Βουζιέ

Γαλλική κοινότητα στο νομό Αρδεννών

Συντεταγμένες: 49°23′53″N 4°42′4″E / 49.39806°N 4.70111°E / 49.39806; 4.70111

Το Βουζιέ (Γαλλικά: Vouziers) είναι κοινότητα στο νομό Αρδέννες, στην περιοχή Γκραντ Εστ της βορειοανατολικής Γαλλίας, κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο.

Βουζιέ

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήarrondissement of Vouziers και Αρδέννες
Ταχυδρομικός κώδικας08400
Κωδικός Κοινότητας08490[1]
Πληθυσμός4.016 (1  Ιανουαρίου 2021)[2]
Έκταση42,48 km²
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βουζιέ
49°23′53″N 4°42′4″E
Ιστότοποςhttp://www.ville-vouziers.fr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Με διάταγμα της 11ης Μαΐου 2016, από την 1η Ιουνίου 2016, οι κοινότητες Βριζί και Τερρόν-συρ-Αιν συνδέθηκαν με την κοινότητα Βουζιέ και σχημάτισαν τη νέα κοινότητα Βουζιέ.

Είναι υπονομαρχία του νομού και ο πληθυσμός ανέρχεται σε 4.340 κατοίκους (2017).

Οι κάτοικοι ονομάζονται Βουζινουά (ζ).[3]

Περιγραφή Επεξεργασία

 
Χάρτης της περιοχής Γκραντ-Εστ με τις κυριότερες πόλεις. Το Βουζιέ στα νότια του νομού Αρδεννών

Η κοινότητα Βουζιέ βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του νομού Αρδεννών, στη διοικητική περιοχή Γκραντ-Εστ, στις πύλες της περιοχής Αργκόν.

Η απόσταση από το Παρίσι είναι 182 χλμ.[4]

Έχει πληθυσμό 4.340 κατοίκους (2017) και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 5.924 κατοίκους (2015). Μαζί με τις κοινότητες Σεντάν και Ρετέλ είναι η τρίτη υπονομαρχία του νομού.

Απέχει περίπου ίση απόσταση από τη Σαρλβίλ-Μεζιέρ (νομαρχιακή πρωτεύουσα), το Σεντάν (το κάστρο του Σεντάν είναι το μεγαλύτερο οχυρωμένο κάστρο στην Ευρώπη), το Ροκρουά, τη Ρενς (πόλη της στέψης των βασιλέων της Γαλλίας), το Σαλόν-αν-Σαμπάνι και τη Βαρέν-αν-Αργκόν, όπου συνελήφθη ο Λουδοβίκος ΙΣΤ'.

Η πόλη διασχίζεται από τον ποταμό Αιν και εξυπηρετείται από ένα τμήμα του καναλιού των Αρδεννών. Στα τέλη του 19ου αιώνα, η κοινότητα τροφοδοτήθηκε εν μέρει με ηλεκτρικό ρεύμα από τον μικρό υδροηλεκτρικό σταθμό παραγωγής ενέργειας μύλου, γνωστός ως σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Μπριφοτώ, στον ποταμό Αιν.

Η συνολική έκταση της κοινότητας είναι 42,48 χμ². Βρίσκεται σε υψόμετρο 89 έως 186 μέτρων.

Ιστορία Επεξεργασία

 
Ο τάφος του Ρολάν Γκαρός

Το όνομα Βουζιέ θεωρείται ότι προέρχεται από τη Γαλατική ονομασία της ιτιάς ή λυγαριάς που αυξήθηκε από το επίθημα -ario / -aria.[5]

Δεν είναι γνωστό τίποτε ακριβές για το Βουζιέ πριν από τον 12ο αιώνα.[6]

Η περιοχή της κοινότητας ήταν γνωστή κατά τον Μεσαίωνα με το όνομα Βουρκ, έδρα μιας υποκομητείας, όπου κατά τον 14ο αιώνα βρίσκονταν δύο αγροκτήματα που ονομάζονταν Βουζιέ, γύρω από τα οποία αναπτύχθηκε το χωριό.[7] Βρίσκονταν στο σταυροδρόμι δύο δρόμων και πάνω σε πέρασμα του ποταμού Αιν, έτσι έγινε τόπος αγοράς σιταριού, που προμήθευε επίσης τους μύλους στον ποταμό, τρεις ή τέσσερις από τους οποίους ανήκαν στο έδαφος του χωριού.

Τον Απρίλιο του 1516, ο Φραγκίσκος Α' εξασφάλισε την ευημερία της πόλης αποκαθιστώντας δύο φορές το χρόνο αυτή την αγορά, που είχε διακοπεί, ιδιαίτερα μετά τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τον Εκατονταετή Πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης, αυτές οι αγορές μερικές φορές διαταράχθηκαν από ταραχές και συγκρούσεις. Η κοινότητα Βουζιέ έγινε πρωτεύουσα της περιοχής στις 19 Ιανουαρίου 1790.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 1792, ένα απόσπασμα της στρατιάς του στρατηγού Ντυμουριέ αναδιπλώθηκε στο Βουζιέ πριν ανατινάξει τη γέφυρα και αφήσει την πόλη στους Αυστριακούς και στη Στρατιά των Εμιγκρέδων, που διοικούσαν δύο μελλοντικοί βασιλιάδες της Γαλλίας, ο Λουδοβίκος ΙΗ' και ο Κάρολος Ι'.[6]Από την κοινότητα πέρασαν πάλι τα αυστριακά στρατεύματα μετά την ήττα τους στη μάχη του Βαλμί.

Η πόλη καταλήφθηκε το 1814 και μετά το 1815 από ρωσικά στρατεύματα, δεν υπέστη καταστροφές.

Κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού πολέμου του 1870, τα γαλλικά στρατεύματα που διοικούσε ο στρατηγός Φελίξ Ντουαί πέρασαν από το Βουζιέ από τις 25 έως τις 27 Αυγούστου 1870 πριν φτάσουν στο Σεντάν, όπου ηττήθηκαν. Η πόλη κατελήφθη μέχρι τις 18 Ιουλίου 1873.[8]

Στις 24 Μαρτίου 1885, ο Πωλ Βερλαίν δικάστηκε, καταδικάστηκε στο δικαστήριο και φυλακίστηκε από τα μέσα Απριλίου έως τα μέσα Μαΐου στην πόλη, μετά από καταγγελία που υπέβαλε η μητέρα του, καθώς, εξ αιτίας του αλκοολισμού του, αποπειράθηκε να την στραγγαλίσει.

 
Ερείπια του σιδηροδρομικού σταθμού κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο

Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το Βουζιέ ήταν μια από τις σημαντικές πόλεις στα μετόπισθεν του μετώπου και ως τέτοια σηματοδότησε τις αναμνήσεις πολλών στρατιωτών. Δεκάδες χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες νοσηλεύτηκαν ή πέθαναν στο νοσοκομείο. Η πόλη υπέστη πολλές ζημιές και καταστροφές, ιδιαίτερα κατά τη νικηφόρα αντεπίθεση τον Οκτώβριο του 1918 από τα στρατεύματα του στρατηγού Ανρί Γκουρώ και τις βίαιες μάχες που ακολούθησαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης, ο αεροπόρος Ρολάν Γκαρός καταρρίφθηκε κατά τη διάρκεια εναέριας μάχης πάνω από την περιοχή. Αναπαύεται στο νεκροταφείο του Βουζιέ. Οι Τσεχοσλοβακικές Λεγεώνες του μελλοντικού 1ου Προέδρου της Τσεχοσλοβακίας Τόμας Μάζαρικ συμμετέχουν επίσης σε αυτές τις μάχες. Ένα λύκειο στο Βουζιέ φέρει τιμητικά το όνομά του.

Στις 9 και 10 Ιουνίου 1940, μετά τη μάχη του Σεντάν, το 5ο Μικτό Σύνταγμα Πεζικού Σενεγάλης (RICMS) πολέμησαν γενναία στο Βουζιέ και έπεσαν στο πεδίο της μάχης.

Αξιοθέατα και μνημεία Επεξεργασία

 
Η εκκλησία Σαιν-Μωρίγ
  • Η εκκλησία Σαιν-Μωρίγ, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των ιστορικών μνημείων. Είναι ιδιαίτερα διάσημο για την πρόσοψή του που χωρίζεται σε 3 πύλες, που χρονολογούνται από την Αναγέννηση (1540). Στεγάζει επίσης την ταφική πλάκα του Baudoin de Vandy (1275).
  • Η εκκλησία Σαιν-Μωρίς του Βριζί.
  • Ο τάφος του Ρολάν Γκαρός (του οποίου το αεροπλάνο καταρρίφθηκε τον Οκτώβριο 1918 σε μάχη στο Σαιν-Μορέλ, ένα γειτονικό χωριό).
  • Ο λόφος του Τελίν, λόφος όπου υπήρχε η εκκλησία αυτού του εξαφανισμένου χωριού: αυτή η εκκλησία χρονολογείται πιθανώς από το 1570 και κατεδαφίστηκε το 1790. Το 1907, υπήρχε ακόμη ένας σταυρός που έδειχνε τη θέση του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. (Αγγλικά) GeoNames. 2005. 6453604.
  2. «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  3. . «habitants.fr/vouziers/services-publics». 
  4. . «distance.to/Vouziers,Ardennes,Grand-Est,FRA/Paris,Ιle-de-France,FRA». 
  5. Jacques Chaurand, « Un habitat parmi les arbres. Le nom de Vouziers (Ardennes) », Nouvelle revue d'onomastique,‎ 1997
  6. 6,0 6,1 Octave Guelliot, Dictionnaire historique de l'arrondissement de Vouziers, tome X, pp. 35-95, Éditions Terres Ardennaises, 2007, 2-905-339-75-6
  7. Girault de Saint-Fargeau, Guide pittoresque du voyageur en France: contenant la statistique etc., tome V, page 22, V° "Vouziers".
  8. Daniel Hochedez, La guerre franco-allemande et l'occupation en Argonne (1870-1873), revue Horizons d'Argonne, publication du Centre d'études argonnais, n° 87, juin 2010