Αϊμόνε της Σαβοΐας-Αόστας (1967)

στέλεχος επιχειρήσεων, γόνος της πρώην ιταλικής βασιλικής οικογένειας (οίκος Σαβοΐας)

Ο Αϊμόνε της Σαβοΐας-Αόστας (ιταλικά: Aimone di Savoia-Aosta‎‎, γενν. 13 Οκτωβρίου 1967) είναι γόνος του πρώην βασιλικού ιταλικού Οίκου της Σαβοΐας, του κλάδου Σαβοΐας-Αόστας, διευθυντικό στέλεχος επιχειρήσεων.

Γαλήνια Υψηλότητα και Υψηλότητα
Αϊμόνε της Σαβοΐας-Αόστας (1967)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Aimone di Savoia-Aosta (Ιταλικά)
Γέννηση13  Οκτωβρίου 1967[1]
Φλωρεντία
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
Σπουδέςπανεπιστήμιο Μποκόνι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπιχειρηματίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΌλγα της Σαβοΐας-Αόστας (από 2008)[2]
ΤέκναPrince Umberto di Savoia-Aosta[3]
Prince Amedeo di Savoia-Aosta[3]
Princess Isabella di Savoia-Aosta[3]
ΓονείςΑμεντέο της Σαβοΐας-Αόστας (1943-2021)[3] και Κλωντ ντ'Ορλεάν
ΑδέλφιαPrincess Bianca, Countess Arrivabene Valenti Gonzaga
Princess Mafalda, Baroness Lombardo di San Chirico
ΟικογένειαΟίκος της Σαβοΐας-Αόστας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΚυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας
Τάγμα της Φιλίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα


Βιογραφία

Επεξεργασία

Ο Αϊμόνε Ουμπέρτο Εμανουέλε Φιλιμπέρτο Λουίτζι Αμαντέο Έλενα Μαρία Φιορέντζο, όπως είναι το πλήρες όνομά του (ιταλ. Aimone Umberto Emanuele Filiberto Luigi Amedeo Elena Maria Fiorenzo) γεννήθηκε στη Φλωρεντία και είναι ο μόνος γιος του Αμεντέο της Σαβοΐας-Αόστας, που θεωρεί τον εαυτό του «5ο δούκα της Αόστας» και της πρώτης συζύγου του Κλαούντια της Ορλεάνης, κόρης του Ερρίκου κόμη του Παρισιού.[4]

Παρακολούθησε τη Ναυτική Στρατιωτική Σχολή Φ. Μοροζίνι της Βενετίας, όπως είχε κάνει ο πατέρας του και ακολούθως το Εμπορικό Πανεπιστήμιο Λ. Μποκόνι του Μιλάνου.[5] Αφού τελείωσε τις σπουδές του υπηρέτησε στις Ειδικές Ναυτικές Δυνάμεις της Ιταλίας.[5] Μετά εργάστηκε στην τραπεζική και οικονομική εταιρεία J. P. Morgan, στη Βρετανία και αργότερα στην Ιταλική Εταιρεία Pirelli στη Μόσχα.[5][6]

Έκανε το θρησκευτικό γάμο του στην Πάτμο, με την Όλγα της πρώην βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας.[7][8][9][10] Παραβρέθηκαν η μητέρα του, ο πατέρας του, Αμεντέο, με τη δεύτερη σύζυγό του, οι αδελφές του Μπιάνκα και Μαφάλντα, η εξαδέλφη του πατέρα του Μαρία-Χριστίνα, κόρη του Αμεντέο δούκα της Αόστης, με τον σύζυγό της Καζιμίρ των Βουρβόνων, πρίγκιπα των Δύο Σικελιών. Η μεγαλύτερη κόρη του Αμεντέο, η Μαργαρίτα ήταν 78 ετών και δεν παραβρέθηκε.[11] Ο Αμεντέο αμφισβητεί την εκπροσώπηση του Οίκου της Σαβοΐας από τον γιο του τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας Ουμβέρτο Β΄,[6][12][13] έτσι από τους απογόνους του Ουμβέρτου Β΄ παραβρέθηκε μόνο η Μαρία-Γαβριέλα.[14] Από τη μεριά της Όλγας ήταν ο συγγραφέας πατέρας της Μισέλ ντε Γκρες, η ζωγράφος μητέρα της Μαρίνα Καρέλλα, οι οποίοι διατηρούν κατοικία στην Πάτμο και τα δεύτερα εξαδέλφια της Όλγας, η Σοφία σύζυγος του βασιλιά της Ισπανίας, ο Κωνσταντίνος Β΄ τέως βασιλιάς της Ελλάδας με τη σύζυγό του και η Ειρήνη πριγκίπισσα της Ελλάδας.[15]

Ο Αϊμόνε Β΄ είναι τέταρτος ξάδελφος του Εμανουέλε Φιλιμπέρτο, εγγονού του Ουμβέρτου Β΄ βασιλιά της Ιταλίας. Ο Εμμανουήλ-Φιλιβέρτος είναι ο νεότερος άρρην απόγονος του κύριου κλάδου της Σαβοΐας, αλλά δεν έχει άρρενες απογόνους. Όταν εκλείψει ο κύριος κλάδος, ο Οίκος θα εκπροσωπείται από τον πλάγιο κλάδο της Αόστης, στον οποίο ανήκει ο Αϊμόνε Β΄ και ο γιος του Ουμπέρτο.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Αρραβωνιάστηκε το 2005 και νυμφεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2008 την δεύτερη εξαδέλφη του Όλγα, κόρη του Μιχαήλ ντε Γκρες, μέλους της τέως Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας. Ο πολιτικός γάμος έγινε στη Μόσχα, όπου εργαζόταν ο Αϊμόνε Β΄ στην εκεί ιταλική πρεσβεία. Τον Σεπτέμβριο του 2008 έγινε ο θρησκευτικός γάμος τους στην Πάτμο. Έχουν τέκνα:[5]

  • Ουμπέρτο, γενν. 2009.[16][17]
  • Αμεντέο-Μικέλε, γενν. 2011.[18]
  • Ιζαμπέλα-Βίτα-Μαρίνα, γενν. 2012.[19][20]

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10404.htm#i104033.
  2. p10404.htm#i104033. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Genealogisches Handbuch des Adels, Fürstliche Häuser XV. "Haus Italien". C.A. Starke Verlag, 1997, pp. 36-39. (German). ISBN 9783798008144.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Real Casa Savoia, Profile Official: S.A.R. Principe Aimone di Savoia Aosta. (Italian). Retrieved 13 May 2016.
  6. 6,0 6,1 Il Giornale. Allegra, Angelo. 27 April 2015. Ho voluto i Savoia in Italia e mio cugino me le ha suonate. (Italian). Retrieved 13 May 2016.
  7. «Unione Monarchica Italiana». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2017. 
  8. Koenig, Marlene (28 Σεπτεμβρίου 2008). «Royal Musings». Translation of Patmos Times article. Marlene Koenig. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2008. 
  9. Hubert Jedin, Konrad Repgen (1980). «The Code and Development of Canon Law to 1974». History of the Church: Volume X The Church in the Modern Age. Continuum International Publishing Group. σελ. 171. ISBN 978-0-86012-090-2. 
  10. CronacaQui (26 September 2008)[νεκρός σύνδεσμος]
  11. Croce Reale Αρχειοθετήθηκε 2016-05-13 στο Wayback Machine.. 16 October 2008. Regolo, Luciano. E alla fine il principe...[νεκρός σύνδεσμος] (Italian) Retrieved 13 May 2016.
  12. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1544253/Royal-cousins-fight-for-defunct-Italian-throne.html
  13. «Detronizzato Vittorio Emanuele di Savoia in favore del cugino». la Gazzetta del Mezzogiorno. 7 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. «Le nozze tra le LL.AA.RR. il Principe Aimone di Savoia e la Principessa Olga di Grecia». Sito Ufficiale della Casa di S.A.R. il Principe Amedeo, Duca di Savoia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2008. 
  15. Hola. 17 October 2008 La princess Olga de Grecia y el principe Aimone de Saboya Aosta esperan su primer hijo Αρχειοθετήθηκε 2016-06-04 στο Wayback Machine..
  16. (Ιταλικά) Official announcement from the site of the Royal House of Savoy.
  17. (Ιταλικά)monarchia.it Αρχειοθετήθηκε 2009-01-02 στο Wayback Machine.
  18. «Comunicato Stampa del 25 maggio 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2017. 
  19. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2017. 
  20. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2017.