Βασιλική Οικογένεια της Νορβηγίας

Οι Νορβηγικές βασιλικές οικογένειες είναι οι οικογένειες των προηγούμενων ή των σημερινών Νορβηγών μοναρχών. Η σημερινή οικογένεια που κατέχει το θρόνο, είναι μέλη του Οίκου των Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουργκ ^[1] και ανέβηκε στον θρόνο μετά την εκλογή του Πρίγκιπα Καρλ (βασιλικό όνομα Χάακον Ζ΄) μετά τη διάλυση της Σουηδικής-Νορβηγικής ένωσης το 1905.

Στη Νορβηγία υπάρχει διάκριση μεταξύ του Βασιλικού Οίκου (kongehuset) και της βασιλικής οικογένειας (kongelige familie). Ο Βασιλικός Οίκος περιλαμβάνει μόνο τον μονάρχη και τη σύζυγό του, τον διάδοχο και τη σύζυγό του και το μεγαλύτερο παιδί του διαδόχου. Η βασιλική οικογένεια περιλαμβάνει όλα τα παιδιά του μονάρχη και τις/τους συζύγους, τα εγγόνια και τα αδέλφια του. ^[2] Η σημερινή βασιλική οικογένεια, και ο Βασιλικός Οίκος, διατηρεί υψηλό ποσοστό αποδοχής μεταξύ του νορβηγικού λαού. ^[3] ^[4]

Ιστορία Επεξεργασία

Η νορβηγική μοναρχία εντοπίζει την ιστορία και την προέλευσή της από την ενοποίηση και την ίδρυση της Νορβηγίας, καθώς και από τον πρώτο βασιλιά της Νορβηγίας, τον Χάραλντ Α' της δυναστείας των Φέρχερ. Με την εισαγωγή του Νορβηγικού Νόμου της Διαδοχής το 1163, το νομικό πλαίσιο καθόρισε ότι μόνο ένας μονάρχης και μια βασιλική οικογένεια είχαν τη δυνατότητα να κυβερνούν μέσω της διαδοχής. ^[5]

Η Νορβηγία, η Σουηδία και η Δανία είχαν κοινούς μονάρχες κατά τη διάρκεια της Ένωσης του Κάλμαρ στα τέλη του Μεσαίωνα, και η Νορβηγία παρέμεινε σε ένωση με τη Δανία μετά την αποχώρηση της Σουηδίας από την ένωση το 1523. Μετά τη Μεταρρύθμιση ιδρύθηκε ένα κοινό κράτος Δανίας-Νορβηγίας το 1536-37, το οποίο κυβερνήθηκε από την Κοπεγχάγη από τον Οίκο του Όλντενμπουργκ έως ότου η Νορβηγία παραχωρήθηκε στη Σουηδία με τη Συνθήκη του Κιέλου το 1814 μετά την ήττα Δανίας-Νορβηγίας στους Ναπολεόντειους Πολέμους. Η Νορβηγία ήταν για λίγο ανεξάρτητη με τον δικό της βασιλιά το 1814, αλλά αναγκάστηκε σε μια νέα ένωση με τη Σουηδία υπό την κυριαρχία του Οίκου των Μπερναντότ.

Όταν έγινε ανεξάρτητη το 1905, η Νορβηγία αποφάσισε μέσω δημοψηφίσματος να παραμείνει ως μοναρχία, με πρώτο μονάρχη τον γεννημένο στη Δανία βασιλιά Χάακον Ζ΄, του οποίου η οικογένεια αποτελούνταν από την πριγκίπισσα Mωντ του Ηνωμένου Βασιλείου και τον γιο τους Όλαφ (Ε΄). Οι απόγονοι του βασιλιά Χάακων Ζ΄ αποτελούν σήμερα τη σημερινή βασιλική οικογένεια της Νορβηγίας.

Μέσω γάμων και ιστορικών συμμαχιών, η βασιλική οικογένεια της Νορβηγίας συνδέεται στενά με τη βασιλική οικογένεια της Σουηδίας και τη β. οικ. της Δανίας, καθώς και πιο απομακρυσμένα με τη β. οικ. της Ελλάδας και τη β. οικ. του Ηνωμένου Βασιλείου. ^[6]

Ο σημερινός βασιλιάς Χάραλντ Ε΄ κατάγεται και από τους τέσσερις βασιλείς που ανήκαν στον Οίκο των Μπερναντότ (1818-1905), που προηγήθηκαν του Οίκου των Σ.Χ.Σ.Γκλύκσμπουργκ στον θρόνο και είναι ο πρώτος Νορβηγός μονάρχης, που είναι απόγονος όλων των προηγούμενων Νορβηγών μοναρχών από το 1818.

Μέλη Επεξεργασία

Μέλη του Βασιλικού Οίκου είναι:

Βασιλιάς Χάραλντ Ε' (ο μονάρχης)
Βασίλισσα Σόνια (η βασιλική σύζυγος)
- πρίγκιπας διάδοχος του θρόνου Χάακον (ο πρίγκιπας του στέμματος (ο γιος του βασιλιά και επίδοξος διάδοχος))
  πριγκίπισσα του στέμματος Mέτε-Μάριτ (πριγκίπισσα του στέμματος (η νύφη του βασιλιά)
  - Πριγκίπισσα Ίνγκριντ Αλεξάνδρα της Νορβηγίας (η εγγονή του βασιλιά)

Μέλη της βασιλικής οικογένειας (άτομα που ανήκουν στη βασιλική γραμμή αίματος ή που έχουν γίνει μέλος της οικογένειας μέσω γάμου, αλλά δεν ανήκουν στον Βασιλικό Οίκο) είναι:

Πρίγκιπας Σβέρε Μάγκνους της Νορβηγίας (εγγονός του βασιλιά)
Mάριους Μποργκ Χέυμπυ (θετός εγγονός του βασιλιά)
Πριγκίπισσα Μάρθα-Λουίζα της Νορβηγίας (κόρη του βασιλιά)
- Mωντ Ανγκέλικα Μπεχν (εγγονή του βασιλιά)
- Λέαχ Ισαντόρα Μπεχν (εγγονή του βασιλιά)
- Έμμα Τάλουλαχ Μπεχν (εγγονή του βασιλιά)
Πριγκίπισσα Άστριντ, κα. Φέρνερ (αδελφή του βασιλιά)

Αποβιώσαντα μέλη της βασιλικής οικογένειας είναι:

Βασίλισσα Ματθίλδη (γιαγιά του βασιλιά, απεβ. το 1938)
Πριγκίπισσα Μάρθα (μητέρα του βασιλιά, απεβ. το 1954)
Βασιλιάς Χάακον Ζ΄ (παππούς του βασιλιά, απεβ. το 1957)
Βασιλιάς Όλαφ Ε΄ (πατέρας του βασιλιά, απεβ. το 1991)
Πριγκίπισσα Ράγκνχιλντ, κα. Λόρεντσεν (αδελφή του βασιλιά, απεβ. το 2012)
Γιόχαν Φέρνερ (κουνιάδος του βασιλιά, απεβ. το 2015)
Άρι Μπεχν (πρώην γαμπρός του βασιλιά, απεβ. το 2019)
Έρλινγκ Λόρεντσεν (κουνιάδος του βασιλιά, απεβ. το 2021)

Οικογενειακό δέντρο μελών Επεξεργασία

Η βασιλική οικογένεια με τον βασιλιά Χάακον Ζ΄. Μαζί του είναι η πριγκίπισσα διαδόχου Mάρθα, ο διάδοχος Όλαφ (Ε΄) και τα παιδιά τους: η πριγκίπισσα Άστριντ, η πριγκίπισσα Ράγκνχιλντ και ο πρίγκιπας Χάραλντ (Ε΄) στο μπαλκόνι του Βασιλικού Ανακτόρου το 1946.

Μέλη του Βασιλικού Οίκου στους εορτασμούς της Ημέρας του Συντάγματος το 2007 με την πριγκίπισσα Ίνγκριντ-Αλεξάνδρα, τους γονείς της διάδοχο του θρόνου Χάακον με τη σύζυγό του πριγκίπισσα Mέτε-Μάριτ, και τους γονείς του Χάακον βασίλισσα Σόνια και βασιλιά Χάραλντ Ε΄.

Χάακον Ζ΄ της Νορβηγίας
ΟΙΚΟΣ Σ.Χ.Σ.ΓΚΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ-ΝΟΡΒΗΓΙΑΣ

Ματθίλδη του Ηνωμένου Βασιλείου
ΟΙΚΟΣ ΒΕΤΤΙΝ - ΣΑΞΟΝΙΑΣ-ΚΟΜΠΟΥΡΓΚ & ΓΚΟΤΑ

Όλαφ Ε΄ της Νορβηγίας

Μάρθα της Σουηδίας
OΙΚΟΣ ΜΠΕΡΝΑΝΤΟΤ

Έρλινγκ Λόρεντσεν

Ράγκνχιλντ της Νορβηγίας

Γιόχαν Μάρτιν Φέρνερ

Άστριντ της Νορβηγίας

Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας

Σόνια της Νορβηγίας

Άρι Μπεχν

Μάρθα Λουίζα της Νορβηγίας

Χάακον της Νορβηγίας

Μέτε-Μάριτ της Νορβηγίας

Μωντ Ανγκέλικα Μπεχν

Λέαχ Ισάντορα Μπεχν

Έμμα Τάλουλαχ Μπεχν

Ίνγκριντ Αλεξάνδρα της Νορβηγίας

Σβέρε Μάγκνους της Νορβηγίας

Σημειώσεις

Μέλος του Βασιλικού Οίκου

Βασιλικό οικόσημο Επεξεργασία

Το οικόσημο της Νορβηγίας είναι ένα από τα παλαιότερα στην Ευρώπη και χρησιμεύει τόσο ως οικόσημο του έθνους, όσο και ως οικόσημο του Βασιλικού Οίκου. Αυτό είναι σύμφωνο με την προέλευσή του ως οικόσημο των βασιλέων της Νορβηγίας κατά τον Μεσαίωνα.

Ο Χάκον Δ΄ ο Παλαιός (1217–1263) χρησιμοποίησε θυρεό με λέοντα. Η παλαιότερη σωζόμενη αναφορά στα χρώματα του θυρεού είναι η Σάγκα του Βασιλιά, που γράφτηκε το 1220.

Το 1280 ο βασιλιάς Έρικ Β΄ Μάγκνουσον πρόσθεσε το στέμμα και τον αργυρό πέλεκυ στο λιοντάρι. Ο πέλεκυς είναι το μαρτυρικό τσεκούρι του αγίου Όλαφ Β΄, το όπλο που χρησιμοποιήθηκε για να τον σκοτώσει στη μάχη του Στίκλεσταντ το 1030.

Η συγκεκριμένη απόδοση του νορβηγικού θυρεού έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων, ακολουθώντας την αλλαγή της εραλδικής μόδας. Στα τέλη του Μεσαίωνα, η λαβή του πέλεκυ σταδιακά μεγάλωσε και άρχισε να μοιάζει με αλαβάρδα (halberd). Η λαβή ήταν συνήθως κυρτή, για να ταιριάζει στο σχήμα της ασπίδας που προτιμούσαν εκείνη την εποχή, αλλά και να ταιριάζει με το σχήμα των νομισμάτων. Το halberd απορρίφθηκε επίσημα και ο κοντός πέλεκυς επαναφέρθηκε με βασιλικό διάταγμα το 1844, όταν καθιερώθηκε για πρώτη φορά μια εξουσιοδοτημένη απόδοση. Το 1905 το επίσημο σχέδιο για τον βασιλικό και κυβερνητικό θυρεό άλλαξε και πάλι, αυτή τη φορά επιστρέφοντας στο μεσαιωνικό μοτίβο, με μία τριγωνική ασπίδα και ένα πιο όρθιο λιοντάρι.

Το οικόσημο του βασιλικού οίκου καθώς και το Βασιλικό Λάβαρο χρησιμοποιεί το σχέδιο του λέοντα από το 1905. Η παλαιότερη σωζόμενη απεικόνιση του Βασιλικού Λαβάρου βρίσκεται στη σφραγίδα της Δούκισσας Ίνγκεμποργκ (Ingebjørg) από το 1318. Η απόδοση που χρησιμοποιείται ως επίσημο εθνόσημο της Νορβηγίας είναι ελαφρώς διαφορετική και εγκρίθηκε για τελευταία φορά από τον βασιλιά στις 20 Μαΐου 1992 .

Όταν χρησιμοποιείται ως το βασιλικό οικόσημο, η ασπίδα διαθέτει τα διακριτικά του Βασιλικού Νορβηγικού Τάγματος του Αγίου Όλαφ γύρω της και πλαισιώνεται από έναν βασιλικό μανδύα ερμίνας, που υπερκαλύπτεται από το στέμμα της Νορβηγίας.

Το βασιλικό εθνόσημο δεν χρησιμοποιείται συχνά. Αντίθετα, το μονόγραμμα του βασιλιά χρησιμοποιείται εκτενώς, για παράδειγμα σε στρατιωτικά διακριτικά και σε νομίσματα.

Ο θυρεός της Νορβηγίας
Βασιλικό οικόσημο της Νορβηγίας
Οικόσημο του Διαδόχου της Νορβηγίας

βασιλικό μονόγραμμα του βασιλιά Χάακον Ζ΄ της Νορβηγίας
Βασιλικό μονόγραμμα της βασίλισσας Mωντ της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα του βασιλιά Όλαφ Ε΄ της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα της πριγκίπισσας Μάρθας της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα του βασιλιά Χάραλντ Ε΄ της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα της βασιλικής συζύγου Σόνιας της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα του πρίγκιπα διαδόχου Χάακον της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα της πριγκίπισσας Μέτε-Μάριτ της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα της πριγκίπισσας Ίνγκριντ Αλεξάνδρας της Νορβηγίας
βασιλικό μονόγραμμα του πρίγκιπα Σβέρε Μάγκνους της Νορβηγίας

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

↑ «History». www.royalcourt.no. Norwegian Royal Court. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2019.
↑ «The Royal Family». www.royalcourt.no. Norwegian Royal Court. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2014.
↑ Central, Guest PostsRoyal (26 Ιουνίου 2014). «How popular are Europe's Monarchies?». Royal Central (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019.
↑ «Royal romance raised a ruckus». www.newsinenglish.no. 15 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019.
↑ «Rikssamling». www.kongehuset.no (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019.
↑ «The Family tree». www.royalcourt.no (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2020.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

The Royal Family and the Royal House of Norway - Επίσημος ιστότοπος της Νορβηγικής Βασιλικής Οικογένειας (στα Αγγλικά)
The Royal House of Norway - Επίσημος ιστότοπος του Βασιλικού Οίκου της Νορβηγίας (Ολόκληρος ο ιστότοπος στα Αγγλικά)

[1] «History». www.royalcourt.no. Norwegian Royal Court. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2019.

[konge-2] «The Royal Family». www.royalcourt.no. Norwegian Royal Court. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2014.

[3] Central, Guest PostsRoyal (26 Ιουνίου 2014). «How popular are Europe's Monarchies?». Royal Central (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019.

[4] «Royal romance raised a ruckus». www.newsinenglish.no. 15 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2019.

[5] «Rikssamling». www.kongehuset.no (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019.

[6] «The Family tree». www.royalcourt.no (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]