Άνοιγμα κυρίου μενού
Βικιπαίδεια

Γεωργία Σάνδη

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/06/2012.

Η Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (γαλλ. Amandine-Aurore-Lucile Dupin), αργότερα Βαρώνη Ντυντεβάν (Dudevant) (1 Ιουλίου 1804 – 8 Ιουνίου 1876) ήταν Γαλλίδα μυθιστοριογράφος και πρώιμη φεμινίστρια (προ της επινόησης του όρου)[ασαφές] πού συνέγραφε με το συγγραφικό ψευδώνυμο Γεωργία Σάνδη (George Sand).

Γεωργία Σάνδη(George Sand)
George Sand.PNG
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		 George Sand (Γαλλικά)
Προφορά
Ψευδώνυμο George Sand
Γέννηση 1  Ιουλίου 1804[1][2][3][4][5][6][7]
Παρίσι[8][9][3][4][10][11]
Θάνατος 8  Ιουνίου 1876[1][2][3][4][5][6]
Νοάν-Βικ[12][4][13][14]
Αιτία θανάτου απόφραξη του εντέρου
Τόπος ταφής Νοάν-Βικ
Κατοικία Παρίσι
Σαντρ-Βαλ ντε Λουάρ
Εθνικότητα Γαλλίδα
Χώρα πολιτογράφησης Γαλλία[15]
Ιδιότητα συγγραφέας[16][17][18][19], δημοσιογράφος, οικοδέσποινα λογοτεχνικού σαλονιού, θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, συνθέτης και ημερολογιογράφος
Σύζυγος Casimir Dudevant (1822–1835)
Σύντροφος Αλφρέ ντε Μυσσέ (1833–1835), Jules Sandeau, Φρεντερίκ Σοπέν (1837–1847), Προσπέρ Μεριμέ, Félicien Mallefille, Victor Borie (1848–1849) και Alexandre Manceau (1849–1864)
Τέκνα Maurice Sand και Solange Clésinger-Sand
Γονείς Maurice Dupin de Francueil και d:Q56021183
Κίνημα ρομαντισμός
Είδος τέχνης συγγραφέας
Καλλιτεχνικά ρεύματα ρομαντισμός
Σημαντικά έργα Η ιστορία ενός αγαθούλη, Η μικρή Φαντέτ
Υπογραφή
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη
δεδομένα (π • σ • ε )

ΒιογραφίαΕπεξεργασία

Γεννημένη στο Παρίσι από πατέρα αριστοκρατικής γενιάς και μητέρα κοινής καταγωγής, η Σάνδη ανατράφηκε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας από την γιαγιά της στο πατρικό της κτήμα, στο Νοάν (Nohant), στην Γαλλική περιοχή του Μπερρύ, μια τοπογραφία που αργότερα χρησιμοποιήθηκε σε πολλά μυθιστορήματά της. Το 1822 παντρεύτηκε τον Βαρώνο Κασιμίρ Ντυντεβάν και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Μωρίς (γεν. 1823) και την Σολάνζ (γεν. 1828). Το 1835 εγκατέλειψε τον σύζυγό της, παίρνοντας μαζί της τα παιδιά.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Rose et Blanche" (1831) γράφτηκε σε συνεργασία με τον Ζουλ Σαντό (Jules Sandeau), από τον οποίο πήρε και το ψευδώνυμό της, Σάνδη (Sand).

Αφού άφησε τον άντρα της η Σάνδη έκανε όλο και λιγότερο κρυφή την προτίμησή της στα αντρικά ρούχα σε σχέση με τα γυναικεία, αν και συνέχισε να ντύνεται γυναικεία σε κοινωνικές περιπτώσεις. Αυτή η αντρική "μεταμφίεση" έδωσε την δυνατότητα στην Σάνδη να κυκλοφορεί περισσότερο ελεύθερα στο Παρίσι και της έδωσε αυξανόμενη πρόσβαση σε μέρη όπου θα την είχαν αρνηθεί σε μια γυναίκα της κοινωνικής της θέσης. Αυτή ήταν μια αποκλίνουσα πρακτική για τον 19ο αιώνα, όταν οι κοινωνικοί κώδικες – ιδιαίτερα της ανώτερης τάξης – είχαν υψηλή σημασία. Ως συνέπεια η Σάνδη έχασε πολλά από τα προνόμια της ως Βαρώνη. Κατά ειρωνικό τρόπο, μέρος των ηθών της εποχής αυτής επέτρεπε σε γυναίκες των υψηλότερων τάξεων να ζουν σωματικά χωρισμένες από τους συζύγους τους χωρίς να κακοχαρακτηρίζονται, αν δεν επεδείκνυαν κάποια προσβλητική και ασυνήθιστη συμπεριφορά προς τον έξω κόσμο.

Συνδέθηκε ερωτικά με τον Γάλλο ρομαντικό ποιητή Αλφρέντ ντε Μυσέ (Alfred de Musset) (από το καλοκαίρι του 1833 μέχρι τον Μάρτιο του 1834), τον Φραντς Λιστ και τον Φρεντερίκ Σοπέν τον οποίο είχε γνωρίσει στο Παρίσι το 1831 στο σπίτι του Λιστ.

 
Πορτραίτο από τον Ευγένιο Ντελακρουά, 1838)

Στην Μαγιόρκα μπορεί κανείς ακόμα να επισκεφτεί το (τότε εγκαταλειμμένο) Καρθουσιανό μοναστήρι του Valldemossa, όπου πέρασε τον χειμώνα του 1838-39 μαζί με τον Σοπέν και τα παιδιά της.[1] Το ταξίδι αυτό στη Μαγιόρκα περιγράφηκε στο βιβλίο της Un hiver à Majorque ("Ένας χειμώνας στη Μαγιόρκα"), που εκδόθηκε το 1855.

Άφησε τον Σοπέν λίγο πριν αυτός πεθάνει από φυματίωση.

Στα επιτυχημένα της μυθιστορήματα συμπεριλαμβάνονται τα "Indiana" (1832― ελλην. μετάφρ. Δ. Ζορμπαλάς ("Χατζηνικολή"), "Lélia" (1833), "Mauprat" (1837), "Le Compagnon du Tour de France" (1840), "Consuelo" (1842–1843), και "Le Meunier d'Angibault" (1845).

Εμπνευσμένη από τις παιδικές της εμπειρίες στην ύπαιθρο έγραψε τα αγροτικά μυθιστορήματα "La Mare du Diable" (1846), "François le Champi" (1847–1848), "La Petite Fadette" (1849), και "Les Beaux Messieurs Bois-Dore".

Στα επιπλέον θεατρικά και αυτοβιογραφικά της έργα συμπεριλαμβάνονται τα "Histoire de ma vie" (1855), "Elle et Lui" (1859) (για τη σχέση της με τον Musset), "Journal Intime" (μετά θάνατον, 1926), και "Correspondance".

Επιπροσθέτως, η Σάνδη συνέγραψε λογοτεχνικές κριτικές και πολιτικά κείμενα.

Η Γεωργία Σάνδη πέθανε στο Νοάν, κοντά στο Σατορού (Chateauroux), στο διαμέρισμά της στο Ιντρ (Indre) της Γαλλίας στις 8 Ιουνίου 1876, σε ηλικία 72 ετών και θάφτηκε στο χώμα του σπιτιού της στο Νοάν. Το 2004, προτάθηκαν σχέδια για τη μεταφορά των λειψάνων της στο Πάνθεον στο Παρίσι.

Ο Βικτόρ Ουγκώ θα προσφωνήσει στις 8 Ιουνίου 1876 "Κλαίω μια νεκρή, χαιρετώ μια αθάνατη!"

ΠαραπομπέςΕπεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119236010. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Francis Storr: «Sand, George»
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1962.
  5. ↑ 5,0 5,1 «George Sand». RKDartists. 69540.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00160331. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  7. ↑ www.nndb.com/people/409/000103100/.
  8. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  9. ↑ Zinaida Vengerova: «Занд, Жорж» (Ρωσικά)
  10. ↑ www.debate.org/reference/jules-verne.
  11. ↑ www.debate.org/reference/gustave-flaubert.
  12. ↑ Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  13. ↑ www.timelines.ws/countries/FRANCE_D.HTML.
  14. ↑ www.timelines.ws/1875_1876.HTML.
  15. ↑ www.nytimes.com/aponline/2010/02/17/us/AP-History.html.
  16. ↑ Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) σελ. 943.
  17. ↑ www.allmusic.com/composition/nocturnes-2-for-piano-op-37-ct-118-119-mc0002402802.
  18. ↑ www.infoplease.com/biography/s-bios.html.
  19. ↑ news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/7348185.stm.



  Αυτό το λήμμα που σχετίζεται με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Βοηθήστε τη Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το!.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεωργία_Σάνδη&oldid=7349054"