Η Βριμώ ήταν δευτερεύουσα θεότητα στην Ελληνική Μυθολογία και τιμόταν ιδιαίτερα στη πόλη των Φερών της Θεσσαλίας, εξ ου και επονομαζόταν Φεραία, η οποία και παριστανόταν στα νομίσματα της πόλης ως «δαδοφόρος έφιππος».

Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος στα Αργοναυτικά, περιγράφοντας την προετοιμασία της Μήδειας να φτιάξει το φίλτρο που θα βοηθούσε τον Ιάσονα να αντιμετωπίσει τους ταύρους του Άρη αναφέρει «Το μαύρο της χυμό, όπως αυτός της ορεινής βελανιδιάς, τον είχε μαζέψει σ' ένα κοχύλι από την Κασπία για να φτιάξει φίλτρο, αφού πρώτα λουτρό είχε κάνει σ' εφτά αστείρευτα ρυάκια κι εφτά φορές είχε καλέσει την παιδοτρόφο Βριμώ, τη νυχτοπλάνητη, τη καταχθόνια, τη βασίλισσα των νεκρών».[1]

Επειδή το όνομά της σήμαινε την "φρυάττουσα" ή "λυσσώσα" εικάζεται ότι επρόκειτο για θεότητα του κάτω κόσμου, του Άδη. Έτσι συχνά παρατηρείται το όνομα Βριμώ να αποτελεί σε άλλους τόπους προσωνύμιο που έφεραν μεγάλες θεότητες όπως η Περσεφόνη, η Δήμητρα, η Εκάτη αλλά και η Κυβέλη.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Απολλώνιος Ρόδιος (1999). Αργοναυτικά. Αθήνα: κάκτος. σελ. 257. ISBN 978-960-352-691-9. 

Πηγές Επεξεργασία

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου", τομ.4ος, σελ.844.