Βικιπαίδεια

Βάτσλαβ Χάβελ

Ο Βάτσλαβ Χάβελ (Václav Havel, Πράγα, 5 Οκτωβρίου 1936 – 18 Δεκεμβρίου 2011)[49] ήταν Τσέχος πολιτικός, συγγραφέας, αντικομμουνιστής και δραματουργός. Υπήρξε ο τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος Πρόεδρος της Τσεχίας, από τις 2 Φεβρουαρίου 1993 ως τις 2 Φεβρουαρίου 2003. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη λεγόμενη "Άνοιξη της Πράγας" του 1968 και τη "Βελούδινη επανάσταση" του 1989 (ως αρχηγός του λεγόμενου Πολιτικού Φόρουμ.) Η αντεπαναστατική εκείνη κίνηση σήμανε την ανατροπή δηλαδή του Σοσιαλισμού στην Τσεχοσλοβακία.[50]

Βάτσλαβ Χάβελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Václav Havel (Τσεχικά)
Γέννηση5  Οκτωβρίου 1936[1][2][3]
Πράγα[4][2][5]
Θάνατος18  Δεκεμβρίου 2011[6][1][3]
Χράντετσεκ[2]
Αιτία θανάτουαναπνευστική ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςVinohrady Cemetery[7][8]
ΚατοικίαU dejvického rybníčku[9]
Rašínovo nábřeží 78 (1936–1971)[10]
Rašínovo nábřeží 78 (1986–1993)[10]
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχοσλοβακία
Τσεχία
Θρησκείαμη ασκούμενος Καθολικός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΤσεχικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσεχικά[3][11][12]
ΣπουδέςΤεχνικό Πανεπιστήμιο Πράγας (1955–1957)[13]
Faculty of Theatre, Academy of Performing Arts in Prague
Akademické gymnázium Štěpánská (έως 1955)[13]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[14]
θεατρικός συγγραφέας[14]
πολιτικός[14]
σκηνοθέτης
ποιητής
σκηνοθέτης κινηματογράφου[15]
αγωνιστής/στρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
διαφωνών
δοκιμιογράφος
φιλόσοφος
δημοσιογράφος άποψης[16]
ΕργοδότηςDivadlo Na zábradlí (1960–1968)[13]
City Theatres of Prague
Brewery Krakonoš[17]
University of Chemistry and Technology (1951–1955)[13]
Osvobozené divadlo
Divadlo U Nováků
Divadlo ABC
Divadlo satiry
Divadlo státního filmu
Divadlo V + W
Αξιοσημείωτο έργοAntikódy
The Garden Party
Leaving
The Power of the Powerless
The Memorandum
Audience
Temptation
Largo desolato
Περίοδος ακμής- 2011
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαCivic Forum
Οικογένεια
ΣύζυγοςOlga Havlová (1964–1996)[18]
Ντάγκμαρ Χαβλόβα (1997–2011)[19][20]
ΓονείςVáclav M. Havel[21] και Božena Vavrečková[21]
ΑδέλφιαIvan M. Havel[22]
ΣυγγενείςDagmar Havlová (κουνιάδα), Hugo Vavrečka (παππούς) και Vácslav Havel (παππούς)[22]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας (1989–1992)
Πρόεδρος τής Δημοκρατίας της Τσεχίας (1993–2003)
spokesperson of Charter 77
Βραβεύσειςβραβείο Καρλομάγνος (9  Μαΐου 1991)[23]
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (Μάρτιος 1990)
Collar of the Order of the White Lion (Οκτώβριος 2003)
Order of Tomáš Garrigue Masaryk, 1st class (Οκτώβριος 2003)
Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας (Ιουλίου 2003)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος Λευκού Διπλού Σταυρού (29  Ιανουαρίου 2003)[24]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Βυτάουτας του Μέγα (Σεπτέμβριος 1999)
Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα (30  Μαΐου 1996)[25]
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία) (Οκτώβριος 1993)
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (Φεβρουάριος 2001)
Gottlieb Duttweiler Prize (1990)
Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (Νοέμβριος 2005)
Grand Collar of the Order of the Southern Cross (Οκτώβριος 1990)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λουτρού (Μάρτιος 1996)
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ιουλίου 1995)[26]
Παγκόσμιο Βραβείο Τσίνο ντελ Ντούκα (1997)[27]
St. George's Order of Victory (Οκτώβριος 2011)
Τάγμα του Πρίγκηπα Γιάροσλαβ του Σοφού, 3η τάξη (Οκτώβριος 2006)
Order of Brilliant Star (Νοέμβριος 2004)
βραβείο ειρήνης Γκάντι (Αύγουστος 2003)
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας (27  Μαρτίου 2002)[28]
Μεγαλόσταυρος με Αλυσίδα του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας (Σεπτέμβριος 2001)
Order of State of Republic of Turkey (Οκτώβριος 2000)
Τάγμα του Αλ Χουσεΐν μπιν Άλι (Σεπτέμβριος 1997)
Order of Rio Branco (Σεπτέμβριος 1996)
Τάγμα του Απελευθερωτή Στρατηγού Σαν Μαρτίν (Σεπτέμβριος 1996)
Order of the Oriental Republic of Uruguay (Σεπτέμβριος 1996)
Τάγμα της Ελευθερίας (Νοέμβριος 1993)
βραβείο Erasmus (1986)[29]
βραβείο Φραντς Κάφκα (2010)[30]
βραβείο Κονκόρντια
Εταίρος του Τάγματος του Καναδά (8  Μαΐου 2003)[31]
βραβείο ειρήνης των γερμανικών εκδοτικών οίκων (15  Οκτωβρίου 1989)[32]
Βραβείο Πάλμε (1989)
βραβείο Ίντιρα Γκάντι (1993)
Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για την Επικοινωνία και την Ανθρωπιστική Δράση (1997)
Geuzenpenning (1995)
Βραβείο των τεσσάρων ελευθεριών - μετάλλιο Ελευθερίας (1990)
Μετάλλιο ελευθερίας της Φιλαδέλφια
βραβείο Ελευθερίας (2003)
Μετάλλιο Τζιουζέπε Μότα (2008)
Βραβείο Φωτός της Αλήθειας (2004)
βραβείο Monismanien (2005)
Μετάλλιο Υπηρεσίας στη Δημοκρατία
Delta Prize for Global Understanding
Μετάλλιο ελευθερίας της Φιλαδέλφια (1994)
Βραβείο Πρεσβευτή Συνείδησης (2003)
μεγαλόσταυρος του Τάγματος των τριών αστέρων
Bridge Prize of the City of Regensburg (2006)
Διεθνές βραβείο της Καταλωνίας (1995)[33]
Lagun Onari (2001)
Fulbright Prize (1997)
Κουαντρίγκα (2009)
Διεθνές Βραβείο Σιμόν Μπολιβάρ (1990)
Τάγμα του Αστέρα της Ιορδανίας
Sonning Prize (1991)
Honorary doctor of the Dresden University of Technology
επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1991)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (2007)
honorary doctor of the Bar-Ilan University
επίτιμος διδάκτωρ του Εβραϊκού Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας
Jaroslav Seifert Prize (2008)
Βραβείο Κάρελ Τσάπεκ (2008)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χάιφα
1st of June Award (2009)[34]
Επίτιμος πολίτης του Πίλζεν (6  Μαΐου 1990)[35]
Theodor Heuss Award (1993)[36]
Επίτιμος πολίτης της Βουδαπέστης (2013)
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Πάδοβας
Μεγαλόσταυρος Ειδικής Τάξης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Μαΐου 2000)
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας
Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία (1968)[37]
Επίτιμος πολίτης της Πράγας
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Μάζαρυκ (1995)[38]
Deutscher Nationalpreis (2003)
Grand Collar of the Order of Liberty[39]
Point Alpha Prize (2008)
Μετάλλιο Αγίου Γεωργίου
Čestná medaile T. G. Masaryka[40]
επίτιμος διδάκτωρ του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Βρυξελλών (1990)[41]
participant in the resistance and resistance against communism[42]
German citizenship price (2000)
Order Ecce Homo[43]
τάγμα του Χρυσάνθεμου
Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστούριας
Eugen Kogon Award (2012)
Evelyn F. Burkey Award
honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University (3  Ιουνίου 1992)[44]
Honorary doctor of the Paris-Sorbonne University (8  Αυγούστου 1991)[45]
d:Q126416281 (14  Μαΐου 1984)[46]
d:Q126416301 (2009)[47]
honorary doctor of Comenius University (31  Οκτωβρίου 1990)[48]
Ιστότοπος
www.vaclavhavel.cz
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Ο Βάτσλαβ Χάβελ το 2010

Λογοτεχνία

Επεξεργασία

Ο Χάβελ έγραψε θεατρικά έργα, τα οποία απαγορεύτηκαν στη χώρα του μετά το 1968.[51] Το θεατρικό του έργο Memorandum (Το υπόμνημα) μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Φώντα Κονδύλη (εκδ. «Δωδώνη») και τον Κανέλλο Αποστόλου (εκδ. «Ύψιλον», 2009).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www.vaclavhavel-library.org. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119070414. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01040240. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  6. ↑ www.bbc.co.uk/news/world-europe-16236393.
  7. ↑ 7,0 7,1 www.radio.cz/en/section/curraffrs/vaclav-havel-to-be-given-state-funeral-and-highest-military-honors. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  8. ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) BillionGraves. 40869950.
  9. ↑ nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB213/czdocs/cz05.pdf.
  10. ↑ 10,0 10,1 encyklopedie.praha2.cz/pametni-deska/1330-vaclav-havel-rasinovo-nabrezi-200078.
  11. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01040240. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  12. ↑ CONOR.SI. 10687331.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 www.vaclavhavel-library.org/cs/vaclav-havel/zivotopis/1936-1959.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 The Fine Art Archive. 6840. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  15. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  16. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01040240. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  17. ↑ www.vaclavhavel-library.org/cs/vaclav-havel/zivotopis/1969-1976.
  18. ↑ archive.vaclavhavel-library.org/Archive/Event?eventYear=1964&page=2.
  19. ↑ archive.vaclavhavel-library.org/Archive/Event?eventYear=1997&&page=10.
  20. ↑ «IHNed». (Τσεχικά) HN.cz. Economia. 6  Ιανουαρίου 1997. Ανακτήθηκε στις 28  Ιανουαρίου 2021.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 archive.vaclavhavel-library.org/Archive/Event?&eventYear=1936.
  22. ↑ 22,0 22,1 www.columbia.edu/~js322/nyl/1997/n5/havel.html. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  23. ↑ «Der Karlspreisträger 1991 Václav Havel». (Γερμανικά) Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2014.
  24. ↑ (Σλοβακικά) archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372. Ανακτήθηκε στις 22  Οκτωβρίου 2021.
  25. ↑ president.ee/et/teenetemargid/teenetemarkide-kavalerid/11279-vaclav-havel. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2023.
  26. ↑ BOE-A-1995-16658.
  27. ↑ www.fondation-del-duca.fr/prix-mondial. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  28. ↑ 47265.
  29. ↑ www.vaclavhavel-library.org/cs/vaclav-havel/zivotopis/1977-1988.
  30. ↑ www.franzkafka-soc.cz/cena-franze-kafky/. Ανακτήθηκε στις 30  Μαρτίου 2015.
  31. ↑ archive.gg.ca/media/doc.asp?lang=f&DocID=4136.
  32. ↑ www.friedenspreis-des-deutschen-buchhandels.de/alle-preistraeger-seit-1950/1980-1989/vaclav-havel.
  33. ↑ web.gencat.cat/ca/generalitat/premis/pic/.
  34. ↑ www.plzen.eu/obcan/o-meste/informace-o-meste/oceneni-mesta/chap_341/oceneni-mesta.aspx.
  35. ↑ «Čestné občanství města Plzně». Čestné občanství města Plzně. Πίλζεν.
  36. ↑ www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2018.
  37. ↑ (Γερμανικά) www.kunstkultur.bka.gv.at/staatspreis-fur-europaische-literatur. Ανακτήθηκε στις 8  Μαΐου 2009.
  38. ↑ www.muni.cz/o-univerzite/vyznamenani/cestne-doktoraty-udelene-mu?page=5.
  39. ↑ www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  40. ↑ www.masarykovohnuti.cz/userdata/cas/cas111.pdf. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2021.
  41. ↑ cavavub.be/nl/eredoctoraten.
  42. ↑ «Seznam vydaných osvědčení účastníků odboje a odporu proti komunismu». Ministry of Defence. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  43. ↑ Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2022.
  44. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française.
  45. ↑ «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française.
  46. ↑ «Le Monde» (Γαλλικά) Societe Editrice Du Monde. Παρίσι. 15  Μαΐου 1984.
  47. ↑ www.sciencespo.fr/fr/la-recherche/doctorats-honoris-causa/.
  48. ↑ «Václav Havel». (Σλοβακικά) Ανακτήθηκε στις 7  Δεκεμβρίου 2024.
  49. ↑ Webb, W. L. (18-12-2011). «Václav Havel obituary». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2011/dec/18/vaclav-havel. 
  50. ↑ Dan Bilefsky; Jane Perlez (18-12-2011). «Václav Havel, Former Czech President, Dies at 75». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/12/19/world/europe/vaclav-havel-dissident-playwright-who-led-czechoslovakia-dead-at-75.html. 
  51. ↑ «Václav Havel». Telegraph. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2013. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βάτσλαβ_Χάβελ&oldid=10665297"