Καραμπέτσος (1965 - 1967) (19..- 1983). Απεβίωσε στις 14 Μαρτίου 1983.[16]
  30. Εμμανουήλ Αρχοντουλάκης (1967) (19.. - 1988). Πέθανε το 1988.
  31. Κωνσταντίνος Τασιγιώργος (1967 - 1968) (Κωνσταντίνος Δημ. Τασιγιώργος, 1911-1988)[17]
  32. Βασίλειος Σακελλαρίου (1968 - 1969)
  33. Θεράπων Γαλανόπουλος (1969 - 1971)
  34. Κωνσταντίνος Γιαννούλης (1971 - 1973)
  35. Νικόλαος Δασκαλόπουλος (1973) Απεβίωσε και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο στις 31 Αυγούστου 2004.[18]
  36. Σπυρίδων Μιχελής (1973 - 1974) (πέθανε τον Αύγουστο του 1981)[19]
  37. Βασίλειος Σακελλαρίου (1968 - 1969)
  38. Βασίλειος Τζαβέλλας (1974 - 1976)
  39. Θεόδωρος Τζήμας (1976 - 1978)
  40. Χαράλαμπος Παπαγεωργίου (1978 - 1979)
  41. Κωνσταντίνος Λεμονής (1979 - 1981)
  42. Μιχαήλ Λάος (1981 - 1982)
  43. Ιωάννης Νίτσος (1982 - 1984) (ο πρώτος που επελέγη από κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-παραιτήθηκε αρνούμενος την ενοποίηση με τη Χωροφυλακή )
  44. Παναγιώτης Ραφτόπουλος (1984) (τελευταίος αρχηγός Αστυνομίας Πόλεων, πρώτος αρχηγός Ελληνικής Αστυνομίας μαζί με τον προερχόμενο από την Χωροφυλακή Εμμανουήλ Μπριλλάκη). Απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών τον Φεβρουάριο του 2003 και κηδεύτηκε στις 13 Φεβρουαρίου από τον ιερό ναό Αγίου Δημητρίου Δροσιάς.[20]

Επιπλέον ονόματα αρχηγών Επεξεργασία

Σημείωση: Ορισμένοι από τους κάτωθι ήταν ή μπορεί να ήταν αρχηγοί σε άλλες μεγάλες πόλεις, εκτός Αθηνών (π.χ. Πειραιά). Ωστόσο, οι περισσότεροι ετάφησαν στο Πρώτο Νεκροταφείο και η είδηση του θανάτου τους "καλύφθηκε" στα κοινωνικά μεγάλων αθηναϊκών εντύπων.

Οχήματα Επεξεργασία

Μεταπολεμικά, το Σώμα προέβη στην αγορά ποικίλων μεταφορικών μέσων: περιπολικά ("κούρσες"), μοτοσικλέτες, λεωφορεία και άλλα βοηθητικά οχήματα. Στα τέλη της δεκαετίας του 50, το σώμα εξοπλίστικε με περιπολικά Ford Fairlane, με τα οποία εξοπλίστηκε και η νεοσύστατη τότε άμεση δράση. Η προμήθεια οχημάτων γινόταν με όλο και αυξανόμενους ρυθμούς κυρίως από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έπειτα. Τη δεκαετία του 1960 απέκτησε (μεταξύ άλλων) οχήματα Ford Zephyr (1964), Chevrolet Chevelle (1966) και και Chevrolet Nova (δύο γενιές: 1966-67 και 1969-70).

 
Αστυνομία Πόλεων Αθήνα, 1973.

Τα επόμενα χρόνια (δεκαετία 1970 και αρχές δεκαετίας 1980) απέκτησε (μεταξύ άλλων) περιπολικά Plymouth Valiant (1970 και 1972) Ford Cortina (1973-74), Datsun Skyline 240KGT (1973-74), Datsun Skyline 160K (1975), Datsun Bluebird (1977), Volvo 264GL (1977), Mitsubishi Galant (δύο γενιές: 1978-79-80 και 1981-82-83), Fiat 131 (1981-82-83), Datsun Stanza (1982-83) (1984). Επίσης, απέκτησε ανακριτικά Dodge K160 . Χαρακτηριστική αποτέλεσε η προμήθεια μοτοσικλετών μεγάλου κυβισμού Harley-Davidson Electra Glide (έως τα μέσα της δεκαετίας του '70), Honda (τέλη δεκαετίας '70 και μετά), Yamaha και τεθωρακισμένων, λεγόμενες "Αύρες", τύπου Mowag Roland (1974-75) και Mowag Grenadier (1974-75), καθώς και ένα σημαντικό αριθμό γερανοφόρων οχημάτων.

Βαθμοί και διακριτικά Επεξεργασία

Διακριτικά βαθμών αξιωματικών
OF-8 OF-7 OF-6 OF-5 OF-4 OF-3 OF-2 OF-1 OF(D) Μαθητευ. Αξιωμ.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Δεν υπήρξε Δεν υπήρξε
Αρχηγός Υπαρχηγός Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Αστυνομικός
Διευθυντής Α΄ 		Αστυνομικός
Διευθυντής Β΄ 		Αστυνόμος Α΄ Αστυνόμος Β΄ Υπαστυνόμος Α΄ Υπαστυνόμος Β΄
Διακριτικά βαθμών ανθυπαστυνόμων, αρχιφυλάκων και αστυφυλάκων
OR-9 OR-8 OR-7 OR-6 OR-5 OR-4 OR-3 OR-2 OR-1
 
 
 Δεν υπήρξε Δεν υπήρξε
Ανθυπαστυνόμος Αρχιφύλακας ΠΣ Αρχιφύλακας ΜΠΣ Υπαρχιφύλακας Αστυφύλακας
Διακριτικά χρώματα πόλεων
  • Αθήνα "πράσινο"
  • Πειραιάς "ερυθρό" (κόκκινο)
  • Πάτρα "πορτοκαλί"
  • Κέρκυρα "κυανό" (μπλε)
  • Αστυνομία Τουρισμού "λευκό" σε όλες τις πόλεις

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ ΣΚΡΙΠ, φύλλα 11/2/1929 και 12/2/1929, από την ψηφιακή συλλογή εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.[1]
  2. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  3. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  4. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  5. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  6. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  7. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-52-34
  8. ↑ 8,0 8,1 http://www.istoria.gr/index.php?mod=articles&action=disArcArt&issue=119&id=1555
  9. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014. 
  10. ↑ http://www.peaaap.gr/index.php/2013-06-24-11-11-57/2013-06-30-11-53-40
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 341 (σελ.1 του pdf)
  12. ↑ 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342 (σελ.2 του pdf)
  13. ↑ Καθημερινή, Ετήσιο μνημόσυνο, 10-1-1959, σελ. 2.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 14,7 14,8 (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 343 (σελ.3 του pdf)
  15. ↑ (15/09/1953) Αστυνομικά Χρονικά, σελ. 342-3 (σελ.2-3 του pdf)
  16. ↑ Τα Νέα, 15-3-1983, σελ. 17.
  17. ↑ Κηδεύτηκε σε ηλικία 77 ετών στις 26-4-1988, όπως αναφέρεται στη Βραδυνή, φύλλο 26-4-1988. σελ. 18.
  18. ↑ Η Καθημερινή, φύλλο 31ης Αυγούστου 2004, σελ. 12.
  19. ↑ Βραδυνή, φύλλο 19-9-1981. σελ. 15.
  20. ↑ εφ. Η Καθημερινή, φύλλο 13ης Φεβρουαρίου 2003, σελ. 12.
  21. ↑ Τα Νέα, φύλλο 14-1-1995, σελ. 54.
  22. ↑ Καθημερινή, 24-9-1982, σελ. 2.
  23. ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 30-8-1984, σελ. 6.
  24. ↑ Η Καθημερινή, Κηδείες, 10 Ιουλίου 2001, σελ. 6.
  25. ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 18ης Δεκεμβρίου 1998.
  26. ↑ Καθημερινή, 16-9-1983, σελ. 2.
  27. ↑ Ακρόπολις, 31-8-1968, σελ. 2.
  28. ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, φύλλο 23-11-1984.
  29. ↑ Καθημερινή, 19-10-1985 , σελ. 2.
  30. ↑ Τα Νέα, 24-11-1987, σελ. 45.
  31. ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 14-11-1981, σελ. 2.
  32. ↑ Κοινωνικά, Καθημερινή φύλλο 30-4-1982, σελ. 2.
  33. ↑ Καθημερινή, 5-8-1988, σελ. 2.
  34. ↑ Υπόθεση Μπάτση, 1-4-2012, ανάκτηση 7-2-2016.
  35. ↑ Το Βήμα, Μνημόσυνα, 28-9-1969, σελ. 6 (αναγγελία μνημόσυνου για τη συμπλήρωση δεκαετίας από το θάνατο του Πανόπουλου)
  36. ↑ Το Βήμα, Κοινωνικά, 19-11-1970, σελ. 6.
  37. ↑ Βραδυνή, 13-1-1986, σελ. 12.
  38. ↑ Ελευθεροτυπία, Κοινωνικά, 9-4-1985, σελ. 39.
  39. ↑ Βραδυνή, 24-5-1971, σελ. 15.
  40. ↑ Τα Νέα, 30-7-1993, σελ. 63.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αστυνομία_Πόλεων&oldid=9854195"