Βικτώρια Λουίζα της Πρωσίας

Η Βικτωρία Λουίζα (Viktoria Luise von Preußen, 13 Σεπτεμβρίου 1892 - 11 Δεκεμβρίου 1980) από τον Οίκο των Χοεντσόλλερν, ήταν σύζυγος του Ερνέστου Αυγούστου Γ΄ του Μπράουνσβιγκ. Ήταν μητέρα της Φρειδερίκης, Βασίλισσας της Ελλάδας, του Γεωργίου Γουλιέλμου του Αννοβέρου κ.ά.

Βικτωρία Λουίζα
Πριγκίπισσα της Πρωσίας
Γέννηση13 Σεπτεμβρίου 1892
Μαρμάρινο Παλάτι, Πότσδαμ
Θάνατος11 Δεκεμβρίου 1980 (88 ετών)
Αννόβερο, Κάτω Σαξονία
ΣύζυγοςΕρνέστος Αύγουστος Γ΄
ΕπίγονοιΕρνέστος Αύγουστος Δ΄
Γεώργιος Γουλιέλμος
Φρειδερίκη
Χριστιανός Όσκαρ
Γουέλφος Ερρίκος
ΟίκοςΟίκος των Χοεντσόλερν
ΠατέραςΓουλιέλμος Β΄
ΜητέραΑυγούστα Βικτωρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Νεανικά έτη Επεξεργασία

Η Βικτώρια Λουΐζα Αδελαΐδα Ματθίλδη Καρλόττα γεννήθηκε στο Μαρμάρινο Παλάτι στο Πότσδαμ και ήταν κόρη του Γουλιέλμου Β΄ της Γερμανίας και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν. Πήρε τα ονόματα της Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου, της εκ μητρός γιαγιάς του πατέρα της, και της Λουίζας του Μεκλεμβούργου, συζύγου του Βασιλιά της Πρωσίας, της εκ πατρός προγιαγιάς του πατέρα της. Γεννήθηκε έπειτα από τη γέννηση έξι γιων και ήταν το τελευταίο παιδί στην οικογένεια. Τη φώναζαν Σίσσυ και είχε την προσοχή και συμπάθεια όλων. Η οικογένεια ζούσε στο Κάστρο του Χόμπουργκ στη Ρηνανία. Μελέτησε πιάνο με δασκάλα τη Σάντρα Ντρούκερ το 1905· το 1911 επισκέφθηκε με τον πατέρα της τον εξάδελφό του Γεώργιο Ε΄.

Ο γάμος της Επεξεργασία

Στις 20 Μαΐου 1912 απεβίωσε ο Γεώργιος Γουλιέλμος του Αννοβέρου και στη κηδεία παρευρέθησαν οι δύο μεγαλύτεροι γιοί του Γουλιέλμου Β΄. Λίγο αργότερα ο αδελφός του τεθνεώτος, ο Ερνέστος Αύγουστος Γ΄, επισκέφθηκε τον Αυτοκράτορα στο Βερολίνο για να τον ευχαριστήσει και εκεί γνώρισε τη Βικτωρία Λουίζα και ερωτεύθηκαν. Δεν ήταν εύκολο να παντρευτούν, διότι οι σχέσεις Γερμανίας και Βρετανίας είχαν από καιρό διαταραχθεί για δύο λόγους: ο πάππος του Ερνέστου Αυγούστου Γ΄, Γεώργιος Ε΄ του Αννοβέρου, ως σύμμαχος των Αυστριακών, είχε εκτοπιστεί από το θρόνο του στον πόλεμο του 1866 από τον πάππο του Γουλιέλμου Β΄, τον Γουλιέλμο Α΄, ο οποίος προσάρτησε το Αννόβερο στη Γερμανική αυτοκρατορία. Ο Ερνέστος Αύγουστος Γ΄ ήταν διάδοχος του πατέρα του, του Ερνέστου Αυγούστου Β΄ του Αννοβέρου, Δούκα του Κάμπερλαντ, στη Βρετανία και διεκδικητή του βασιλείου του Αννοβέρου. Επιπρόσθετα το 1884 είχε αποβιώσει ο Γουλιέλμος του Μπράουνσβαϊγκ, τελευταίος απόγονος του κύριου κλάδου των Γουέλφων. Έπρεπε να τον διαδεχθεί ο Ερνέστος Αύγουστος, Δούκας του Κάμπερλαντ, του νεότερου κλάδου των Γουέλφων-Αννοβέρου. Ο Γουλιέλμος Β΄ όμως δεν το επέτρεπε. Για να γίνει ο γάμος, πρότεινε να παραιτηθεί ο Ερνέστος Αύγουστος Β΄ του Αννοβέρου και να αναλάβει το Δουκάτο του Μπράουνσβαϊγκ με τον όρο να είναι πάντα σύμμαχος της Βρετανίας. Η πρόταση έγινε δεκτή και οι δύο νέοι παντρεύτηκαν στις 24 Μαΐου 1913 στο Βερολίνο. Ο Αυτοκράτορας για να αμείψει το Δούκα για την παραχώρηση του Αννοβέρου, αφού αποφυλάκισε δύο Βρετανούς κατασκόπους, προσκάλεσε την ευρύτερη οικογένεια των Χοεντσόλλερν και πολλούς ηγεμόνες, συνολικά 1200 άτομα. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση εστεμμένων από τη Γερμανική Ενοποίηση (1871) ως τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1915).

Το ζεύγος εγκαταστάθηκε στο Μπράουνσβαϊγκ της Κάτω Σαξονίας. Επειδή ο Ερνέστος Αύγουστος Γ΄ συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών, η Βρετανία με την Πράξη Στέρησης του 1917 αφαίρεσε τον τίτλο του πρίγκιπα του Ηνωμένου Βασιλείου από αυτόν και τον γιο του. Έτσι το 1923 που απεβίωσε ο πατέρας του δεν τον διαδέχθηκε ως δούκας του Κάμπερλαντ. Το 1918 η Γερμανία πίεσε σε παραίτηση όλους τους πρίγκιπες, δούκες, κ.α., έτσι χάθηκε και το δουκάτο του Μπρούνσβιγκ. Ο Ερνέστος Αύγουστος Γ΄ έμεινε αρχηγός του Οίκου των Γουέλφων.

 
Η Βικτωρία Λουίζα με τη μητέρα της Αυγούστα Βικτωρία του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν το 1911.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και μετά Επεξεργασία

Δύο από τα αδέλφια της Βικτωρίας Λουίζας έγιναν μέλη στην πρωτοεμφανιζόμενης οργάνωσης των Ναζί και ο πατέρας της έδωσε χρήματα. Επειδή ο σύζυγός της ήταν Βρετανός, προσπάθησαν να συμβάλουν στην προσέγγιση της Γερμανίας με την Αγγλία, μάλιστα ο Χίτλερ πρότεινε το γάμο της κόρης τους Φρειδερίκης με τον μέλλοντα Εδουάρδο Η΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ήταν όμως 23 έτη μεγαλύτερός της. Ο πατέρας της είχε αποβιώσει από το 1941.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ζούσε στο Κάστρο Μπλάνκενμπουργκ, στο Μπλάνκενμπουργκ του Χαρτς της Σαξονίας-Άνχαλτ. Υποστήριξε μία ιδιοκτησία για να κάνουν διακοπές παιδιά χαμηλού εισοδήματος. Η ίδια συμμετείχε σε διασκεδάσεις της υψηλής κοινωνίας, κυνήγια και επιδείξεις αλόγων.

Οικογένεια Επεξεργασία

Με τον σύζυγό της Ερνέστο Αύγουστο Γ΄ του Μπράουνσβαϊγκ, Δούκα του Κάμπερλαντ, διεκδικητή Βασιλιά του Αννοβέρου, είχε τα εξής τέκνα:

Πρόγονοι Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Black, Jeremy (2004). The Hanoverians: The History of a Dynasty. New York: Hambledon and London. ISBN 1852854464.
  • Cecil, Lamar (1996). Wilhelm II: Emperor and Exile, 1900-1941, Volume 2. Chapel Hill, NC: University of North Carolina Press.
  • Emmerson, Charles (2013). 1913: The World before the Great War (2013 ed.). Random House. ISBN 9781448137329. - Total pages: 544
  • Giloi, Eva (2011). Monarchy, Myth, and Material Culture in Germany 1750-1950. Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-76198-7.
  • Clay, Catrine (2007). King, Kaiser, Tsar: Three Royal Cousins Who Led the World to War. Walker & Company. ISBN 978-0802716231.
  • MacDonogh, Giles (2000). The Last Kaiser: The Life of Wilhelm II. New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-30557-5.
  • MacDonogh, Giles (2007). After the Reich: The Brutal History of the Allied Occupation. New York: Basic Books. ISBN 978-0465003389.
  • Pakula, Hannah (1997). An Uncommon Woman: The Empress Frederick, Daughter of Queen Victoria, Wife of the Crown Prince of Prussia, Mother of Kaiser Wilhelm. New York: Simon and Schuster Inc. ISBN 0684842165.
  • Petropoulos, Jonathan (2006). Royals and the Reich: The Princes von Hessen in Nazi Germany. New York: Oxford University Press. ISBN 0195339274.
  • Riotte, Torsten (2008). "The House of Hanover, Queen Victoria and the Gelph dynasty". In Urbach, Karina. Royal Kinship. Anglo-German Family Networks 1815-1918. Munich: K.G. Saur Verlag. ISBN 978-3-598-23003-5.
  • Riotte, Torsten (2011). "Hanoverian Exile and Prussian Governance: King George V of Hanover and His Successor in Austria, 1866-1913". In Mansel, Philip; Riotte, Torsten. Monarchy and Exile: The Politics of Legitimacy from Marie de Médicis to Wilhelm II. Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-24905-9.
  • Schench, G. (1907). Handbuch über den Königlich Preuβischen Hof und Staat fur das Jahr 1908 [Manual of the Royal Prussian Court and State for the year 1908] (in German). Berlin.
  • Topham, Anne (1915). Memories of the Kaiser's Court. New York: Dodd, Mead and Company.
  • Viktoria Luise (Herzogin zu Braunschweig und Lüneburg) (1977). The Kaiser's Daughter: Memoirs of H. R. H. Viktoria Luise, Duchess of Brunswick and Lüneburg, Princess of Prussia. Prenticse-Hall. ISBN 978-0-13-514653-8.
  • Vovk, Justin C. (2012). Imperial Requiem: Four Royal Women and the Fall of the Age of Empires. Bloomington, IN: iUniverse. ISBN 978-1-4759-1749-9.
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Princess Victoria Louise of Prussia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).