Ζήνων (αυτοκράτορας)

(Ανακατεύθυνση από Αυτοκράτορας Ζήνων)

Ο Ζήνων (περ. 425 - 9 Απριλίου 491) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας από το 474 έως το 475 και πάλι από το 476 έως το 491. Ονομαζόταν Καίσαρ Φλάβιος Ζήνων Αύγουστος, αλλά το αρχικό του όνομα ήταν Ταρασικοδίσσας ή Τρασκαλισσαίος.

Ζήνων
Καίσαρ Φλάβιος Ζήνων Αύγουστος
Αυτοκράτορας των Ρωμαίων
ΠερίοδοςΙανουάριος 474 - Ιανουάριος 475
ΠροκάτοχοςΛέων Β'
ΔιάδοχοςΒασιλίσκος
Αυτοκράτορας των Ρωμαίων
ΠερίοδοςΑύγουστος 476 - Απρίλιος 491
ΠροκάτοχοςΒασιλίσκος
ΔιάδοχοςΑναστάσιος Α΄
Κόμης των Δομεστίκων (Comes Domesticorum)[1]
Γέννηση425
Ζηνούπολις, Ισαυρίας
Θάνατος9 Απριλίου 491
Κωνσταντινούπολη
ΣύζυγοςΑρκαδία
Αριάδνη
ΕπίγονοιΛέων Β΄
Πλήρες όνομα
   Ταρασικοδίσσας
ΟίκοςΔυναστεία του Λέοντος
ΠατέραςΚοντίσα
ΜητέραΛάλλις
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Βιογραφία Επεξεργασία

Καταγόταν από την Ισαυρία. Κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Λέοντα Α' στην Κωνσταντινούπολη για να δημιουργήσει στρατό από πολεμιστές της Ισαυρίας, του έδωσε τον τίτλο του κόμη των δομεστίκων, ώστε ν' απαλλαγεί το κράτος από τους Γότθους απ' τους οποίους εξαρτιόταν στρατιωτικά. Το 474 πέθανε ο Λέων Α΄ και όρισε ως διάδοχό του τον εξαετή γιο του Ζήνωνα. Ο Ζήνωνας ανακηρύχτηκε συμβασιλέας και μετά το θάνατο του γιου του έγινε απόλυτος μονάρχης. Όμως η πεθερά του, Βηρίνα, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το θρόνο και να φύγει στην Ισαυρία. Τότε στο θρόνο ανέβηκε ο αδελφός της Βηρίνας Βασιλίσκος. Στην Ισαυρία ο Ζήνων ετοίμασε στρατό και, με τη βοήθεια του στρατηγού Αρμάτου, τον οποίο έστειλαν εναντίον του, έδιωξε τη Βηρίνα και τον Βασιλίσκο και ξαναπήρε τον θρόνο.

Ο Ζήνων ήταν αυτοκράτορας από τις 9 Φεβρουαρίου 474 ως τις 9 Απριλίου 491. Παντρεύτηκε την Αριάδνη. Στη βασιλεία του αντιμετώπισε και άλλες εσωτερικές επαναστάσεις, τις οποίες και κατέπνιξε. Πολέμησε με τον αρχηγό των Οστρογότθων Θευδέριχο, με τον οποίο υπέγραψε ειρήνη, επιτρέποντας σ' αυτόν να κατέχει τις επαρχίες της Δακίας και της Μυσίας. Αργότερα του υπέδειξε να καταλάβει την Ιταλία και έτσι απαλλάχτηκε απ' αυτόν.

Το 478, όταν βρέθηκε στην Κύπρο το λείψανο του Αποστόλου Βαρνάβα, ο Ζήνων επιβεβαίωσε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου το οποίο είχε ψηφιστεί το 431 στη Σύνοδο της Εφέσου. Επιπρόσθετα, παραχώρησε τρία προνόμια στον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου: Να υπογράφει με κιννάβαρι (κόκκινο μελάνι), να φορά πορφυρό ράσο, και να βαστά βασιλικό σκήπτρο αντί του κανονικού επισκοπικού.

Ο Ζήνων απέφευγε να συναριθμήσει τη σύνοδο της Χαλκηδόνας στις προγενέστερες τρεις Οικουμενικές συνόδους και τελικά παραμέρισε δια διαταγμάτων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία πλέον δεν μνημονευόταν ως υποχρεωτική. Έτσι, προσπάθησε να ενώσει τους Ορθοδόξους και τους Μονοφυσίτες με διάταγμα, το γνωστό ως «Ενωτικόν». Ο Πάπας Φήλιξ όμως δε δέχτηκε και έτσι άρχισαν οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο Εκκλησίες. Ο Φήλιξ μάλιστα αφόρισε τον Πατριάρχη Ακάκιο, θεωρώντας ότι αυτός είχε εμπνεύσει το «Ενωτικόν»[2].

Ο Ζήνων απεβίωσε στις 9 Απριλίου 491 χωρίς να αφήσει διάδοχο.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε πρώτα την Αρκαδία και είχε τέκνο:

  • Ζήνων.

Έπειτα ο Ζήνων έκανε δεύτερο γάμο με την Αριάδνη, κόρη του Λέοντα Α΄ του Θράκα Αυτοκράτορα των Ρωμαίων στην Ανατολή και είχε τέκνο:

  • Λέων Β΄ π.467-474, Αυτοκράτορας των Ρωμαίων στην Ανατολή.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Brian Croke (2005). "Dynasty and Ethnicity: Emperor Leo and the Eclipse of Aspar", Chiron 35
  2. Steven Runciman (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. σελίδες 48. ISBN 9607217225. 


Προηγούμενος
Λέων Β'
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου
474-475
Επόμενος
Βασιλίσκος
Προηγούμενος
Βασιλίσκος
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου
476-491
Επόμενος
Αναστάσιος Α'