Βαλτέτσι
Συντεταγμένες: 37°28′N 22°18′E / 37.467°N 22.300°E
Το Βαλτέτσι αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Αρκαδίας και έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.[3] Ανήκει στη Δημοτική ενότητα Βαλτετσίου του Δήμου Τρίπολης. Είναι ένα ορεινό χωριό της πρώην επαρχίας Μαντινείας, του νομού Αρκαδίας, πολύ γνωστό για τις δύο μάχες που πραγματοποιήθηκαν εδώ την πρώτη χρονιά της ελληνικής επανάστασης όπου και η δεύτερη έκρινε την πολιορκία της Τριπολιτσάς.[4]
| Βαλτέτσι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Δήμος | Τρίπολης, Δημοτική Κοινότητα Βαλτετσίου Αρκαδίας |
| Δημοτική Ενότητα | Βαλτετσίου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Αρκαδίας |
| Υψόμετρο | 1.050 μέτρα[1] |
| Έκταση | 32,281 km²[2] |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 70 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 221 50 |
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 170 κατοίκους ενώ το 2011 είχε 75 κατοίκους.[5]
Ο οικισμός Επεξεργασία
Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.050 μέτρων[6] εντός χαράδρας, στις νότιες πλαγιές του όρους Μαίναλο, έχοντας μόνο δύο περάσματα - διαβάσεις, ένα προς ΝΑ και ένα προς ΒΑ. Βρίσκεται δυτικά της Τρίπολης, σε απόσταση 12 χιλιομέτρων.
Η θέση του είναι σε ένα μικρό οροπέδιο ανάμεσα σε τέσσερις λόφους: Χωματοβούνι, Μύλοι, Νταβρουλέικα και Κούκοι.[7] Σε αυτούς τους λόφους ταμπουρώθηκαν οι 'Ελληνες αγωνιστές κατά την μάχη του Βαλτετσίου που έλαβε χώρα στις 12-13 Μαίου 1821.[8]
Η πλατεία του χωριού, γεμάτη με πλατάνια, φιλοξενεί το μνημείο αυτών των στιγμών και ανδριάντες του Κολοκοτρώνη και του Νικηταρά. Η εκκλησιά του χωριού έγινε με επιστασία του Γέρου του Μοριά και έχει αρχιτεκτονικά μέλη από τον αρχαίο ναό της Αθηνάς Σωτήρος.[7] Είναι αφιερωμένη στη Θεοτόκο.
Υπάρχει επίσης Λαογραφικό Μουσείο στο οποίο εκτίθενται αντικείμενα από την καθημερινή ζωή των Βαλτετσιωτών όπως παραδοσιακές στολές και εργαλεία της αγροτικής και ποιμενικής ζωής.[9]
Το Βαλτέτσι είναι μια καθαρά ποιμενική κοινότητα. Τα παλιότερα χρόνια οι κάτοικοι ξεκαλοκαίριαζαν εδώ και το χειμώνα κατέβαιναν στα πιο πεδινά, κυρίως στην περιοχή της Ερμιόνης , του Γαλατά και του Πόρου.[10][7] Οπότε υπήρχε και το παράδοξο τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο το καλοκαίρι και να κάνουν διακοπές το χειμώνα.
Ιστορία Επεξεργασία
Ο τόπος κατοικήθηκε γύρω στο 1600-1650 ξανά[7], γιατί και στην αρχαιότητα ήταν κατοικημένος. Στην περιοχή έχει βρεθεί χάλκινο ειδώλειο οπλοφόρου πολεμιστή της γεωμετρικής περιόδου.[11]
Το Βαλτέτσι είναι γνωστό για τη συμμετοχή των κατοίκων του στον Αγώνα του 1821. Έμεινε ιστορικό από τις δύο συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων που έγιναν στις 25 Απριλίου και στις 12-13 Μαΐου του 1821. Η νίκη των Ελλήνων προετοίμασε την άλωση της Τρίπολης.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «Απογραφή πληθυσμού-κατοικιών, 18 Μαρτίου 2001». Ελληνική Στατιστική Αρχή.
- ↑ 2,0 2,1 www
.statistics .gr /documents /20181 /1204266 /resident _population _urban _census2011 .xls /9ca6ff51-ac1a-492d-a37d-72773f712394. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2021. - ↑ ΦΕΚ (908Δ/23-11-1998/Κωδικός Αριθμός 12317201)
- ↑ «Μάχη στο Βαλτέτσι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2009.
- ↑ «Ελληνική απογραφή 2011 (de facto)/Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας - Βικιθήκη». el.wikisource.org. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Ελληνική Στατιστική Αρχή - Απογραφή πληθυσμού-κατοικιών, 18 Μαρτίου 2001 Αρχειοθετήθηκε 2020-01-10 στο Wayback Machine., σελ. 354, στο e-demography.gr
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 «Βαλτέτσι - Μαντινεία - Αρκαδία». web.archive.org. 19 Δεκεμβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2021.
- ↑ Online, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. «Η μάχη στο Βαλτέτσι». ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Βαλτέτσι: Αξιοθέατα». web.archive.org. 22 Δεκεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2021.
- ↑ Πουλάκης, Γιάννης (11 Δεκεμβρίου 2013). «Λαογραφία: Οι παλιοί Βαλτετσιώτες και τα "Πιστρόφια"». Porosnews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2021.
- ↑ Λεμπέση, Ἀγγελική (1985). Το Ιερό του Ερμή και της Αφροδίτης στη Σύμη Βιάννου: Τα χάλκινα ανθρωπόμορφα ειδώλια. III. Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. σελ. 212. ISBN 978-960-8145-36-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |