Ο βρασμός ψυχής ή ορθότερα βρασμός ψυχικής ορμής αποτελεί νομικό όρο με τον οποίο χαρακτηρίζεται κυρίως ο αποκλεισμός της σκέψης που οφείλεται σε αιφνίδια υπερδιέγερση συναισθήματος. Ο βρασμός ψυχικής ορμής χρησιμοποιείται από τον νομοθέτη μόνο στο έγκλημα της ανθρωποκτονίας και η ύπαρξή του θεμελιώνει προνομιούχο έγκλημα (έγκλημα που τιμωρείται ελαφρύτερα σε σχέση με το βασικό έγκλημα). Ενώ η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη, η ανθρωποκτονία εκ προθέσεως εν βρασμώ ψυχικής ορμής τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη (5 - 20 χρόνια).

Ο βρασμός ψυχικής ορμής θα πρέπει να συντρέχει και κατά την απόφαση για την τέλεση του εγκλήματος και κατά την στιγμή της τέλεσης. Αν ο δράστης αποφασίσει σε βρασμό ψυχικής ορμής να σκοτώσει κάποιον, όταν τον σκοτώνει όμως είναι ψύχραιμος, τότε δεν τελεί υπό βρασμό ψυχικής ορμής. Βρασμός ψυχικής ορμής δεν είναι ο εκνευρισμός του δράστη και δεν συντρέχει στις περιπτώσεις απλής προσβολής του «εγωισμού» ή της «παλικαριάς» του. Θα πρέπει να έχει αποκλειστεί η σκέψη, ο δράστης δηλαδή να μην είναι σε θέση να σταθμίσει τα αίτια τα οποία τον κινούν στην τέλεση της πράξης και τα αίτια που τον συγκρατούν από την τέλεση της πράξης. Ο βρασμός ψυχικής ορμής αποκλείεται σε κάθε προμελετημένη ανθρωποκτονία.

  • Συνήθης έκφραση του όρου είναι «εν βρασμώ ψυχής».