Βερντόνι
Ο Βερντόνι (διεθνώς: Verdoni, ; – 1804) ήταν Ιταλός-Γάλλος ερασιτέχνης σκακιστής που μετακόμισε στην Αγγλία, και ωστόσο, φαίνεται να απολαμβάνει τη μεγαλύτερη αναγνώριση ως ο καλύτερος παίκτης στη χώρα και ίσως στον κόσμο.
| Βερντόνι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18ος αιώνας Ιταλία |
| Θάνατος | 1804 Λονδίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημιουργός γραπτών έργων σκακιστής[1] |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Το βιβλίο The Oxford Companion to Chess[2] αναφέρει ότι ο Ιταλός Βερντόνι έμαθε σκάκι κατά τη μέση ηλικία και έγινε μαιτρ (αν και αυτό είναι ασυνήθιστο). Μετά το θάνατο του Φρανσουά-Αντρέ Φιλιντόρ το 1795, ο Βερντόνι θεωρήθηκε (κυρίως στην Αγγλία) ως ένας από τους ισχυρότερους παίκτες στον κόσμο και πήρε τη θέση του Φιλιντόρ ως επαγγελματίας παίκτης. Έγινε ο μέντορας του Τζάκομπ Χένρυ Σάρατ μέχρι το θάνατό του το 1804. Ο Βερντόνι κλήθηκε από τον Λόουενταλ, που ήταν "ο άμεσος διάδοχος του Φιλιντόρ για τον αγγλικό θρόνο στο σκάκι".[3] Ο Φιλιντόρ ήταν σαφώς ανώτερος του Βερντόνι και συνήθιζε να του δίνει ένα πιόνι σαν χάντικαπ, σύμφωνα με κάποια άλλη άποψη, που γράφτηκε στην εφημερίδα The Life of Philidor, ο Φιλιντόρ έδωσε πράγματι το πλεονέκτημα πιονιού στον Βερντόνι, αλλά έλαβε την πρώτη κίνηση σε αντάλλαγμα.[4]
Ο Βερντόνι περιγράφεται ως ο ισχυρότερος παίκτης στον κόσμο στο διάστημα μεταξύ θανάτου του Φιλιντόρ το 1795 και του δικού του θανάτου το 1804. Ένα επιχείρημα που παρατίθεται για την υποστήριξη αυτής της επιλογής είναι ότι ο Φιλιντόρ (όπως αναφέρθηκε από τον Λιούις) είπε:[5]
- "(Verdoni) c'est le premier joueur en Europe apres moi"
- (ο Βερντόνι είναι ο πρώτος παίκτης στην Ευρώπη μετά από εμένα).
Ο Βερντόνι, όπως και ο Φιλιντόρ, μετακόμισε στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του εκεί.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 149613.
- ↑ Hooper & Whyld (1992), σελ. 440.
- ↑ The Chess player's magazine, Volume 2, 1868
- ↑ G. Allen, T. von Heydebrand und der Lasa, The life of Philidor, musician and chess-player, Philadelphia, 1863
- ↑ W. Lewis, Letters on Chess, Λονδίνο 1848, σελ. 101.
Πηγές Επεξεργασία
- Hooper, David Vincent· Whyld, Kenneth (1992). The Oxford Companion to Chess (στα Αγγλικά) (2η έκδοση). Oxford University Press. ISBN 0-19-280049-3.