Βλάσιος Σκορδέλης

Έλληνας πεζογράφος και εκπαιδευτικός

Ο Βλάσιος Σκορδέλης (Στενήμαχος Ανατολικής Ρωμυλίας, 1835Αθήνα, 1898) ήταν Έλληνας πεζογράφος και εκπαιδευτικός.

Βλάσιος Σκορδέλης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Βλάσιος Σκορδέλης (Ελληνικά)
Γέννηση1835
Ασένοβγκραντ
Θάνατος3ιουλ. / 15  Οκτωβρίου 1898γρηγ.
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο της Λειψίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
εκπαιδευτικός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1835 στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Από μικρή ηλικία έδειξε έντονη κλίση προς τα γράμματα και στάλθηκε στην Αθήνα για να ολοκληρώσει τις γυμνασιακές σπουδές του. Εν συνεχεία, σπούδασε παιδαγωγική στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποφοιτώντας ως ελληνοδιδάσκαλος το 1857. Έναν χρόνο αργότερα, μετέβη στην Λειψία της Γερμανίας, πραγματοποιώντας μεταπτυχιακές σπουδές και έπειτα επέστρεψε και πάλι στη Στενήμαχο, αναλαμβάνοντας καθήκοντα διευθυντή στο εκεί ελληνικό σχολείο από το 1859 έως το 1863. Εγκαταστάθηκε στη Φιλιππούπολη, αναλαμβάνοντας την Κεντρική Ελληνική Σχολή και τον έλεγχο όλων των ελληνικών σχολείων της επαρχίας.[1]

Ο Σκορδέλης ανέλαβε τη θέση αυτή σε μια κρίσιμη ιστορικά περίοδο. Από τις πρωτοβουλίες του για την εκπαίδευση φαίνεται πως επιχειρούσε την καλλιέργεια εθνικής αυτοσυνειδησίας και τόνωσης της εθνικής ομοψυχίας στη Βουλγαρία, ως απάντηση στις προκλήσεις των Βουλγάρων, μέσω παροχής παιδείας υψηλού επιπέδου. Ένα από τα έργα του που είχαν αυτό τον σκοπό ήταν η ενίσχυση και ο εμπλουτισμός της βιβλιοθήκης της Κεντρικής Σχολής.[2]

Το 1868, μετά από τα επεισόδια μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου σχετικά με ζητήματα που ικανοποιούσαν αξιώσεις των Βουλγάρων, η ελληνική κοινότητα της Φιλιππούπολης, αποφάσισε να σταλεί ο Βλάσιος Σκορδέλης ως αντιπρόσωπός της στην Κωνσταντινούπολη. Παρέμεινε εκεί τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο του 1869, και συμμετείχε και ο ίδιος στις διαπραγματεύσεις για την επίλυση του εκκλησιαστικού ζητήματος των Βουλγάρων, ενημερώνοντας την ελληνική κοινότητα και δίνοντας διεθνή προβολή σε αυτό.[3] Για τον λόγο αυτό συνεργαζόταν με εφημερίδες της Πόλης, ενώ εξέδιδε και δικά του έντυπα και περιοδικά.[4]

Έτσι λοιπόν, μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη, ο Βλάσιος Σκορδέλης επέστρεψε στη Φιλιππούπολη και συνέχισε την ενασχόλησή του με τα εκπαιδευτικά ζητήματα της επαρχίας. Το 1872 ίδρυσε τον Σύλλογο Φιλομούσων, ενώ είχε ήδη αναγορευθεί επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου της Κωνσταντινούπολης. Μετά από πρόταση του Γεωργίου Ζαρίφη, ο οποίος είχε ιδρύσει το Ζαρίφειο Διδασκαλείο στη Φιλιππούπολη, ο Σκορδέλης μετέβη και πάλι στη Λειψία για να πραγματοποιήσει περαιτέρω παιδαγωγικές σπουδές. Επέστρεψε το 1875 και ανέλαβε τη διεύθυνση του Διδασκαλείου την περίοδο 1877 έως 1878.[5]

Το 1880 μετακόμισε στην Ελλάδα, αρχικά στην Τρίπολη Αρκαδίας όπου διηύθυνε το εκεί Διδασκαλείο και έπειτα στην Αθήνα όπου ίδρυσε Παρθεναγωγείο,[6] του οποίου ήταν διευθυντής μέχρι τις 3 Οκτωβρίου 1898, όταν και πέθανε.[7]

Εργογραφία

Επεξεργασία
  • Θρακικαί Μελέται.
  • Διδασκαλικός οδηγός: ήτοι θεωρητικός και πρακτικός οδηγός των Δημοτικών Σχολείων και Παρθεναγωγείων.
  • Ημερολόγιον δημοδιδασκάλου: ήτοι η παιδαγωγία εν τη πράξει.
  • Περί Θράκης: Λόγος εκφωνηθείς κατά την επέτειον εορτήν της εν Φιλιππουπόλει κεντρικής Ελλ. Σχολής λ' Ιανουαρίου αωξε΄.
  • Το χωρίον της Ροδόπης.
  • Ἑλληνικόν λεξιλόγιον.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία