Γενοκτονία του Μπανγκλαντές (1971)
Η γενοκτονία του Μπανγκλαντές ξεκίνησε στις 26 Μαρτίου 1971 με την λεγόμενη επιχείρηση Searchlight [1], όταν το τότε Δυτικό Πακιστάν (σημερινό Πακιστάν) ξεκίνησε στρατιωτική επέμβαση στο ανατολικό τμήμα της χώρας (σημερινό Μπανγκλαντές), προκειμένου να καταστείλει τις εκκλήσεις των Βεγγαλέζων για αυτοδιάθεση[2]. Κατά τη διάρκεια του εννεαμήνου πολέμου για την απελευθέρωση του Μπαγκλαντές, μέλη του πακιστανικού στρατού και συμμαχικών ισλαμιστικών πολιτοφυλακών της Τζαμάτ-ε-Ισλαμί[3] σκότωσαν μεταξύ 300.000 και 3.000.000[4] ανθρώπους και βίασαν μεταξύ 200.000 και 400.000 γυναίκες [5] σύμφωνα με πηγές του Μπανγκλαντές και της Ινδίας[6], σε μια συστηματική επιχείρηση γενοκτονίας[7] [8]. Οι επιθέσεις εναντίον των γυναικών υποστηρίχθηκαν από θρησκευτικούς ηγέτες της Τζαμάτ-ε-Ισλαμί, οι οποίοι χαρακτήρισαν τις Βεγγαλέζες γυναίκες ως γκονιμοτέρ μαλ («δημόσιο κτήμα» στην τοπική γλώσσα)[9]. Ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, άλλα οκτώ έως δέκα εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως Ινδουιστές, εγκατέλειψαν την χώρα και αναζήτησαν καταφύγιο στην γειτονική Ινδία. Εκτιμάται ότι έως και 30 από τα 70 εκατομμύρια[10] πολίτες εκτοπίστηκαν εσωτερικά. Κατά την διάρκεια του πολέμου ξέσπασαν επίσης εθνοτικές συγκρούσεις μεταξύ Βεγγαλέζων και Μπιχάρι που μιλούν Ουρντού [11]. Οι Μπιχάρι υπέστησαν αντίποινα από όχλους και πολιτοφυλακές Βεγγαλέζων[12] και από 1.000[13] έως 150.000[14] [15] έχασαν την ζωή τους. Άλλες πηγές τους ανεβάζουν σε 500.000[16] [17].
Υπάρχει σε εξέλιξη μια ακαδημαϊκή συζήτηση για το κατά πόσον τα γεγονότα αυτά, ιδίως οι ενέργειες εναντίον Ινδουιστών, συνιστούν γενοκτονία[18] [19].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Spencer 2012, σελ. 63.
- ↑ Ganguly 2002, σελ. 60.
- ↑ Totten, Samuel· Parsons, William S. (10 Σεπτεμβρίου 2012). Centuries of Genocide: Essays and Eyewitness Accounts. Routledge. ISBN 978-1-135-24550-4.
- ↑ Alston, Margaret (2015). Women and Climate Change in Bangladesh. Routledge. σελ. 40. ISBN 978-1-317-68486-2.
- ↑ «Birth of Bangladesh: When raped women and war babies paid the price of a new nation». 19 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Sisson, Richard· Rose, Leo E. (1991). War and Secession: Pakistan, India, and the Creation of Bangladesh. University of California Press. σελ. 306. ISBN 9780520076655.
- ↑ Sharlach 2000.
- ↑ Sajjad 2012, σελ. 225.
- ↑ D'Costa 2011, σελ. 108.
- ↑ «World Population Prostpects 2017». Population Division of the Department of Economic and Social Affairs of the United Nations Secretariat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ Saikia 2011, σελ. 3.
- ↑ Khan, Borhan Uddin· Muhammad Mahbubur Rahman (2010). Rainer Hofmann, Ugo Caruso, επιμ. Minority Rights in South Asia. Peter Lang. σελ. 101. ISBN 978-3631609163.
- ↑ «Chronology for Biharis in Bangladesh». The Minorities at Risk (MAR) Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2013.
- ↑ George Fink (25 Νοεμβρίου 2010). Stress of War, Conflict and Disaster. Academic Press. σελ. 292. ISBN 978-0-12-381382-4.
- ↑ Encyclopedia of Violence, Peace and Conflict: Po – Z, index. 3. Academic Press. 1999. σελ. 64. ISBN 978-0-12-227010-9.
- ↑ Gerlach, Christian (2010). Extremely Violent Societies: Mass Violence in the Twentieth-Century World. Cambridge University Press. σελ. 148. ISBN 978-1-139-49351-2.
- ↑ Rummel, R.J. (1997). Death by Government. Transaction Publishers. σελ. 334. ISBN 978-1-56000-927-6.
- ↑ Beachler, Donald (1 December 2007). «The politics of genocide scholarship: the case of Bangladesh». Patterns of Prejudice 41 (5): 467–492. doi:. «Some scholars and other writers have denied that what took place in Bangladesh was a genocide.».
- ↑ Bose, Sarmila (2011). «The question of genocide and the quest for justice in the 1971 war». Journal of Genocide Research 13 (4): 393–419. doi:.