Βραβείο Lux
Το Βραβείο Λουξ για τον Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο καθιερώθηκε το 2007. Απονέμεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και φέρει το όνομα της μονάδας "lux" για το φως. Σκοπός του βραβείου είναι να φωτίσει την κοινή γνώμη στο θέμα της ένταξης στην Ευρώπη και να καταστήσει πιο εύκολη τη διάδοση των ευρωπαϊκών ταινιών εντός της ΕΕ.[1]
Κριτήρια για την απονομή Επεξεργασία
Για να βραβευτεί μια ταινία πρέπει να πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:
- Ταινίες μυθοπλασίας ή ντοκιμαντέρ (μπορεί να περιλαμβάνουν κινούμενα σχέδια)
- Ελάχιστη επιτρεπόμενη διάρκεια 60 λεπτά
- Η παραγωγή ή συμπαραγωγή της ταινίας να έχει γίνει σε χώρα της ΕΕ ή στην Ισλανδία, το Λίχτενσταϊν και τη Νορβηγία.
- Η ταινία να απεικονίζει την οικουμενικότητα των αξιών της Ευρώπης και την ποικιλότητα της ευρωπαϊκής κουλτούρας, φέρνοντας σαφείς αντιλήψεις για τη συζήτηση αναφορικά με τη διαδικασία της οικοδόμησης της Ευρώπης.
- Να έχει προβληθεί για πρώτη φορά στο διάστημα 1ης Μαΐου του προηγούμενου έτους και της 1ης Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Η κριτική επιτροπή Επεξεργασία
Την ταινία που λαμβάνει το βραβείο ψηφίζουν 785 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που έχουν παρακολουθήσει όλες τις ταινίες που είναι υποψήφιες για το βραβείο, τρεις τον αριθμό. Η ψηφοφορία γίνεται ηλεκτρονικά μέσω του διαδικτυακού τόπου του Κοινοβουλίου. Η ταινία που λαμβάνει τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων είναι η νικήτρια.
Το βραβείο Επεξεργασία
Το βραβείο δημιουργήθηκε από τη Βελγίδα καλλιτέχνιδα Ζοκλίν Κόστερ που εμπνεύστηκε από έναν συμβολισμό για τον Πύργο της Βαβέλ, σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να δείξει την πολυγλωσσία και την πολιτισμική διαφορετικότητα που ενώνονται σε έναν τόπο με έναν στόχο.[2] Η απονομή γίνεται στο Στρασβούργο από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ενώπιον των ευρωβουλευτών και εκπροσώπων άλλων ταινιών που λαμβάνουν μέρος στο διαγωνισμό.
Νικητές βραβείου Επεξεργασία
| Χρονιά | Ταινία | Σκηνοθέτης | Εθνικότητα σκηνοθέτη (το χρόνο ολοκλήρωσης της ταινίας) |
|---|---|---|---|
| 2007 | Η άκρη του ουρανού | Φατίχ Ακίν | Γερμανία |
| 2008 | Η σιωπή της Λόρνα | Ζαν-Πιερ Νταρντέν, Λικ Νταρντέν | Βέλγιο |
| 2009 | Welcome | Φιλίπ Λουαρέ | Γαλλία |
| 2010 | Ο Ξένος (Die Fremde) | Φέο Αλαντάγκ | Γερμανία |
| 2011 | Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο | Ρομπέρ Γκεντιγκιάν | Γαλλία |
| 2012 | Io sono Li | Αντρέα Σεγκρέ | Ιταλία |
| 2013 | Ραγισμένα όνειρα | Φέλιξ Βαν Γκρόνινγκεν | Βέλγιο |
| 2014 | Ida | Πάβελ Παβλικόφσκι | Πολωνία |
| 2015 | Ατίθασες | Ντενίζ Γκάμζε Εργκιουβέν | Τουρκία |
| 2016 | Toni Erdmann | Μάρεν Άντε | Γερμανία |
| 2017 | Η καταγωγή των Σάμι | Αμάντα Κέρνελ | Σουηδία |
| 2018 | Γυναίκα σε πόλεμο | Μπένεντικτ Έρλινγκσον | Ισλανδία |
| 2019 | Υπάρχει Θεός, το όνομά της είναι Πετρούνια | Τεόνα Στρούγκαρ Μιτέβσκα | Βόρεια Μακεδονία |
| 2020/21 | Κολεκτίβ[3] | Αλεξάντερ Νανάου | Ρουμανία |
| 2022 | Κβο Βάντις, Άιντα;[4] | Γιασμίλα Ζμπάνιτς | Βοσνία και Ερζεγοβίνη |
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ European Parliament News, 1η Οκτωβρίου 2007[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ European Parliament News, Visual ıdentity[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Grobe, Stefan (9 Ιουνίου 2021). «Europäischer Lux-Filmpreis an deutsche Koproduktion». euronews (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Der LUX-Filmpreis 2022 geht an „Quo Vadis, Aida?"». europarl.europa.eu.