Βαγιαζήτ Β΄

σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
(Ανακατεύθυνση από Βαγιαζίτ Β')

Ο Βαγιαζήτ Β΄ (τουρκ. II. Bayezid Adlî, επονομαζόμενος Ο Δίκαιος, 3 Δεκεμβρίου 144726 Μαΐου 1512) ήταν σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο 1481-1512.

Βαγιαζήτ Β΄
بايزيد ثانى
Καίσαρας των Ρωμαίων
Γαζής
Περίοδος22 Μαΐου 1481 - 24 Απριλίου 1512 (30 έτη & 11 μήνες)
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Β΄
ΔιάδοχοςΣελίμ Α΄
Γέννηση3 Δεκεμβρίου 1447
Διδυμότειχο
Θάνατος26 Μαΐου 1512 (64 ετών)
Μπουγιουκτσεκμετζέ, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Τόπος ταφήςΤέμενος Βαγιαζίτ Β΄, Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
ΣύζυγοςΝιγκιάρ Χατούν
Σιρίν Χατούν
Μπιουλμπιούλ Χατούν
Αϊσέ Χατούν
Γκιουλρούχ Χατούν
Χιουσνιουσάχ Χατούν
Γκιουλφέμ Χατούν
Γκιουλμπαχάρ Αϊσέ Χατούν
Φεραχσάντ Χατούν
Σουλτάν Χατούν
Μουχτερεμέ Χατούν
Επίγονοι
Πλήρες όνομα
   Βαγιαζήτ μπιν Μωάμεθ
ΟίκοςΟσμανιδών
ΠατέραςΜωάμεθ Β΄
ΜητέραΜουκριμέ Χατούν
ΘρησκείαΙσλάμ
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Γεννημένος το 1447 στο Διδυμότειχο, ήταν μεγαλύτερος γιος του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή και της Μουκριμέ Χατούν. Με τη στήριξη των γενιτσάρων και των οθωμανών αξιωματούχων Ισχάκ Πασά και Γκεντίκ Αχμέντ Πασά, αναρριχήθηκε στο θρόνο ερχόμενος σε σύγκρουση με το νεότερο αδελφό του Τζεμ Σουλτάν, ο οποίος αναζήτησε τη στρατιωτική στήριξη του τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών στη Ρόδο. Σε αντάλλαγμα, ο νέος σουλτάνος επρόκειτο να εγκαταλείψει τις πολιτικές του πατέρα του ακολουθώντας πιο στενά το παράδειγμα του Μουράτ Β΄.

Επέστρεψε μεγάλο μέρος της περιουσίας που είχε δημεύσει ο πατέρας του και για αυτό επαινέθηκε ως δίκαιος σουλτάνος. Παραιτήθηκε από το αξίωμά του παραχωρώντας το θρόνο στο γιο του Σελίμ Α'. Πέθανε καθ' οδόν προς τη γενέτειρά του στις 26 Μαΐου 1512. Βέβαια, υπάρχουν πολλά στοιχεία τα οποία υποστηρίζουν ότι δηλητηριάστηκε από τον ίδιο του το γιο, τον Σελίμ Ά. Άλλωστε, η διεκδίκηση του αξιώματος του σουλτάνου κατά αυτόν τον τρόπο ήταν αρκετά συνηθισμένος αυτήν την εποχή. Μάλιστα, ήταν απολύτως νόμιμος και στηρίζονταν στον ιερό νόμο του Ισλάμ. Τάφηκε στο Τέμενος Βαγιαζίτ Β΄ στην Κωνσταντινούπολη.

Επιτεύγματα

Επεξεργασία

Μέχρι το θάνατο του αδελφού του Τζεμ το 1495 και τελώντας υπό το φόβο της απειλής του, ο Βαγιαζίτ δεν ήταν σε θέση να προωθήσει μεγάλες πολεμικές εκστρατείες. Αμέσως μετά ακολούθησε η πολεμική σύγκρουση με την Πολωνία και το 1499 με τη Βενετία. Η γενικά φιλειρηνική και συνετή διακυβέρνησή του ευνόησε αξιοσημείωτη εσωτερική ανάπτυξη και πλούτο που αξιοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, για την ενίσχυση του στρατού, επιτρέποντας ειδικότερα την κατασκευή πολεμικών πλοίων πρωτόγνωρου, για την εποχή, μεγέθους[1]. Τον Αύγουστο του 1499, οι ισχυροποιημένες οθωμανικές ναυτικές δυνάμεις κατέκτησαν το Λεπάντο και με σαφές πλεονέκτημα λεηλάτησαν τις βενετικές ακτές μέχρι τη Βιτσέντζα. Η Βενετία οδηγήθηκε σε συμφωνία ειρήνης, παραχωρώντας σημαντικές περιοχές όπως το Λεπάντο και το Ναβαρίνο.

Την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Β΄ σημειώθηκε η μεγαλύτερη μετανάστευση Εβραίων σε εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ενθαρρύνοντας την εγκατάσταση εκείνων των Εβραίων που εκδιώχθηκαν από την Ισπανία επί της βασιλείας του Φερδινάνδου Β΄[2].Ο Βαγιαζητ Β΄ πεθαίνει το 1512 σε ηλικία 64 ετών.

Οικογένεια

Επεξεργασία
 
Ο Βαγιαζήτ Β΄

Σύζυγοι

Γιοι

Κόρες

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. İnalcik, Halil, An economic and social history of the Ottoman Empire, Vol. 1,Cambridge University Press, 1997, σ.19
  2. Lewis, Bernard. The Jews of Islam, Princeton University Press, 1984, σ. 50
  • Holt, P.M. Lambton, A.K.S., Lewis, Β. The Cambridge history of Islam, Vol. 1, Cambridge University Press, 1977
  • "Bayazid II", The Encyclopedia of Islam, Vol. I, E.J. Brill, Leiden: 1997

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Ελισσάβετ Α. Ζαχαριάδου, Ο επεκτατικός προσανατολισμός του Βαγιαζήτ Β' , Τα Ιστορικά, τομ.12,τ/χ.23, (Δεκέμβριος 1995),σελ.285-298